به گزارش حلقه وصل، بعد از ماجرای برگزاری همایش آموزش میکاپ در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و انتقاد اساتید و دانشجویان انقلابی نسبت به این موضوع، برخی از رسانه های معاند تلاش کردند با پرداختن به این موضوع به گونه ای القا کنند که مشکل تنها برگزاری یک همایش میکاپ است.
اساتید و دانشجویان انقلابی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران معتقدند دانشگاه جایگاه ویژه ای دارد و محلی است برای علم آموزی و ارتقای سطح علمی و فرهنگی جامعه، تربیت نیروهای متخصص مورد نیاز جامعه، حل مسائل و مشکلات کشور با ارائه راه حل های علمی و.... و شان و حیثیت دانشگاه نباید با برگزاری همایش هایی مانند همایش آموزش میکاپ خدشه دار شود.
برگزاری این همایش در حالی رخ داد که در ابتدا رئیس دانشکده علوم اجتماعی و رئیس دانشگاه تهران هر کدام نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و اظهار تعجب و بی‌خبری کردند، موضوعی که انتقاد دانشجویان بسیجی را هم در پی داشت.
* مشکل بسیج دانشجویی با عملرد چند ساله مسئولان دانشگاه است نه فقط همایش میکاپ
فیروزآبادی مسئول بسیج دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در واکنش به برگزاری همایشی که با عنوان « همایش رنگ کراتین، کوتاهی و میکاپ» در این دانشکده برگزار شد، می گوید: دیگر صیانت و ارتقای فضای علمی و فرهنگی دانشکده محل بحث نیست؛ باید مراقب باشیم رؤسا این‌گونه به فضای دانشکده و دانشگاه تجاوز نکنند. وی با بیان اینکه انتقاد ما فقط به برگزاری این برنامه نیست، ادامه می دهد: از نمایشگاه چرخ و زمین، با محوریت چگونگی سفر با دوچرخهٔ «مریم یوگا ترَول» در سال ۱۳۹۷ تا همایش میکاپ امروز نشان می دهد دانشکدهٔ علوم اجتماعی کارنامهٔ درخشانی در زمینهٔ برگزاری همایش‌های مرتبط با فضای آکادمیک و علوم اجتماعی ندارد.
این فعال دانشجویی تاکید می کند: کرونا و محدودیت‌های حضور دانشجویان در دانشگاه نیز مزید بر علت شده تا این‌گونه به حراج گذاشتن فضای دانشگاه قوت و شدت یابد. تمام این افتخارات را مدیون رؤسای امروز دانشگاه و مشخصاً آقای دکتر اعتمادی‌فرد در دانشکدهٔ علوم اجتماعی هستیم. فیروزآبادی با اشاره به اینکه برگزاری همایش‌هایی نظیر همایش اخیر در سطح دانشگاه تهران مسبوق به سابقه است و پیش از این نیز چنین همایشی در دانشکده مطالعات جهان برگزار شده است، اضافه می کند: فضای دانشگاه یک فضای عمومی است و مسئولان نمی‌توانند این فضا را در اختیار هر کسی قرار دهند با این وجود سوال این است که وقتی دانشکده و یا دانشگاه می‌خواهد با یک شرکت یا شخص حقیقی یا حقوقی قرارداد ببندد نباید نسبت به سوابق او شناخت داشته باشد تا این فضا را به راحتی به هر کسی اجاره ندهد. وی افزود: دانشکده علوم اجتماعی دارای حوزه حراست است با این وجود آیا برگزاری همایش تخصص میکاپ با حراست هماهنگ شده ؟ اگر هماهنگ شده چرا حراست پیگیر موضوع نبوده و اگر هماهنگ نشده چه معنی دارد که حراست از برگزاری چنین همایشی مطلع نبوده است.
* در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران چه خبر است!/ درخواست بسیج از قوه قضائیه برای پیگیری ماجرا
بسیج دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران همچنین با انتشار نامه ای به رئیس دانشگاه تهران به تشریح اتفاقات رخ داده در دانشکده پرداخته و نوشته است: عجیب است که کسانی که مسئولیت مدیریت دانشگاه را در سطوح مختلف به عهده دارند بیش از همه از این مسئله که در دورۀ مدیریت ایشان و در نتیجۀ سهل‌انگاری آنها اتفاق افتاده، متعجب‌اند!
