سیدمهدی طباطبایی: نوحه‌های بی‌محتوا اصلا نباید خوانده شود/ مطیعی: اصل این است که هیأت معرفت‌افزا باشد

به گزارش حلقه وصل؛ چهارمین نشست از سلسله جلسات علمی «آهات» با موضوع تحلیل مدیحه‌سرایی محرم و صفر امسالِ میثم مطیعی با حضور این مداح، محمدمهدی سیار دبیر علمی نشست، سیدمهدی طباطبایی عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی، مهدی زنگنه شاعر و حجت‌الاسلام مجتبی نامخواه، مدیرکارگروه تبلیغ پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی در خبرگزاری فارس برگزار شد.

میثم مطیعی نیز در ابتدای این نشست ضمن اعلام آمادگی برای بهره مندی از نقد و بررسی کارشناسان اظهار داشت: این مجالس نقد و بررسی را از مجالس هیأت جدا نمی‌دانم؛ زیرا فایده خود را در هیأت نشان می‌دهد.

حجت‌الاسلام مجتبی نامخواه، دکترای دانش اجتماعی مسلمین به عنوان اولین منتقد اظهار داشت: در جامعه‌شناسی دینداری هیأت با دو سطح پروژه‌ای و پروسه‌ای مواجهیم. در سطح پروژه‌ای با نغمه‌پرداز، مداح و شاعر و تعامل این‌ها با هم و در سطح بعدی با مخاطبان هیأت روبرو هستیم.

وی افزود: در سطح پروسه‌ای با افرادی مواجهیم که نحوه‌ای خاص از سلوک دین‌داری را دارند که به جوان مومن انقلابی معروف شده‌اند. رویارویی این افراد با مسائل اجتماعی هم متفاوت است.

برای فرزند و نسل‌های بعدی هم سخن می‌گوید

نامخواه با اشاره به اینکه نوع ‌دین‌داری که مطیعی آن را نمایندگی می‌کند دارای دو ویژگی است، گفت: در نگاه او و آثارش به طور برجسته‌ای اکنون بودن عاشورا را شاهدیم که امری تاریخی تلقی نشده است. او نمی‌گوید ای کاش بودم بلکه احساس می‌کند قافله هنوز هست و باید به آن برسد. دوم آن که آینده هم دارد و برای فرزند و نسل‌های بعدی هم سخن می‌گوید.

نامخواه با اشاره به مؤلفه‌های مطرح در مداحی‌های امسال مطیعی گفت: در بُعد ارتباط با جامعه، در نوحه‌هایش به گام دوم انقلاب، حاج قاسم سلیمانی، مبارزه با اسرائیل، فرزندآوری، نهاد روضه خانگی و ... اشاره می‌کند که نشان از ظرفیت بالای ارتباط مداحی با موضوعات اجتماعی دارد. در رابطه با حاج قاسم از انتقام می‌گوید اما گویی حرفی جز تقاص و دلتنگ هستیم ندارد درحالی که می‌تواند از مؤلفه‌های مختلف مانند درگیری با صهیونیست، آمریکا و استکبار هم گفت.

وی با اشاره به اینکه در بعد فرزندآوری در نوحه‌ها این مضمون پررنگ است، اظهار داشت: بحث نسل و خانواده مورد توجه بوده و دلیلش این است که او این روند زندگی را صرفاً برای این ۱۰ شب محرم نمی‌داند و بنای اثرگذاری در خانواده را دارد.

این منتقد علوم اجتماعی با انتقاد از اینکه مطیعی در ملودی دچار کاستی است، تصریح کرد: در پدیده آهنگران با ملودی با بوم فرهنگی برجسته مواجه بودیم که یک موسیقی عرب جنوبی منهای سوگ بود که ملودی‌های شوشتری، دزفول، بختیاری و ... در آثارش مشهود است، اما این رویکردها در مداحی مطیعی کمرنگ است.

