به گزارش حلقه وصل، تل‌آویو همواره در تلاش بوده است که از ورود به درگیری‌های نظامی چندجانبه خودداری کند چراکه دیگر قادر نیست درگیری‌های یک‌جانبه را خاتمه دهد.
پایگاه خبری شبکه «المیادین»، امروز (جمعه)، در گزارشی به این مسئله پرداخت و گزارش خود را این‌گونه آغاز کرد: «دشمن در پنج نبرد در در برابر مقاومت لبنان و فلسطین از زمان جنگ سی‌وسه‌روزه با مقاومت لبنان تا نبرد شمشیر قدس در مِی سال ۲۰۲۱ با مقاومت فلسطین شکست خورد و دیگر از زمان جنگ اکتبر در سال ۱۹۷۳ در برابر جبهه مصر و سوریه وارد نبردهای چندجانبه نشد».
این پایگاه خبری در ادامه اضافه کرد: «دشمن امروز با تهدیدی از چند جبهه و میدان مواجه است که جبهه شمالی خود را خطرناک‌ترین آن می‌داند. جبهه غزه نیز کم‌ثبات‌ترین و ملتهب‌ترین است و کرانه [باختری] نیز میدانی به شمار می‌رود که هر آن احتمال تنش در آن وجود دارد. سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ فلسطین هم تهدیدی راهبردی برای جبهه داخلی هستند و جبهه عراق و یمن نیز در صورت بروز جنگی چندجانبه یکی از اجزای تشکیل‌دهنده این تهدید خواهند بود».
در ادامه این گزارش با اشاره به اینکه صنعت هسته‌ای ایران نیز تهدیدی موجودیتی برای رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود، ایران به عنوان نقطه اتکای تمام گروه‌های مقاومت مستقر در منطقه معرفی شده است.
المیادین ادامه داد، نشانه‌های حمایت، پشتیبانی و هماهنگی میان جبهه‌های مختلف مقاومت در جریان نبرد شمشیر قدس نمایان شد به‌نحوی که منابع حزب‌الله اشاره‌هایی به همکاری اطلاعاتی با فرماندهی «القسام» (شاخه نظامی حماس) در جریان نبرد اخیر داشتند و «یحیی السنوار» رهبر حماس در نوار غزه نیز پس از آتش‌بس تصریح کرد که این نبرد شاهد هماهنگی‌هایی با مقامات عالی حزب‌الله و ایران بود.
در ادامه این گزارش آمده است در جریان نبرد شمشیر قدس موشک‌هایی از جبهه شمالی شلیک شد و یک پهپاد به داخل اراضی فلسطین نفوذ کرد. نیروهای جنبش انصارالله یمن نیز تل‌آویو را علنا تهدید کردند و تلاش‌هایی برای به دست آوردن مختصات دقیق مواضع نظامی رژیم صهیونیستی صورت گرفت تا عملا حمله به آن آغاز شود.
المیادین افزود: «جبهه داخلی فلسطین نیز دست به کار شد و درگیری‌ها با نیروهای اشغالگر و شهرک‌نشینیان شدت گرفت. خیزش‌کنندگان از رسیدن نیروها، تانک‌ها و خودروهای زرهی به جبهه‌ای که در نزدیکی نوار غزه شکل گرفته بود، جلوگیری کردند. دشمن بر این باور است که در درگیری آتی، تنش بزرگتر و شدیدتری میان فلسطینیان و شهرک‌نشینان در داخل شهرهای اشغالی فلسطین در اراضی ۱۹۴۸ به وقوع خواهد پیوست».
این پایگاه خبری لبنانی همچنین نوشت: «درگیری‌ها و کانون‌های تنش مردمی و مسلحانه علیه ایست‌بازرسی‌های اسرائیل در کرانه باختری اشغالی از زمان نبرد شمشیر قدس شاهد افزایش بوده است. رویدادها و درگیری‌هایی که گهگاه در کرانه باختری شعله‌ور می‌شود نشانگر تأثیر عمیق نبرد [شمشیر قدس] و بیانگر شکست هماهنگی‌های امنیتی و سیاست همگن‌سازی شهروندان [فلسطینی] است».
تل‌آویو اذعان کرد که یکی از عوامل پذیرش آتش‌بس با مقاومت فلسطین، نگرانی از توسعه دامنه درگیری‌ها و تبدیل شدن آن به جنگی چندجانبه بوده است که اکنون از آن می‌ترسد و بیش از پیش خود را برای آن آماده می‌کند.
المیادین ادامه داد: «ترس دشمن از جنگ منطقه‌ای پس از نشانه‌های ضعفی که در پی جنگ اخیر علیه غزه نمایان شد، بیشتر شده است. به‌نحوی که دشمن اذعان کرد این مسئله باعث کاهش قدرت بازدارندگیش شده است. [و این‌گونه بود که] اعتمادبه‌نفس محور مقاومت بیشتر شد و جایگاه و اعتماد آن‌ها به قدرتشان در درگیری بالا رفت».