مسئولان محترم! ما بیش از عذرخواهی منتظر پیگیری جدی شما و مشخص شدن حقایق پشت پردۀ این ماجرا هستیم.
بسیج دانشجویی با شرکت مجری این همایش و همین‌طور با فرد واسطۀ میان دانشکده و شرکت مذکور برای بستن قرارداد گفت‌وگو داشته و اظهاراتی متفاوت و گاهاً متناقض با اظهارات رؤسای دانشکده شنیده است؛ برای همین بدون دخالت در این روند تحقیق و تفحص از ناظرین دانشگاهی و قوۀ قضاییه تقاضا می‌کند تا جدی و سریع و بدون در نظر گرفتن ملاحظات ابعاد مختلف این پرونده را به‌صورت رسمی و علنی مشخص کنند و مقصرین حقیقی این قضیه به‌سزای عمل غیرقانونی و غیرحرفه‌ای خود برسند.
در رابطه با ورود رسانه‌های معاند و خارجی به موضوع درخواست بسیج دانشجویی برای عزل ریاست دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، این رسانه‌ها تمام تلاش خود را به‌کار بردند تا با بازتاب ناقص این خبر به نقل از خبرگزاری‌های داخلی، مسئله را طوری بازنمایی کنند که گویی بسیج صرفاً به‌خاطر برگزاری یک همایش آرایش اقدام به چنین درخواستی کرده؛ در حالی که این مسئله حقیقت نداشته و این رسانه‌ها در جهت اهداف ناپاک خود و افراد همسو با خودشان این اتفاقات را این‌گونه پوشش داده‌اند.
هیچ‌یک از این رسانه‌ها متن نامۀ بسیج به رئیس دانشگاه را به‌طور کامل منتشر نکرده‌اند، متنی که در آن صراحتاً بیان شده که این همایش تنها نقطۀ منفی و مشکوک کارنامۀ مدیریتی دکتر اعتمادی نیست و بسیج دانشجویی و سایر اساتید دانشکدۀ علوم اجتماعی از ابتدای دورۀ مدیریتی ایشان بارها در رابطه با سوءمدیریت ایشان به مسئولین ذیربط تذکر داده بوده و از طریق نامه یا روش‌های دیگر نارضایتی و شکایت خود را اعلام داشته‌اند. این اتفاق اخیر، صرفاً مهر تأیید نهایی و علنی‌ای بر تمام بی‌کفایتی‌های پیشین بود.
برای روشن‌تر شدن این ماجرا به چند مورد از مسائل و معضلات اخیر دانشکدۀ علوم اجتماعی که مستقیم یا غیرمستقیم با ریاست و شخص جناب اعتمادی مرتبط هستند اشاره می کنیم و شاید اصلی‌ترین معضلی که در دورۀ ریاست آقای اعتمادی گریبان‌گیر گروه‌های علمی دانشکده علوم‌اجتماعی بوده و ریشه بقیه مشکلات نیز قلمداد می‌شود، سیاسی‌زدگی و قبیله‌گرایی است.
تفاقات این چند سال نشان از این دارند که نه‌تنها در دانشکده علوم اجتماعی مناسبات علمی حاکم نبوده، که مناسبات سیاسی و بعضاً حتی قبیله‌ای جایگزین شده است.
دکتر حاجی‌حیدری، از اساتید متدین و انقلابی دانشکدۀ علوم اجتماعی، چندی پیش و با گذشت حدود ۱۱ سال از جذب پیمانی‌اش در گروه جامعه‌شناسی و کارشکنی‌های متعدد در روند تبدیل وضعیتش در طی این سال‌ها، محکوم به اخراج از دانشکده یا تبعید به گروهی دیگر در دانشکده علوم اجتماعی شد. ایشان بیانیه‌ای منتشر کرد موضوع بیانیه وی، توضیح مفصل همین مسئله و روند طی شده در این سال‌ها و افشای تخلف‌های علمی مسئولین و صاحب‌منصبان دانشکده علوم اجتماعی بود که در سایت ایشان و کانال و صفحۀ بسیج قابل دسترسی است.
