برنامه هسته‌ای پر ابهام رژیم صهیونیستی

به گزارش حلقه وصل، حمایت‌های آمریکا و استانداردهای دوگانه بین المللی سبب شده تا رژیم صهیونیستی، هشتمین زرادخانه بزرگ هسته‌ای جهان را داشته باشد.

به گزارش «اینترنشنال افیرز»، روسای جمهور آمریکا طی دهه‌های متمادی متعهد به عدم صحبت در مورد زرادخانه هسته‌ای رژیم صهیونیستی بوده‎اند؛ این در حالی است که در راستای عدم اشاعه در منطقه، اقدام‌های فراوانی را انجام داده‎اند.

رژیم صهیونیستی عضو پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای «NPT» نیست و بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز اجازه بازدید از سایت‌های تسلیحات هسته‌ای این رژیم را ندارند.

رژیم صهیونیستی همچنین، همواره وارد کردن سلاح هسته‌ای به منطقه غرب آسیا را تکذیب و سیاست ابهام هسته‌ای خود را حفظ کرده است.

این سیاست به سال ۱۹۶۹ بازمی گردد؛ زمانی که «هنری کیسینجر»، وزیر خارجه آمریکا، با فروش هواپیمای فانتوم آمریکایی به این رژیم موافقت کرد.

همین اقدام سبب شد تا رژیم صهیونیستی به این باور برسد که می‌تواند تسلیحات هسته‌ای را در صورت عدم آزمایش، استقرار یا انتشار در اختیار داشته باشد و این همچنان سیاست رژیم صهیونیستی است.

تا این که «مردخای وانونو»، تکنسین هسته‌ای رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۶ جزئیات برنامه هسته‌ای این رژیم را برای رسانه‌های انگلیسی فاش و سیاست ابهام رژیم صهیونیستی را تضعیف کرد.

«موساد»، «وانونو» را از ایتالیا ربوده و به اراضی اشغالی بازگرداند؛ جایی که ۱۸ سال از عمرش را در زندان گذراند که ۱۱ سال آن در سلول انفرادی بود.

او تاکنون ۲ بار به دلیل نقض شرایط آزادی مشروط خود به زندان افتاده و همچنان مجاز به ترک اراضی اشغالی یا مصاحبه با رسانه‌ها نیست.

ذخایر مواد شکافت پذیر در رژیم صهیونیستی از ۲ منبع تهیه شده‎اند؛ نخست، با کمک فرانسه در دهه ۱۹۶۰ برای ایجاد مرکز تحقیقات هسته‌ای «نگب» در نزدیکی «دیمونا»، دوم، ۳۰۰ کیلوگرم اورانیوم در اواخر دهه ۱۹۶۰ از کارخانه تولید سوخت رآکتور نیروی دریایی آمریکا.

مرکز تحقیقات هسته‌ای «سورق» رژیم صهیونیستی در مرکز اراضی اشغالی نیز با اورانیوم تغذیه می‌شود.

این مرکزی است که بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی مجاز به بازرسی از این مکان هستند.

براساس اعلام «مرکز کنترل تسلیحات و منع اشاعه» مستقر در واشنگتن، تعداد کلاهک‌های هسته‌ای دارای پلوتونیوم دستکم ۹۰ عدد برای ۱۰۰ تا ۲۰۰ سلاح هسته‌ای برآورد شده است.

در سال ۲۰۱۶، «کالین پاول»، وزیر خارجه سابق آمریکا، زرادخانه رژیم صهیونیستی را دارای ۲۰۰ سلاح هسته‌ای ارزیابی کرد.

«کارنگی» نیز اعلام کرد نیروهای رژیم صهیونیستی در حال حاضر دارای سه سیستم هسته‌ای تحویل براساس هواپیماهای تاکتیکی، سیستم‌های موشکی زمین به سطح متحرک و زیردریایی‌های دیزلی – برقی هستند؛ باید توجه داشت که وسایل تحویلی برای کلاهک‌های هسته‌ای است که داشتن کلاهک هسته‌ای را دارای ارزش نظامی و استراتژیکی می‌کند.

در ژانویه ۲۰۱۸ تخمین زده شد که رژیم صهیونیستی حداکثر ۸۰ پرتاب کننده متحرک برای موشک‌های «جریکو ۱» و «جریکو ۲» و حدود ۵۰ کلاهک هسته‌ای برای این موشک‌ها در اختیار داشته باشد.

رژیم صهیونیستی در حالی دارای هشتمین زرادخانه بزرگ جهان است که براساس توافق «آبراهام» بین این رژیم و ۴ کشور عربی، کشورهای عربی متعهد می‌شوند که غرب آسیا همچنان منطقه‌ای عاری از سلاح‌های هسته‌ای باشد.

در دنیای واقع بینانه تر، رژیم صهیونیستی باید در مورد برنامه هسته‌ای مخفی خود پاسخگو باشد و دستکم اقدام‌های تشویقی برای پیوستنش به «NPT» انجام شود اما تا زمانی که آمریکا و دیگر کشورهای غربی چشم خود را بر روی زرادخانه هسته‌ای رژیم صهیونیستی ببندند، این اتفاق رخ نخواهد داد.

قانون کمک‌های خارجی آمریکا و قانون کنترل صادرات تسلیحات در واقع کمک‌های اقتصادی و نظامی این کشور را به اشاعه دهندگان و دارای تسلیحات هسته ای، ممنوع کرده است.

هیچ یک از روسای جمهور آمریکا تاکنون عمدتا به دلایل سیاسی داخلی، ممنوعیت کمک‌های اقتصادی و نظامی به رژیم صهیونیستی را اعلام نکرده است.