به گزارش حلقه وصل به نقل از ورزش سه، ژوروان ویرا را تا قبل از آنکه در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ روی نیمکت عراق بهترین نتیجه تاریخ فوتبال این کشور را رقم بزند و به جام قهرمانی قاره کهن برسد تقریبا کسی نمی‌شناخت. او، اما با قهرمانی که کسب کرد، چهره شد و باشگاه‌های زیادی را به عنوان مشتری خود دید. ویرا بعد از جدایی از تیم ملی عراق مورد توجه چند تیم ایرانی قرار گرفت و در نهایت به عنوان سرمربی سپاهان در لیگ هفتم انتخاب شد.
تیم پرستاره تحت هدایت ویرا در آستانه کسب جام قهرمانی هم قرار داشت، اما در فینال عجیب آن مسابقه مقابل پرسپولیس در حالی که سپاهان فقط یک تساوی برای قهرمانی نیاز داشت، با گل دقیقه ۹۷ سپهر حیدری قافیه را باخت و جام را از دست داد تا زمینه برای اخراج این مربی برزیلی فراهم شود.
ژوروان که مدت‌ها است مسلمان شده به همراه همسرش در دوبی بسر می‌برد؛ البته او ساکن مراکش است، اما به دلیل شیوع ویروس کرونا در دوبی گیر کرده و در این همسایه جنوبی ایران موقتا ساکن شده است. در گفت و گویی که با ویرا داشتیم او از روزهای کاری اش در ایران به نیکی یاد کرد و لیگ ایران را یک رقابت دشوار و نمونه در سطح آسیا نامید.
با گذشت ۱۲ سال از آن مسابقه تلخ برای ویرا وسپاهان، این مربی ۶۷ ساله به صحبت درباره مسائل آن روز خاص پرداخت و حرف‌های جالبی را بر زبان آورد که در ادامه می‌خوانید:
قبل از حضورتان در سپاهان صحبت قرارداد شما با مس کرمان بود؛ چه اتفاقی افتاد که سر از اصفهان در آوردید؟
با من از طریق یکی از مدیربرنامه‌ها با من تماس گرفته شد، به من گفته بودند که در ایران تیمی به نام مس کرمان وجود دارد که به استخدام من علاقه دارد. من به تهران آمدم و در هتل هویزه مستقر شدم. با من رفتار خیلی خوبی شد و نکته جالب برایم این بود که ایران در آن روزها دنبال سرمربی برای تیم ملی اش هم می‌گشت. من با مدیران مس کرمان صحبت کردم و قرار شد آن‌ها برای همکاری به من خبر بدهند. بعد از اینکه به کشورم برگشتم، تماسی از طرف شخص دیگری به نام آقای ساکت با من برقرار شد و ایشان از من برای حضور در سپاهان دعوت به همکاری کرد. ما با هم در استانبول قرار گذاشتیم و در هتل مجاور فرودگاه با هم نشستیم. از ایشان پرسیدم تلفن شخصی ام را از کجا پیدا کردید؟ او گفت از مدیرعامل مس کرمان شماره من را گرفته است. قرارداد خیلی سخت نبود و ما با هم برای شروع کار به توافق رسیدیم.
آیا برای تیم ملی ایران با شما صحبتی نشد؟
صادقانه نه، اما یکی از کسانی که قرار بود سرمربی تیم ملی ایران شود در همان هتلی حضور داشت که من آنجا استقرار داشتم. حقیقتش خاطرم نمی‌آید کدام سرمربی بود، البته با هم برخوردی نداشتیم، چون ظاهرا کار به صورت مخفیانه انجام می‌شد.
شما زمانی به سپاهان آمدید که لوکا بوناچیچ با نتایج خوب این تیم را ترک کرده بود. در سپاهان با چه چیزی مواجه شدید؟
بله، قبل از من آقای بوناچیچ در سپاهان کار می‌کرد. وقتی به سپاهان آمدم، متوجه شدم با تیمی پر از بازیکنان خوب قرار است کارم را ادامه بدهند. البته شیوه‌ای که سپاهان بازی می‌کرد با استایلی که من به آن علاقه داشتم کاملا متفاوت بود. بنا براین روش بازی را تغییر دادم و شاید سعی کردم به بازیکنانی که در دوره لوکا کمتر مورد استفاده قرار می‌گرفتند فضای بازی بدهم که شاخص‌ترین آن‌ها احسان حاج صفی بود که تبدیل به بازیکن ثابت و ستاره تیم من شد. این اتفاق درباره بقیه بازیکنان هم افتاد.