بند آخر بیانیه اشاره‌ای است غیر مستقیم به مسئله جذب خانم سارا فریدزاده در اواخر سال ۹۹ که می گوید «در همین زمان، یک داوطلب محترم به عضویت هیأت علمی پذیرفته می‌شود که در رزومه خود، هیچ مقاله و هیچ کتاب و هیچ سابقه آموزشی ندارد!» حاجی‌حیدری در ادامه توضیح می‌دهد که مقالات و کتبی که دکتر فریدزاده در رزومه علمی خود به آنها اشاره کرده است یا در هیچ آدرسی قابل دسترسی نیست و یا در مجلاتی نامتعبر به چاپ رسیده است. یک نمونه از این مجلات، مجله «اشپکتروم ایرانیان»، متعلق به رایزنی فرهنگی ایران در برلین است. طبق جستجوهای به عمل آمده، این مجله فاقد امتیاز علمی متعبر است.
البته از خانم فریدزاده، اخیرا دو مقاله جدید در دو نشریه متعلق به دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران منتشر شده است که سردبیر یکی، دکتر محمدرضا جوادی یگانه، معاون فرهنگی- اجتماعی شهرداری تهران، سرپرست سابق گروه جامعه‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و صاحب نظریه متأخر «سویه‌های نژادپرستانه رنگ پوست حاجی فیروز» و سردبیر دیگری، دکتر غلامرضا غفاری، معاون فرهنگی- اجتماعی وزیر علوم و عضو سابق هیئت علمی گروه برنامه‌ریزی اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی است که دو سال پیش و در زمان سرپرستی دکتر جوادی یگانه در گروه جامعه‌شناسی، در اقدامی عجیب و ابهام‌برانگیز، به یکباره به این گروه منتقل شد.
تا اینجای کار، با سه نفر از اعضای گروه جامعه‌شناسی آشنا شدیم؛ سارا فریدزاده، محمدرضا جوادی یگانه و غلامرضا غفاری. دو نفر از آنها به تازگی و با وجود ابهامات و سؤالات متعدد به گروه جامعه‌شناسی اضافه شده و یک نفر، عضویتش مسبوق به سابقه است. ویژگی مشترک هر سه، اتصال سببی یا نسبی به اصلاح‌طلبان است. در این میان، نام چند تن دیگر نیز اهمیت دارد.
دکتر سیدمهدی اعتمادی‌فر، رئیس جوان دانشکده علوم اجتماعی که پله‌های ترقی را با سرعتی عجیب پیموده است. او که در اولین سال‌های دهه ۹۰، مدرک دکترای خود را از دانشکده علوم اجتماعی اخذ کرد، در سال ۹۳ معاون دانشجویی دانشکده شد، در سال ۹۵، به عنوان معاونت آموزشی منتصب شد و در سال ۹۶، سرپرستی و سپس ریاست دانشکده علوم اجتماعی را برعهده گرفت و اکنون نیز، پس از حدود ۹ سال از اتمام تحصیلاتش، به درجه دانشیاری رسیده است. نکته جالب توجه اینجاست که اعتمادی‌فر، داماد سید ابوالحسن ریاضی، معاون سابق
وزیر علوم، مدیرکل سابق دفتر مطالعات فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران و مدیر عامل شرکت همشهری است. ایشان علی‌رغم اینکه هیچ ارتباط علمی و آکادمیکی با دانشکده علوم اجتماعی ندارند، چندی پیش، به عنوان عضو علی‌البدل هیئت مدیره بنیاد تازه تأسیس حامیان در دانشکده علوم اجتماعی نیز انتخاب شد. در کنار ایشان، نام آقایان محمدرضا جوادی یگانه به عنوان بازرس اصلی بنیاد حامیان و آقای غلامرضا غفاری و خانم مهری بهار به عنوان عضو هیئت مدیره این بنیاد به چشم می‌خورد.