نامخواه با انتقاد از فقدان مفاهیم حوزه عدالتخواهی در اشعار دهه محرم امسال گفت: مطیعی در این ۱۰ شب بیش از ۱۰ هزار کلمه شعر خوانده است، اما یک مرتبه کلمه ظلم و ظالم یا مترادف‌های آن را ندارد؛ در صورتی که این کلمه در مفهوم آئینی ما برجسته است. در طرف مقابل عدل، عدالت، قسط، داد، آزادی، آزادگی که مضامین پرتکرار شعر آئینی انقلاب و مشروطه هم هست در آثار امسال مطیعی جایی ندارد.

سیدمهدی طباطبایی، عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی نیز در این نشست با اشاره به اینکه حضور در این جلسات یک دعوت معنوی است، اظهار داشت:  تسلط نداشتن به زبان عربی همواره پاشنه آشیل مداحان بوده است اما این مهم در مطیعی نقطه قوتش است که کمک می‌کند بتواند خوب مقتل‌خوانی کند. از سوی دیگر در مقتل‌خوانی مطیعی دچار احساسات نمی‌شود و حرف غیرمستند هم نمی‌زند.

این استاد دانشگاه، به نقش پررنگ معرفت‌افزایی در خصوص نوحه‌ها اظهار داشت: اگر نوحه‌ای بدون محتوا باشد اصلا نباید خواند زیرا وقت تلف کردن است. محتوای نوحه‌های امسال مطیعی را می‌توان آرزوی جهانی شدن عاشورا، پیوند عاشورا و مهدویت، پیوند شاعرانه میان کربلا و انسان امروز، پویایی و زنده بودن عاشورا، انتقال عاشورا به نسل بعد، پویندگی تاریخ شیعه، امید بخشی در روز عاشورا، توجه به هیأت، نگاه اعتراضی به کم بودن نوحه‌ برای امام حسن(ع)، عنایت به نوحه‌های قدیمی، استفاده از سپیدخوانی برای روضه‌های باز، ترویج روضه‌های خانگی، عدم غفلت از کودکان و نوجوانان، برخورداری از لحن و لالایی کودکانه و در نهایت درد و دل دختر پدری توصیف کرد.

طباطبایی با اشاره به اینکه نوحه باید به زبان عامیانه نزدیک شود اما نباید به زبان عوام شود، گفت: مثلا معصوم هیچگاه نمی‌گوید «پاشید باغیرتا من تنهام». اینگونه مباحث وهن است. یا «چشم خورده قد و بالات داداش» عبارت ناروایی است. مداحان به دنبال سادگی هستند تا مردم بفهمند اما این مدل هم دیگر روا نیست.

این شاعر تصریح کرد: زبان حال، تخیلات شاعر است که گاهی در این زبان‌ها ضعف‌های شاعران را شاهد هستیم. مثلا از قول حضرت مسلم می‌گوید من اشتباه کردم تو نیا. او نماینده امام است مگر می‌شود اشتباه کند؟ یا مسلم نکاتی می‌گوید که گویی امام معصوم از آن خبر ندارد. این تخیلات اشتباه است.

در ادامه این برنامه چند نفر دیگر از کارشناسان به بیان انتقادات خود پرداختند.

میثم مطیعی مداح اهل بیت(ع) نیز در بخش پایانی این نشست اظهار داشت: از نظراتی که امروز شنیدم بهره بردم، اما مشخص است که کارشناسان آثار را تماماً شنیده‌اند، ولی یک بار هم در اتمسفر هیأت ما حضور نداشتند.