می خواهیم به بازی آخر شما مقابل پرسپولیس برسیم که قهرمانی را تغییر داد. قبل از صحبت درباره خود بازی درباره موضوع کسر امتیاز از پرسپولیس و سپاهان صحبت کنیم.
بله، پرسپولیس توسط فیفا ۶ امتیاز جریمه شد و تیم ما هم به خاطر موضوع آسیب دیدن یک سرباز بر اثر انفجار ترقه امتیازاتی را از دست داد و از یکی دو بازی خانگی هم محروم شد. من نمی‌توانم قضاوت کنم که این تصمیم فدراسیون فوتبال ایران درست یا غلط بود، اما کاری که من انجام دادم تلاش و تمرین بود و توانستیم امتیاز از دست داده را جبران کنیم و حتی می‌توانستیم قهرمان شویم.
می دانید که در سالگرد مسابقه شما با پرسپولیس هستیم؛ دیداری که منجر به قهرمانی پرسپولیس شد.
بله، البته امروز باخبر شدم، اما از اهمیت مسابقه برای پرسپولیسی‌ها کاملا آگاهم. چون آن‌ها نیز سال‌های زیادی بود جامی را نبرده بودند و آن فصل بسیار مصمم بودند که قهرمان لیگ برتر ایران شوند و به همین دلیل قهرمانی آن‌ها در مسابقات آن سال برایشان جشن خیلی بزرگی بود.
به عنوان یک مربی حرفه ای، درباره شکست در لحظات پایانی آن مسابقه و از دست دادن قهرمانی لیگ برتر چه فکری می‌کنید؟ آیا گل سپهر حیدری را به خاطر دارید؟
کاملا آن صحنه را به خاطر دارم. می‌خواهم نکته‌ای را به شما بگویم، اینکه در فوتبال اگرها معنی ندارند. اینکه اگر آن توپ به تیر دروازه می‌خورد، اگر داور آن خطا را به نفع پرسپولیس نمی‌گرفت، اگر دروازه بان ما توپ را دفع می‌کرد و اگرها دیگر... خطایی که روی دروازه ما گرفته شد، به طور کلی اشتباه بود و کاری از دست من برنمی آمد. اما ما خدا را داریم و قاضی نهایی او است و او بهتر می‌تواند درباره اعمال ما نظر بدهد. از نظر من آن توپ وارد دروازه سپاهان شده است. تاکید می‌کنم اگرها در فوتبال وجود ندارند. زمانی که توپ وارد دروازه ما شد، بازی باید به پایان می‌رسید و آن لحظه، لحظه‌ای نبود که توپ تور دروازه سپاهان را لمس کند.
یعنی شما به قضاوت داور در آن مسابقه اعتراض دارید؟
همانطور که گفتم بله، ۷ دقیقه وقت اضافه چیز عجیبی بود و من هرگز در دوران فوتبالم با چنین وقت اضافه طولانی برخورد نکرده بودم. واقعیت این است که آن مسابقه در نیمه دوم آنقدر وقت اضافه نداشت و شما می‌توانید بازی را تماشا کنید. همچنین در بعضی مواقع احساسم این بود که داور سوت‌هایی که باید را نمی‌زند. کما اینکه آن ضربه کاشته آخر بازی هم نباید به ضرر ما گرفته می‌شد. اما این اتفاق افتاد و دیگر کاری از دست من برنمی آمد. من برای اولین بار بود که با اتفاق ۷ دقیقه وقت اضافه مواجه می‌شدم، چه در بازی‌هایی که خودم مربی بودم و چه در بازی‌هایی که دیده بودم.
این مسابقه فینال لیگ برتر بود و صد هزار تماشاچی پرسپولیس در ورزشگاه حضور داشتند و جو آزادی کاملا به سود پرسپولیس بود. آیا فکر نمی‌کنید تقدیر این بود پرسپولیس قهرمان شود؟
درباره جو ورزشگاه باید بگویم این استثنایی و فوق العاده بود و من همیشه شکرگذار خدا خواهم بود که توانسته ام در چنین مسابقه‌ای به عنوان سرمربی یکی از دو تیم حضور داشته باشم و من این مسابقه را بارها به دوستانم به عنوان یک بازی بزرگ، واقعی و پرهیجان فوتبال مثال زده ام. شاید پرسپولیس به دلیل دوری ۶ ساله از جام، برای کسب قهرمانی حریص‌تر از ما بود، ولی بردن این جام برای ما هم اهمیت زیادی داشت. در نهایت، اما این اتفاق افتاده ومدت‌های زیادی از آن می‌گذرد. شاید بهتر بود این سوال را در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی از من می‌پرسیدید تا بحث بیشتری درباره آن بکنیم، اما حالا پرونده مسابقه بسته شده و این قهرمانی به تاریخ پیوسته است.
