به گزارش حلقه وصل، مسابقات المپیک ۲۰۲۰ توکیو باعث شد تا مردم ورزش دوست ایران با چهره‌ای خندان اما مصمم در کشتی فرنگی بیشتر از قبل آشنا شوند. محمدهادی ساروی با کشتی‌هایی از جنس کشتی ناب ایرانی که شاید خیلی‌ها را به یاد قاسم رضایی طلایی ایران در المپیک لندن ۲۰۱۲ بیندازد، حالا درست همان راهی را می‌رود که همشهری پرافتخارش رفته و حالا راه رضایی توسط ساروی به خوبی ادامه پیدا کرده است.
محمدهادی ساروی در بازی‌های المپیک توکیو موفق شد در وزن ۹۷ کیلوگرم مدال برنز را کسب کند؛ وزنی که کمتر در آن مدال آوری را به یاد داریم. او اما نوید روزهای خوبی را در این وزن به علاقمندان به ورزش و خاصه کشتی می دهد. وی از زمانی که ۱۴ ساله بود به طور جدی کشتی را آغاز کرد. به خاطر علاقه‌ای که به قاسم رضایی داشت وارد کشتی فرنگی شد و او را الگوی ورزش حرفه‌ای خود می‌داند. ساروی مدال‌های رنگارنگ زیادی را در آسیا و جهان کسب کرده، دوست داشت رنگ مدالش در المپیک هم طلا باشد اما یک اشتباه اجازه فینالیست شدن را به او نداد.
این فرنگی‌کار کشورمان در وزن ۹۷ کیلوگرم با غلبه بر حریفانی از الجزایر و بلغارستان به مرحله نیمه‌نهایی راه یافت اما با شکست مقابل آرتور الکسانیان شانس حضور در فینال را از دست داد. ساروی در رده‌بندی حریفی از فنلاند را شکست داد و برنز گرفت. در یک روز گرم تابستانی ساروی مقابل ما نشست تا به سوالاتی پاسخ دهد که شاید تا به حال کمتر مجال آن را داشته تا درباره اش صحبت کند. گزیده‌ای از حرف های مهم ساروی را می توانید در زیر بخوانید.
*یک اشتباه من را از طلا دور کرد
* امیدوارم در المپیک پاریس طلا بگیرم
* کشتی در المپیک توکیو آبروداری کرد
* نمی‌توانم حسم را بعد از مدال توصیف کنم
* کشتی فرنگی را به خاطر قاسم رضایی انتخاب کردم
* حضور بنا کمک کرد فشار روی ما کمتر شود
* نتیجه کاروان می‌توانست بهتر از این باشد
* برنامه‌ای برای تغییر وزن ندارم
* بازی کردن فوتبال را دوست دارم نه دیدن آن را
المپیک توکیو با همه فراز و نشیب‌هایش به اتمام رسید و حالا خاطرات خوبش برای تو به جا مانده است. درباره بازی‌های المپیک بگو... پیش‌بینی‌ات از کسب مدال چه رنگی بود؟
تمام تلاش من این بود که راهی فینال بازی‌های المپیک توکیو شوم و به مدال طلا برسم اما یک اشتباه باعث شد تا از رسیدن به فینال جا بمانم. حیف شد اما مطمئن باشید تلاش خواهم کرد تا به چیزی که مد نظر دارم برسم.
در توکیو کشتی های سخت، زیاد گرفتی. با این همه اما به نظر می‌رسد کشتی با آرتور الکسانیان کار را برای تو سخت‌تر کرد؛ سخت تر از چیزی که پیش بینی می شد.
برنامه‌ریزی من این بود مبارزه با الکسانیان را ببرم. براساس رنکینگ اتحادیه جهانی کشتی من در رنک ۳ قرار داشتم و می‌دانستم پای فینال با الکسانیان باید مبارزه کنم. تمام برنامه‌ریزی و آنالیز من این بود که بتوانم این حریف را شکست دهم، نشد اما خدا را شکر می‌کنم که توانستم مدال برنز المپیک را کسب کنم. واقعا همه تلاشم را کردم اما گاهی آن طور که ما می خواهیم نمی‌شود. شک نکنید در مسابقات آینده حتما جبران خواهم کرد.