خانم مهری بهار، رئیس فعلی گروه ارتباطات اجتماعی دانشکده است. ایشان که در پاییز ۹۸ به این سمت منصوب شد، تا امروز، دوبار و هر بار به مدت بیش از یک ماه، از کشور خارج شده است. خروج‌های شائبه‌برانگیز ایشان از کشور که ظاهرا نه طبق مأموریتی از دانشگاه و نه با اجازه گروه صورت گرفته است، منجر به اعتراض دانشجویان ارتباطات نیز شد. ایشان طبق ادعای خود، دکترایش را در رشته مطالعات فرهنگی، از دانشگاه سوربون فرانسه دریافت کرده است، اما طبق ادعای صفحه اول رساله دکتری‌اش- که به طرز عجیبی هیچ نام و نشانی از آن در رزومه ایشان در سایت دانشگاه تهران موجود نیست- ایشان رساله خود را در «مؤسسه‌ی ملّی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی(پاریس)» به پایان رسانده که در سال ۱۹۸۴ از دانشگاه سوربون استقلال پیدا کرده است.
نکته جالب دیگر درباره خانم بهار، مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد ایشان است. ایشان در مقطع کارشناسی در رشته ادبیات عرب تحصیل کرده‌اند و کارشناسی ارشدشان را به‌صورت خبرگان بدون مدرک از دانشگاه جرج تاون امریکا اخذ کرده‌اند. نگارنده هرچه جستجو کرد، به راهی برای اخذ مدرک کارشناسی ارشد ادبیات عرب به‌صورت خبرگان بدون مدرک، آن هم از دانشگاهی امریکایی، دست نیافت! مسئله ابهام‌برانگیز دیگر آن که ایشان به هر روش و ترتیبی که مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشدشان را اخذ کرده‌اند، با چه صلاحیتی برای تحصیل مطالعات فرهنگی، از بورسیه دانشگاه تهران برای تحصیل در دانشگاه ادعایی خودشان یا مؤسسه ادعایی پایان‌نامه‌شان استفاده کرده‌اند؟ پاسخ این سؤال را باید در دوران ریاست آقای دکتر تقی آزاد ارمکی، همسر ایشان، در دانشکده علوم اجتماعی جستجو کرد.
آقای دکتر آزاد ارمکی، ریاست اسبق دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، که به دلایلی که هیچ گاه صراحتاً از آن سخن گفته نشده است، در اوایل دهه ۸۰ از ریاست دانشکده علوم اجتماعی کنار گذاشته شد، به طرز عجیبی، چند ماه پس از انتخاب همسرش به عنوان رییس گروه ارتباطات، اوایل سال ۹۹ به ریاست گروه جامعه شناسی دانشکده علوم اجتماعی رسید!
ایشان همچنین در سال ۱۳۹۸، به عنوان نایب رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران، انجمنی غیرانتفاعی که سال‌هاست در یکی از طبقات دانشکده دولتی علوم اجتماعی دانشگاه تهران، سکنی گزیده است، انتخاب شد. لازم به توضیح است که اخیرا، کامیل احمدی، دبیر سابق گروه جامعه‌شناسی کودک انجمن مذکور، به جرم همکاری با گروه‌های برانداز و اجرای پروژه‌های آنان توسط دادگاه محکوم شد و مدتی بعد، به انگلستان فرار کرد. عضویت احمدی در انجمن جامعه‌شناسی، پیش از محکومیت قضایی، به اتهام آزار و سوءاستفاده جنسی از زنان، توسط این انجمن لغو شد. دکتر تقی آزاد ارمکی، در کنار دکتر محمدرضا جلایی‌پور، عضو دیگر گروه جامعه‌شناسی، از جامعه‌شناسان محل رجوع روزنامه‌های زنجیره‌ای و سایت‌های اصلاح‌طلبان است.