وی اشاره کرد: اتفاقی که در هیأت رخ می‌دهد با تصویر بیرونی آن بسیار متفاوت است. من یک مرتبه با قائم مقام صداوسیما جلسه داشتم و گفتم برخلاف همه کسانی که شاید درخواست داشته باشند کارشان را پخش کنید، من نمی‌خواهم پخش کنید! ۹۸ درصد اشعار من در حوزه ارتباط با اهل بیت(ع)، معرفت‌افزایی، تاریخ اسلام است و تنها ۲ درصد موضوعات سیاسی و اجتماعی است، اما تنها آنها پخش می‌شود!

هیچگاه نخواستم تمام جامعه را مخاطب قرار دهم

مطیعی با بیان اینکه همه جامعه رنگارنگ ما نیازمند ارتباط با دستگاه اهل بیت(ع) است، تصریح کرد: من هیچگاه نخواستم تمام جامعه را مخاطب خودم قرار دهم. احساس می‌کنم همگی قطعات یک پازل هستیم و هرکدام نیازمند یک خوراک. قشر مخاطب و دانشگاهی نیازمند یک هیأت است. اینکه می‌گویم در هیأت ما شرکت نکردید، برای آن است که نمی‌دانید میان‌دار هیأت ما فرضاً یک استادیار دانشگاه با نزدیک ۴۰ مقاله علمی و پژوهشی است و این اتفاقات مهم دیده نشده است و البته این به معنای نفی دیگران نیست.

اصل این است که هیأت معرفت‌افزا باشد

این مداح اهل بیت(ع) تصریح کرد: آن چه در ذهن و اندیشه من وجود دارد، این است که باید از ظرفیت دستگاه سیدالشهدا (ع) برای مطرح کردن مضامین اخلاقی، اعتقادی، سبک زندگی، اجتماعی، مسائل سیاسی و روز استفاده کنیم. اصل این است که هیأت معرفت‌افزا باشد. من غلبه محتوا و فرم را در هیأت قبول دارم و حتی اینکه در جاهایی غلبه بر فرم هم داشتیم مورد قبول است، اما برای پوشش دغدغه‌ای بوده است.

وی با اشاره به اینکه سیر فعالیت را نباید در یک دهه خلاصه کرد، گفت: ما با جامعه جلو می‌رویم و مانند کسی هستیم که به تاریخ اهل بیت (ع) از زوایای مختلف نگاه و نکته‌برداری می‌کند. تلاش کردیم هر حرفی در مکتب اهل بیت (ع) ما به ازایی در هیأت داشته باشیم.

این مداح اهل بیت(ع) در پایان سخنان گفت: امیدوارم این سنت حسنه نقد و بررسی مداحی ادامه داشته باشد. دستگاه امام حسین(ع) هیچگاه قائل به اشخاص نیست. این پرچم امروز روی دوش ماست و اگر نباشیم قانون الهی نشان داده است که کسان دیگری بهتر از ما حضور خواهند داشت. اگر تلاش‌های ما برای رسیدن به قرب الهی نباشد، شکست است و تمام تلاش در حوزه فرم، محتوا و پرداختن به مسائل روز بیهوده است. من همواره این سوال را دارم که برای چی به هیأت می‌رویم؟ تمام تلاشم این است که رابطه امام و مأموم، رابطه شیعه و پیرو را در حد توان خود تقویت کنم و اجازه ندهم که به رابطه عاشق و معشوق تقلیل پیدا کند. باز دم قدیمی‌ها گرم که ارباب و نوکر می‌گفتند که یک سطح از اطاعت‌پذیری داشت.

نشست‌های تخصصی آهات که به تحلیل هنری و اجتماعی عزاداری‌های ۱۴۰۰ می‌پردازد، به همت گروه فرهنگ و هنر دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) و هسته احیاء امر مرکز رشد این دانشگاه، در خبرگزاری فارس برگزار می‌شود.

در برپایی و ترویج و اشاعه این جلسات مجموعه‌های دیگری از جمله شورای فرهنگ عمومی کشور، جامعه ایمانی مشعر، بنیاد دعبل خزاعی، موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب و موسسه فرهنگی عقیق همکاری دارند.