کار بزرگی کردی که شاید خیلی به آن پرداخته نشد و آن این بود که نخستین مدال کشتی فرنگی را کسب کردی، چقدر این مدال در ادامه نتایج کاروان تاثیر داشت؟
بعد از مدال طلای تیراندازی، بعد از چند روز من توانستم مدال بگیرم که امیدی برای کاروان بود و روحیه مضاعفی را تزریق کرد. از فردای آن روز بچه‌ها مدال‌های مختلفی را کسب کردند. خدا را شکر که توانستیم در مجموع ۷ مدال کسب کنیم. البته می توانستیم مدال‌های بیشتری هم بگیریم که نشد.
وزن ۹۷ کیلوگرم به عنوان یک سنگین‌وزن خیلی در المپیک مدال‌آور نبوده است. فکر می‌کنی با نتیجه‌ای که کسب کردی شرایط این وزن در المپیک آینده و مسابقات جهانی چطور پیش برود؟
تمرینات برای مسابقات جهانی چند روزی است که آغاز شده و من هم در تمرینات هستم. امیدوارم اگر به مسابقات جهانی اعزام می‌شوم بهترین نتیجه را بگیرم. فعلا نخستین مسابقه پیش رو رقابت‌های جهانی نروژ است و همه هدفم را روی آن گذاشته‌ام. دوست داشتم در المپیک توکیو مدال طلا بگیرم که نشد اما همه تلاشم را به کار می‌گیرم در المپیک ۲۰۲۴ پاریس طلا را کسب کنم.
با کسب مدال المپیک نگاه جهانی هم به شما تغییر کرده و انتظارات هم بیشتر شده، این فشار را چطور کم می‌کنید؟
همین که این تلاش و کسب مدال باعث شود هم وطنان ما خوشحال شوند و شادی به جامعه تزریق شود برای ما انگیزه است. از این به بعد هم تلاش می‌کنیم این حس غرور را به وجود آوریم.
کشتی در طول ۵۰ سال گذشته همیشه در المپیک مدال داشته است. با وضعیتی که تکواندو و وزنه‌برداری دارند، نگاه‌ها بیشتر به سمت کشتی کشیده شده، نظر خودت در این باره چیست؟ فکر نمی‌کنی این موضوع کار را برای کشتی‌گیران سخت تر کند؟
از قبل در همه ادوار المپیک کشتی مدال داشته و این دوره هم بچه‌ها با شرایط تمرینی که داشتند آبروداری و مدال کسب کردند. امیدوارم این روند در بازی‌های بعدی هم ادامه دار باشد. ما از انتظارات باخبر بودیم و با همه توان کشتی گرفتیم.
ورزشکارانی در سطح حرفه‌ای که به مدال المپیک می‌رسند همیشه از نقش خانواده خود می‌گویند. خانواده شما در مسیر کشتی مخالف فعالیت شما بودند یا موافق؟
برادر بزرگ من ورزشکار بود به همین دلیل همیشه حامی من بود. من در سن کودکی پدرم را از دست دادم اما در این سال ها مادرم حمایت زیادی از من داشت تا به اینجا برسم. از همین جا از برادر و مادرم تشکر می‌کنم، امیدوارم توانسته باشم گوشه‌ای از زحمات آنها را جبران کرده باشم. واقعیت را بگویم این است که خانواده من از روز اول از من حمایت کردند و من همیشه قدردان زحمات آنها هستم چون اگر حمایت‌های آنها نبود شاید من امروز این جایی که هستم نبودم.
مدال آوری در هر سطحی جذاب است و قطعا مدال آوری در المپیک حس فوق العاده ای است. از حس و حالت در زمان کسب مدال بگو...
حس بسیار خوبی است و اصلا نمی‌توانم آن را توصیف کنم. همه دوستانم، بچه محل‌ها، مربیان و خانواده‌ام در این چند سال زحمت کشیدند و حمایت داشتند. اینکه توانستم با مدال آنها را خوشحال کنم حس خوبی است.
