تأکید بر مدل امام و امّت و رابطه و مستقیم ولی جامعه با جامعه در گام دوّم انقلاب ضروری است و انتظار این است که جوانان مؤمن انقلابی در این فضا پیش قدم و پرچم دار حرکت باشند.
🔸 در واقع منطق عمل برای تحقّق بیانیه گام دوّم و جامعه پردازی در این مرحله، منطقی است که بیشتر باید مبتنی بر پررنگ تر شدن الگوی امام و امّت و رابطه ولایی و مستقیم با ولی جامعه و از جنس جامعه سازی از پایین و کف جامعه باشد.
این منطق عمل چیزی است که از آن به *تشکیلات اسلامی* بر اساس شکل گیری *روابط ایمانی* و ولایی یاد می کنیم. به تعبیر رهبر معظم انقلاب «این کار احتیاج دارد به یک جمع به هم پیوسته ی متّحد، دارای ایمان راسخ، از اعماق قلب مؤمن و معتقد به این مکتب، با گام استوار، پویا و جویای هدف.»
از جمله ارزشهایی که در سیرت انقلاب اسلامی وجود دارد، و از ارزشهای ذکر شده در بیانیه گام دوّم است، ارزشهای جمعی اسلامی مانند روحیه ایثار و برادری و اخوّت اسلامی است. همان چیزی که در بحث سبک زندگی انقلاب اسلامی هم مورد تأکید بوده است. ایشان در ششمین برکت از برکات انقلاب اسلامی بر همین معنویت و اخلاق تأکید دارند که ثمرات آن در ایثار و برادری دفاع مقدّس ، حضور در جهاد سازندگی و بسیج و ظهور مناسک عبادی جمعی مانند پیادهروی اربعین و ... را رقم می زند. و آن را نتیجه تولّی و رهبری انسان وارسته و عارفی و انسان الهی مانند امام خمینی(ره) بر جامعه می داند.
این آن روحی است که امام خمینی(ره) در جامعه ما دمید. و به تعبیر رهبر انقلاب، فضای ایثار و برادری «ماجراهای صدر اسلام را زنده و نمایان در برابر چشم همه نهاد». اخوت و پیوستگی که بر پایه پیوندهای ایمانی شکل می گیرد و از آن تعبیر به روابط ولایی مؤمنین می شود.
به تعبیر ایشان «پیغمبر جمع مسلمانان آغاز کار را با این پیوستگی و جوشیدگی به وجود می آورد، اینها را به همدیگر متّصل می کند، اینها را با هم برادر می کند، اینها را به صورت یک پیکر واحد در می آورد، به وسیله اینها امّت اسلامی را تشکیل می دهد، جامعه اسلامی را به وجود می آورد، از پیوند اینها با دشمن ها، با مخالفین، با معاندین... جلوگیری می کند... و هر چه بیشتر سعی می کند صفوف اینها را فشرده و به هم جوشیده بکند... برای اینکه اگر اینها به این حالت نباشند، ولایت نداشته باشند، اگر به هم پیوسته صد در صد نباشند، میان آنها اختلاف به وجود بیاید، از برداشتن بار امانتی که بر دوش آنها است، عاجز خواهند ماند ، نمی توانند این بار را به سر منزل برسانند.»