به گزارش حلقه وصل، این روزها که به دلیل شیوع ویروس کرونا، مسابقات ورزشی در کنار خیلی از فعالیت‌های اجتماعی دیگر به تعطیلی و وقفه کشیده است، این سوال پیش می‌آید که اگر لیگ‌های فوتبال به پایان نرسد، تکلیف مطالبات و مباحث مالی قراردادهای بازیکنان، مربیان و دیگر اعضای تیم فوتبال با باشگاه‌ها به چه صورت خواهد بود؟
سید مجتبی طباطبایی، کارشناس حقوقی فوتبال در این رابطه گفت: بخشنامه 1171 فیفا مورخ 24 اکتبر 2008 در خصوص اهمیت برخورداری استانداردها در مورد رابطه استخدامی بازیکنان حرفه‌ای است. در بخش 3 فصل ارتباط بخشنامه آمده است؛ «توافق‌نامه یک قرارداد استخدامی بازیکن حرفه‌ای را تحت نظارت درمی‌آورد، اگر قانون دیگری پیش‌بینی مغایرت نکنند، قوانین داخلی کشوری که باشگاه در آن برطبق مقررات به ثبت رسیده اعمال خواهد شد». همچنین ممکن است در قراردادها درخصوص موارد فورس‌ماژور یا حوادث قهریه پیش‌بینی نشده باشد.
وی ادامه داد: در این حالت دو فرض قابل تامل است؛ اول اینکه به استناد بند 2 از کد 5 اساسنامه و کد 27 آیین‌نامه نقل و انتقالات فیفا، کمیته اجرایی فدراسیون جهانی در این خصوص تصمیم‌گیری کند و دوم این است که براساس بخشنامه صدرالاشاره به قوانین داخلی و فدراسیون‌ها واگذار شود. حال برای مراجعه به قوانین داخلی ابتدا می‌بایست بررسی کرد که علت انقطاع لیگ در کدام دسته «فورس‌ماژور» یا قوه قهریه قرار می‌گیرد.
طباطبایی در این خصوصی یادآور شد: «فورس‌ماژور» یک کلمه فرانسوی به معنی قدرت برتر است که در عرف شامل حوادث و اتفاقاتی است که جزو امور طبیعی محسوب می‌شود و هیچیک از طرفین را نمی‌توان به خاطر آن مسؤل دانست. قوه قهریه نیز حادثه غیر‌مترقبه درونی است، مانند آتش سوزی یا اعتصاب؛ هر چند در اراده طرفین قرارداد نباشد. در هر حال بر اساس آنچه در قانون مدنی ایران نیز تعریف شده است، کرونا یک واقعه فورس‌ماژور بوده که دفع آن از حیطه اختیار متعهد خارج است.
این کارشناس حقوقی تصریح کرد: حال اگر امکان ادامه قرارداد پس از رفع فورس‌ماژور (کرونا) وجود داشته باشد، مدت زمان توقف قرارداد بر اساس استانداردهای فیفا با همان شرایط و ضوابط مالی به قرارداد اضافه می‌شود، ولی چنانچه این حادثه منجر به عدم امکان ادامه لیگ و اعلام پایان آن شود با وصف عدم امکان اجرای دائمی قرارداد، تعهدات طرفین از زمان توقف ساقط و موجب انحلال قرارداد می‌شود.