حتما فیلم هایی که در فضای مجازی منتشر شد را دیدی. بعد از کسب مدال حال و هوای شهر تو هم بسیار متفاوت بود و همه در کنار خانواده ات جشن گرفته بودند. چقدر مردم شهر شما در موفقیتی که کسب کردی تاثیر داشتند؟
دلیل انتخاب کشتی به خاطر قاسم رضایی بود. او در المپیک لندن مدال گرفت همین برای من انگیزه‌ای شد تا به سمت کشتی بروم. بعد از المپیک ریو او مدتی در باشگاه حضور داشت به همین دلیل من از تجربیات آقای رضایی خیلی استفاده و بعد از آن مدال‌های زیادی کسب کردم. شهر ما یک شهر ورزشی است؛ از والیبال گرفته تا کشتی. همه جوانان هم یک دوره ورزش کرده‌اند و از هر کدام بپرسید می‌گویند یک دوره کشتی‌گیر بوده‌اند.
به هر حال همه این موارد دست به دست هم دادند تا من هم به سراغ این رشته ورزشی بروم. از پیشکسوتان هم بپرسید همه کشتی گیر بوده‌اند. شهر ما در والیبال و کشتی سابقه زیادی دارد، آنجا بود که برایم انگیزه شد. باید از همشهریان عزیزم تشکر کنم که برای کسب مدالم سنگ تمام گذاشتند، امیدوارم دوباره بتوانم دل آنها را شاد کنم. مازندران مهد کشتی است و همه مردم کشتی را دوست دارند به همین دلیل می‌توان این حس خوب را در مردم دید. در روستاها هم کشتی‌های محلی هنوز برگزار می‌شود به همین دلیل مردم به کشتی علاقه دارند.
کشتی در فرهنگ ایران جایگاه ویژه‌ای دارد. این درخواست مدال همیشه برای کادر و کشتی‌گیر بوده، از نظر ذهنی چطور با این موضوع کنار آمدی؟ چون به هر حال این موضوع کار را خیلی سخت می کند.
من نخستین المپیک را تجربه می‌کردم اما حضور آقای محمد بنا و کادر فنی خیلی کمک کرد تا فشاری که روی کشتی هست کمتر شود و ما با خیالی راحت‌تر کشتی بگیریم. این موارد واقعا در آمادگی ذهنی کشتی گیران اثر گذار است و باید از کادرفنی خوب مان تشکر کنم.
با گرایی که صحبت می‌کردیم می‌گفت بچه‌های جنوب کشتی فرنگی را انتخاب می‌کنند، بچه‌های شمال کشتی آزاد. شما چطور شد که فرنگی را انتخاب کردی؟
البته همیشه که این طور نیست. شمال هم کشتی فرنگی دارد، در آمل قبل از اینکه امیرحسین زارع مدال کسب کند کشتی فرنگی روی بورس بود. محسن حاجی پور، امیرحسین حسینی و پهلوان ما قاسم رضایی افتخار شهرمان و ایران انگیزه من برای انتخاب کشتی فرنگی بودند. در بین بچه های شمال هم فرنگی کار زیاد داریم که واقعا همه عنوان دار هستند.
به عنوان یک مدال‌آور نظرت را درباره عملکرد کلی کاروان بگو. ۶۶ ورزشکار اعزام شدند و ۷ مدال کسب شد.
به نظرم همه ورزشکاران تلاش خود را کردند و چیزی کم نگذاشتند. همه دوست داشتند دست‌شان به مدال برسد و بهترین نتیجه را کسب کنند. نمی‌توان گفت نتیجه خوب نبود اما می‌توانست بهتر از این باشد.
رسمی در بین کشتی گیران وجود دارد که بعد از موفقت در المپیک گاهی تغییر وزن می دهند. این احتمال وجود دارد که در آینده تغییر وزن بدهی؟
فعلا خیر. من حدود ۱.۵-۲ سال است به این وزن آمده‌ام. قبلا در ۸۷ کیلوگرم کشتی می‌گرفتم که با تدابیر کادر فنی قرار شد در ۹۷ کیلوگرم مبارزه کنم. من هم وزنم را بالا آوردم به همین دلیل فعلا می‌خواهم در این وزن کشتی بگیرم.