در ادامه این گزارش آمده است: «دشمن از افزایش و تشدید توانمندی‌های نظامی گروه‌های مقاومت در منطقه می‌ترسد و بر این باور است که در صورت وقوع جنگی چندجانبه، آسمان فلسطین اشغالی پر از پهپادهای تهاجمی خواهد شد و هزاران موشک روزانه در نقطه‌به‌نقطه خاک فلسطین از شمال تا جنوبش و از شرق تا غربش بر سر آن‌ها خواهد بارید».
طبق این گزارش، دشمن معتقد است که جنگ منقطه‌ای آتی جبهه داخلیش به‌ویژه زیرساخت‌های داخلی مانند نیروگاه‌های برق، منابع آب، گاز و سوخت را در برابر یک خطر بی‌سابقه و خسارت‌های سنگین قرار خواهد داد.
المیادین خاطرنشان کرد: «دشمن اخیرا سعی کرده است که از عوامل تنش‌زا و متشنج‌کننده که پیشتر باعث آغاز نبرد شمشیر قدس شد به‌ویژه در خصوص قدس، مسجد الاقصی و اسرا جلوگیری کند به‌نحوی که آن‌ها برای اجرای طرح‌هایشان در خصوص کوچاندن اهالی [محله] شیخ جراح که در معرض کوچ اجباری قرار دارند، شتاب نمی‌کنند و از حکم دادگاه مبنی بر برپایی عبادت‌های تلمودی شهرک‌نشینیان در محوطه مسجد الاقصی و مجازات اسرا پس از عملیات تونل آزادی عقب‌نشینی کرده‌اند».
بر اساس این گزارش، تل‌آویو سعی دارد که در جبهه غزه برای خود آرامش بخرد به‌نحوی که سران این رژیم اصراری بر شروط خود برای آتش‌بس ندارند و به طور کلی با جدا کردن پرونده بازسازی نوار غزه و مسائل انسانی، معامله تبادل اسرا و مفقودشدگان به جای شرط پیشینشان درباره خلع سلاح مقاومت موافقت می‌کنند.
در ارتباط با جبهه لبنان نیز دشمن در تلاش بوده تا قدرت بازدارندگی‌اش را مورد بررسی قرار دهد و قواعد درگیری با حزب‌الله را از چند ماه پیش تغییر دهد به‌نحوی که چند ماه پیش، مواضعی را در عمق خاک لبنان و برای اولین بار از پانزده سال پیش تاکنون هدف قرار داد و حزب‌الله نیز در پاسخ به مواضع رژیم صهیونیستی در منطقه مزارع شبعای اشغالی حمله کرد بی آنکه تل‌آویو پاسخی دهد؛ اقدامی که ثبیت قواعد درگیری و شکست دشمن برای تغییر آن تلقی شد و بیانگر ترس تل‌آویو از ورود به درگیری نظامی فراگیر بود.
المیادین اضافه کرد، با این حال، دشمن بر این باور است از عوامل قدرتی برخوردار است که احتمال مواجهه را کاهش می‌دهد که مهم‌ترین آن ابتدا همکاری امنیتی و اطلاعاتی بی‌سابقه با رژیم‌های عربی است که با تل‌آویو توافق‌های «آبراهام» را امضاء کردند و در مراحل بعد، کشورهایی مانند مصر واردن هستند که با این رژیم معاهده منقعد کرده‌اند. از سوی دیگر، تل‌آویو به هماهنگی‌های امنیتی با تشکیلات خودگردان فلسطین و تماس‌هایی که به تازگی با چند کشور عربی برقرار شده دل بسته است.
این پایگاه خبری ادامه داد: «دشمن بر روی این مسئله حساب کرده است که با مشغول کردن حزب‌الله به امور داخلی لبنان، تشدید بحران اقتصادی و سیاسی، تنش سیاسی با عربستان سعودی و چند کشور عربی [حاشیه] خلیج [فارس] و مسئله فراخواندن سفرا به بهانه اظهارات قرداحی وزیر [اطلاع‌رسانی لبنان]، جبهه داخلی لبنان را تضعیف کند».
در این گزارش همچنین با اشاره به اینکه تل‌آویو پیام‌های خود به اقدامات مقاومت را با حملات هوایی به سوریه ارسال می‌کند، آمده است که تل‌آویو از ورود به رویارویی نظامی در هر یک از جبهه‌های مذکور بیم دارد چراکه در صورت آغاز حمله علیه یکی از این جبهه‌ها، با پاسخ جبهه‌ای دیگر مواجه خواهد شد.
المیادین در پایان نوشت که سران دشمن «از وقوع یک جنگ منطقه‌ای که این رژیم را ده‌ها سال به عقب بازگرداند و چه‌بسا منجر به یک شکست راهبردی برای آن‌ها شود، بیم دارند. این سناریو بیش از پیش واقعی به نظر می‌رسد و ترس دشمن از این مسئله همزمان با اظهارات سران محور مقاومت درباره لزوم یکپارچگی جبهه‌های نبرد و مقاومت علیه دشمن، آشکارتر شده است».
چرا نهجالبلاغه؟ 
فراخوان پذیرش ایدهها و تیمهای نوآور دینی در رویداد «راهنو»