شما بعد از بازی با پرسپولیس به سوریه رفتید و در لیگ قهرمانان آسیا با سپاهان از دور رقابت‌ها حذف شدید که البته در آنجا با مساله داوری مواجه بودید. این چیزی بود که پایان شما را در سپاهان رقم زد. آیا خاطره‌ای از آخرین بازی تان در سپاهان دارید؟
درست می‌گویید؛ همه انتظار قهرمانی در لیگ را از ما داشتند چراکه ما از پرسپولیس از نظر امتیازی پیش بودیم و با یک تساوی هم قهرمان می‌شدیم، اما باشگاه برای تصمیم گیری آزاد بود و می‌توانست مربی جدیدی بیاورد و این کار را انجام داد. من نمی‌توانم اعتراضی در این زمینه داشتم. البته به مسئولان سپاهان حق می‌دهم. ما دو بازی حساس را پشت سر هم شکست خوردیم و شاید هر مربی دیگری هم جای من بود، در آن موقعیت شغلش را از دست میداد. من آدم صادقی هستم و سعی کردم همیشه اینگونه باشم. اگر جایی نخواهد با من کار کند، به سادگی آن را خواهم پذیرفت و دردسری برای آن باشگاه ایجاد نمی‌کنم.
شما با تیم ملی عراق قهرمان جام ملت‌های آسیا شدید و تجربه خوبی از فوتبال این کشور دارید. آیا می‌دانید عراق در حال حاضر با ایران در مقدماتی اول جام جهانی همگروه است و ما را شکست داده و ایران وضعیت خوبی ندارد. با توجه به تغییر و تحولاتی که در تیم ملی ایران انجام شده، آینده ما را چطور ارزیابی می‌کنید؟
ایران و عراق هردو بازیکنان تکنیکی زیادی دارند و البته بازیکنانی که از روحیه جنگندگی برخوردارند. بیشتر بازیکنانی دارند برای پیراهن و پرچم کشورشان جان می‌دهند. من فکر می‌کنم ایران و عراق همیشه بازی خیلی سخت و پربرخورد خواهد بود و شما کار راحتی در این بازی ندارید. تیمی که می‌خواهد برنده باشد، باید اشتباهات کمتری داشته باشد و از نظر روانی برنده بازی باشد. من نمی‌توانم پیش بینی کنم چه تیمی این بازی را می‌برد، اما هردو تیم سرمربیان خوبی دارند. ایران بعد از کی روش در دوره انتقالی است، اما عراق ثبات بیشتری روی نیمکت داشته است. در مدت حضور سرمربی قبلی، او راه خودش را برای نشان دادن آن فوتبالی که از این تیم انتظار داشتیم گم کرده بود و من امیدوارم آن‌ها با مربی جدید فانوس دریایی خودتان را پیدا کنید و به ساحل برسید. من نمی‌دانم سرمربی تیم ایران در موقعیت‌های سختی اینچنینی بوده یا نه، درباره سرمربی عراق هم شناخت نسبی دارم، چون در امارات مربیگری کرده است. در نهایت باید منتظر باشیم و ببینیم که چه اتفاقی در آن روز بخصوص رخ خواهد داد. ولی من برای دو کشوری که آنجا خاطرات خوشی داشتم، آرزوی موفقیت می‌کنم.
آیا با بازیکنان آن زمان سپاهان در ارتباط هستید؟
نه آنچنان، مدت زمان زیادی از حضورم در سپاهان می‌گذرد، ولی خاطرات خوبی از کار کردن با بازیکنانم دارم. هادی عقیلی، احسان حاج صفی، محسن بنگر، ابوالهیل و عماد رضا و خیلی‌های دیگر. بازیکنانی که یک تیم باکیفیت و شایسته قهرمانی لیگ را ساختند.