عضو دیگر گروه جامعه‌شناسی، دکتر سید ضیاء هاشمی، سرپرست سابق وزارت علوم، مدیرعامل سابق خبرگزاری ایرنا و رایزن فرهنگی فعلی ایران در سوئد است. خبرگزاری ایرنا، در زمان مدیریت ایشان، مستند کوتاهی منتشر کرد که در آن، عباس عبدی، فعال سیاسی اطلاح‌طلب مدعی شده بود دکتر سهیلا صادقی سال‌ها پیش مرتکب تقلب علمی شده است! سهیلا صادقی، عضو گروه جامعه‌شناسی است که یک ماه پیش از انتشار آن مستند کوتاه، در دیدار اساتید دانشگاه با رهبر انقلاب به سیاسی‌کاری در دانشگاه‌ها اشاره کرده بود.
با مرور آنچه گفته شد و دریافت درکی کلی از موقعیت صاحب‌منصبان دانشکده علوم اجتماعی، می‌توان فهمید دلیل اصرار بر اخراج دکتر حاجی‌حیدری از گروه جامعه‌شناسی و جذب دکتر فریدزاده به این گروه، چیست.
لازم به توجه است که پیش از دکتر فریدزاده، دکتر کوشا گرجی صفت نیز، در یک سال گذشته به این گروه جذب شده است. برای درک موقعیت سیاسی دکتر کوشا گرجی صفت، خوانندگان متن، می‌توانند به مقاله «پایان رمانتیسیسم در تهران» (The End of Romanticism in Tehran) که در آوریل ۲۰۱۹ توسط ایشان منتشر شده است مراجعه کنند. او در این نوشته توضیح می‌دهد که با توجه به رشد در خانواده‌اش، هر روز انتظار سقوط «رژیم» را می‌کشید و بعد از ناامید شدن از این اتفاق، با مادرش تصمیم گرفتند که به سمت هلند، انگلیس و یا امریکا حرکت کنند. قبل از آن درباره خانواده‌اش و بعد از آن، درباره چرایی بازگشتش به ایران، توضیحاتی داده است.
آنچه اشاره شد، گوشه‌ای از روابط پنهان و آشکار سیاستمداران صاحب‌منصب در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران است.
این انتظاری غیرمنطقی است که صاحب‌منصبان، تفکرات و ایده‌های سیاسی خود را در شیوه مدیریتشان دخیل نکنند، اما می‌توان انتظار داشت که علی‌رغم پیشبرد ایده‌های خود، دانشگاه را به محلی برای منازعات سیاسی خود تبدیل نکنند و منطق علمی را به کلی تحت‌الشعاع این مناسبات قرار ندهند.
* انتقاد اساتید به برگزاری همایش آرایش!
همایش میکاپ در حالی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد که جمعی از اساتید دانشگاه تهران هم برگزاری این همایش را توهین آشکار به ساحت علم، دانشگاه، اساتید و دانشجویان دانسته و در نامه‌ای از محمود نیلی رئیس این دانشگاه خواستند با هر مقام و فردی که در این ماجرا قصور یا تقصیر داشته قویاً برخورد شود.
در نامه اساتید آمده است: در روزهای اخیر تصاویر و فیلم هایی از برگزاری یک دوره آموزش آرایشگری در تالار ابن خلدون دانشکده علوم اجتماعی در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود که مع الاسف توهین آشکاری به ساحت علم و دانشگاه و اساتید، و دانشجویان است.
انتشار وسیع این محتواهای نابهنجار و خلاف ارزش های دینی و علمی در فضای مجازی به‌ویژه به طور زنده (لایو اینستاگرام) موجب هتک حیثیت و حرمت دانشگاه تهران در افکار عمومی شده است.
اندکی جستجو در مورد ماهیت فعالیت شرکت طرف قرارداد یا نظارت حداقلی بر آنچه در تالار دانشکده جریان داشت، می توانست مانع از وقوع این ضایعه خسارت بار و جریجه دار شدن خاطر دانشگاهیان شود.
ضروری است با هر مقام و فردی که در این ماجرا قصور یا تقصیر داشته قویاً برخورد شود تا مانع تکرار چنین حوادث اسف انگیری در آینده شود.