در طول دوران فعالیتت الگوی ورزشی داشتی؟ شخصی که بخواهی به او برسی؟
قاسم رضایی هم برایم مربیگری کرده و ایجاد انگیزه به همین دلیل می‌توانم بگویم او بهترین الگو برای من بود.
از ورزش حرفه‌ای فاصله بگیریم. مردم دوست دارند با وجهه دیگر شما هم آشنا شوند. اوقات فراغتت را معمولا چطور می‌گذرانی؟
در اردو که وقتی نداریم اما در شهرستان بیشتر سعی می‌کنم با بازی والیبال و فوتبال وقتم را بگذرانم یا کوهنوردی. البته ما خیلی وقت آزاد نداریم چون بیشتر در اردو و در تمرین هستیم و به همین دلیل بیشتر وقت ما در ورزش خلاصه می شود.
حرف از فوتبال زدی، پس اهل فوتبال هم هستی؟
دیدن فوتبال نه فقط بازی کردن. بالاخره در ایران کشتی و فوتبال مورد علاقه خیلی از مردم هستند و من هم فوتبال را دوست دارم.
طرفدار کدام تیم هستی؟ فقط نگو تیم ملی چون بالاخره هر کسی می تواند طرفدار یک تیم به خصوص باشد!
واقعا دروغ نمی گویم اگر بگویم که برایم فرقی نمی‌کند. سوال حاشیه‌ای نکنید! (می‌خندد)
برای علاقمندان جذاب است که بدانند. به هر حال یک مدال آور المپیکی بگوید طرفدار چه تیمی است.
باور کنید اغراق نکردم. برای من خیلی فرق ندارد. من طرفدار نساجی هستم.
مازندران در خیلی از رشته‌ها فعال بوده اما مدتهاست با وجود بازیکنان ستاره اتفاق ویژه‌ای برای فوتبال مازندران رخ نداده است. علت را چه می‌دانی؟
من خیلی در جریان نیستم اما فکر می‌کنم با پتانسیل خوبی که در مازندران هست اگر مدیریت خوبی شود فوتبال بتواند بهتر از این نتیجه بگیرد. البته تا جایی که می دانم مازندران فوتبالیست های خیلی خوب و بزرگی داشته و دارد اما در جریان ریز مسائل قرار ندارم.
اهل فیلم دیدن هستی؟
خیلی کم. اما اهل موسیقی و کتاب هستم. معمولا هم همه آهنگ‌ها را گوش می‌دهم.
۵ سال بعد کجا هستی و چه کار می‌کنی؟
سوال سختی است و تا به حال به آن فکر نکرده‌ام. فعلا مشغول کشتی گرفتن هستم اما اینکه ۵ سال دیگر کجا باشم بستگی به شرایط دارد.
در رشته تربیت‌بدنی تحصیل کرده‌ای. چقدر این موضوع در ورزش حرفه‌ای تاثیر دارد؟
فکر می‌کنم همیشه تحصیلات برای پیشبرد اهداف و پیشرفت تاثیر خود را در ورزش خواهد گذاشت حتی می‌تواند بعد از ورزش حرفه‌ای هم تاثیر خود را داشته باشد.
چون ساروی و قهرمان هستی استادان نمره می‌دهند با نمره می‌گیری؟!
استادان که همیشه به من لطف داشتند. در این شرایط همیشه ما را حمایت کردند و نگذاشتند دغدغه‌ای داشته باشیم.
و به عنوان سوال آخر؛ آخرین کاری که برای اولین بار انجام دادی چه بود؟
سوال بسیار سختی است و تا به حال به آن فکر نکردم اما می‌تواند مدال برنز المپیک باشد.
تلاش مجدد ایران اینترنشنال برای تخریب شهید رئیسی
رمز پیروزی در مقابل قلدری آمریکا! 
فراخوان پذیرش ایدهها و تیمهای نوآور دینی در رویداد «راهنو»
چرا نهجالبلاغه؟ 
پدر معنوی مداحان که جایش خیلی خالی است