به گزارش حلقه وصل، «روزنامه کیهان» در ستون اخبار ویژه خود نوشت:
بازی بازیکن سابق تیم ملی و مربی فعلی تیم ملی امید، با لباس منقش به پرچم رژیم صهیونیستی، با واکنش‌های متفاوت مواجه شد. عده‌ای این کار را عامدانه دانستند اما برخی هم گفتند او خبر نداشته و به همین دلیل در میانه بازی سعی داشته با دست، پرچم رژیم صهیونیستی را بپوشاند. اما این موضوع چگونه قابل راستی‌آزمایی و فیصله است؟
ماجرا از آنجا آغاز شد که خبر آمد تیم منتخب ستارگان عرب و ستارگان جهان، روز جمعه ۲۶ آذر در دیداری نمادین به مصاف هم می‌روند. فدراسیون جهانی فوتبال(فیفا) تدارک‌کننده انجام این بازی و قطر میزبان مسابقه بود. اما از همان ابتدا ماجرا بودار بود. چنانکه یک تبعه رژیم کودک‌کش صهیونیست به نام اورام گرانت اسرائیلی به‌عنوان مربی تیم منتخب جهان معرفی شد. سپس معلوم شد که فیفا عمدا پرچم رژیم اشغالگر قدس را روی لباس تیم عرب‌ها گنجانده است. دقیقاً به همین علت هم بود که سه اسطوره تیم ملی الجزایر به نام رابح ماجر، رفیق صیفی و رفیق هلیش، به‌دلیل حضور آورام گرانتِ صهیونیست، از حضور در بازی انصراف دادند. (تیم ملی الجزایر هم چند روز بعد، قهرمانی خود در اولین جام عرب را به مردم فلسطین تقدیم کرد.)
نواف التمیاط عربستانی، عماد الحوسنی عمانی، و یونس محمود عراقی هم که در این بازی شرکت کردند، پرچم صهیونیستی منقش روی پیراهن خود را در حمایت از فلسطین پاک کردند. برخی می‌گویند مهدوی‌کیا هم پرچم را خط زده و حال آنکه در تصویر او با اینفانتینیو رئیس فیفا، خط خوردگی دیده نمی‌شود.
یونس محمود بازیکن سابق تیم ملی عراق که در بازی حضور داشته، می‌گوید: قبل از بازی متوجه شدیم پیراهن نمادین فیفا منقش به پرچم اسرائیل است. البته اولین کسی که این موضوع را متوجه شد سامی الجابر عربستانی بود. او به ما هشدار داد. ما در رختکن درباره این موضوع بحث و گفت‌وگو کردیم. ما به‌عنوان کشورهای عربی و در یک تورنمنت عربی بودیم. با مشورت همدیگر، تصمیم گرفتیم تا پرچم رژیم اشغالگر را از پیراهن پاک کنیم و وارد زمین شویم. قرائن نشان می‌دهد همه صحنه‌سازی مدیر فیفا، برای مشروعیت دادن به رژیم جنایتکار و بی‌ریشه صهیونیستی بوده است. این رژیم، همچنان که به جنایتکاری و اشغالگری در میان ملت‌ها معروف است، دشمن ملت ایران هم شناخته می‌شود. رژیمی‌که به نقش‌آفرینی در ترور دانشمندان ایرانی و سردار سلیمانی و اقدامات خرابکارانه اعتراف کرده و ضمنا بانی کارشکنی علیه احقاق حقوق ملت ایران در مذاکرات هسته‌ای دو دهه گذشته بوده است.
این رژیم نامشروع به واسطه نفوذ مافیایی لابی صهیونیستی ایپک در آمریکا، حامی اصلی تشدید تحریم‌ها علیه ملت ایران بوده و اخیرا هم لاف حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را پیش کشیده است.
با وجود چنین واقعیت‌های روشنی، سؤال این است که سرمربی تیم ملی امید چرا باید در یک بازی بی‌ربط به ایران (تیم ستارگان عرب)، با لباس منقش به پرچم رژیم صهیونیستی و در مقابل تیمی با مربیگری یک صهیونیست بازی کند؟ آیا اعتبار او متعلق به خود وی بوده که این‌گونه خرج‌ها شود؟
برخی در این ماجرا با خوش بینی می‌گویند «مهدوی‌کیا برخلاف حاشیه‌سازی‌ها، از ابتدای بازی نسبت به حک شدن پرچم اسرائیل در کنار ۲۱۰ پرچم دیگر کشورهای عضو فیفا از جمله ایران و فلسطین، حساسیت نشان داده و سعی در پوشاندن آن داشته است. بین دو نیمه او در کنار سامی الجابر در حال خوش و بش کردن است که در مواجهه با دوربین فیفا، قسمتی که پرچم رژیم صهیونیستی قرار دارد را مچاله می‌کند تا واکنش خود را به این اقدام نشان دهد».
بنابر این روایت، مهدوی‌کیا باید در طول ۹۰ دقیقه بازی باید دستش بر روی پرچم صهیونیستی بوده باشد(!)
برخی برای بدگمانی خود دلیل دارند و به حمایت مهدوی‌کیا از بازی دو بازیکن دیگر در خارج کشور مقابل تیم رژیم صهیونیستی در گذشته اشاره می‌کنند و اینکه او منتقدان را در ماجرای اخیر، متهم به دورویی کرد. البته در مقابل، کسانی هم به حضور وی در منزل شهید مدافع حرم سردار رضا فرزانه در سال ۹۷ و دیدار با خانواده شهید استناد می‌کنند. و یا ابراز خوشحالی وی پس از زدن آن گل خاص به تیم ملی آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه را نشانه وطن‌پرستی‌اش می‌شمارند.
به‌نظر می‌رسد در ماجرای اخیر، اولا بیش از مهدوی‌کیا، مدیران فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش مقصر هستند و باید پاسخگو باشند. اما این قصور و تقصیر مدیران ذی‌ربط، رافع مسئولیت سرمربی تیم امید نیست. ثانیا حداقل انتظار ولو با نگاه خوش‌بینانه به ماجرا و برای اینکه افکار عمومی باور کند ورود به تله‌گذاری صهیونیست‌ها و حامیان‌شان از سر غفلت و بی‌میلی بوده، این است که مهدوی‌کیا صریحا نسبت به رژیم اشغالگر قدس (بانی انواع جنایت‌ها در حق ملت ایران) اعلام بیزاری کند و توپ را به زمین صهیونیست‌های بی‌آبرو برگرداند.