به گزارش حلقه وصل؛ حاج محمود اکبرزاده، شاعر و مداح اهل‌بیت (ع) که به دلیل عفونت ریه در یکی از بیمارستان‌های مشهد بستری بود، روز 16 فروردین‌ماه درگذشت. از او به عنوان «مردی که حافظه انجمن‌های شعر و مداحی مشهد بود» و «از مشوقان شاعران جوان خراسان» یاد می‌شود.
محمود اکبرزاده متولد ۱۳۱۲ در محله نوغان مشهد بود. او از پایه‌گذاران انجمن‌های قدیمی شعر مشهد و همچنین رئیس کانون مداحان این شهر بود. اکبرزاده مداحی را از ۱۳۲۵ شروع کرد و علاوه بر پیرغلام اهل بیت (ع)، خادم حرم امام رضا (ع) نیز محسوب می‌شد.
وحید جلیلی فعال فرهنگی دلنوشته‌ای را به مرحوم اکبرزاده تقدیم کرده است:
بسم الله الرحمن الرحیم به عشق؛ زنده بود و هست.
شوق در جانش بود این پیر انقلابی مشهد و جوانش می دیدی آن گاه که از موالیانش سخن ساز می کرد؛ و وقتی که انقلاب را باز می گفت.
**** مقدمه اش بر حسین پیشوای انسان ها که در بهار 1343؛ چهارده سال پیش از بهمن 57 منتشر شده، یکی از اسناد مهم انقلاب اسلامی است:
از حسین اکتفا به نام حسین نبود در خور مقام حسین بلکه باید که خلق دریابند علت اصلی قیام حسین
**
اکبرزاده نه ادعای شاعری داشت، نه در حوزه یا دانشگاه تحصیل کرده بود، نه هیچ عنوان و اعتبار مُدرنی را یدک می کشید، و نه زانو در مکتب هیچ لیبرال و مارکسیست وسکولار و ناسیونالیستی به زمین زده بود ولی تا دلت بخواهد می فهمید و می دانست . مصداق بارز مومنان بصیری که آقا در سخنرانی عوام و خواص؛تکیه گاه مردمی انقلاب دانسته بود. و چه ذوق سلیم و نافذی داشت در دیدن و برگزیدن. مغناطیسی که آهن را از خاک اره ، خوب می شناخت :
کوشش ها کردند که قیام حسین را وارونه جلوه دهند تا بدینوسیله انحرافی در مکتب عزاداری حسین که بهترین وسیله برای روشن شدن افکار بود پدید آورند و آن را یک حربه تبلیغاتی برای مشوب کردن اذهان جوانان به کار ببرند و عزاداری حسین(ع) را وسیله تخدیر اعصاب و ...
مبلغین ،محدثین،شعرا هم بدون اینکه متوجه این انحراف شده باشند با تشریح نکردن اصل قیام و نگفتن سخنان حسین علیه السلام بزرگترین ضربه را بر پیکره قیام آن حضرت وارد ساختند **** این ها کلمات حاجی اکبرزاده است. کاسب جوان سی ساله و بی ادعای کوچه پس کوچه های مشهد ؛ که پنج کلاس بیشتر نخوانده بود ؛ سال ها قبل از آن که حماسه حسینی آیت الله مرتضی مطهری منتشر شده باشد یا کسی درایران نام دکترعلی شریعتی را شنیده باشد.
و هم او با همین صداقت و صراحت و شجاعت و عمقی که انحطاط سنتی ها را می فهمد و نقد می کند در همان مقدمه ادامه می دهد :
انتقاد من بیشتر بر اغلب شعرای جوان و روشنفکر معاصر وارد است ... سوال می کنم آیا شما برای الهام گرفتن ؛مکتبی آموزنده تر و مهیج تر از مکتب حسین ابن علی سراغ دارید ؟
* در نگارش تاریخ انقلاب اسلامی؛ حسین پیشوای انسان ها کتاب بسیار مهمی است از یک نویسنده بی ادعا و معمولی؛ بمثابه نمونه و نمادی از جمهور جامعه ایرانی که ایده آل خود را فراتر از تجدد و تحجر، در اسلام ناب یافتند بی آن که در انتظار رهبرانی از دل احزاب یا آکادمی ها بمانند. گزیده ای که او نزدیک شصت سال پیش در معرفی پیشوای انسان ها فراهم آورده است شاید تاهمین امروز بی نظیر باشد در میان اقران خود، از حیث نزدیکی به مبانی انقلاب اسلامی .
****
اکبرزاده فقط یک شخص نیست ،نمادی است از جامعه مومن سنتی و آرمانخواه مشهدی و خراسانی و ایرانی که خلوص و بصیرت را با هم دارند.مدرن ها را دیده و سنجیده بود و سنتی مانده بود. حلقه وصلی بین سنتی ترین توده ها و پیشرو ترین انقلابی ها.
بزرگ بود و مهربان بود و دلنشین و صاف.مظهر سماحت و صلابت.در فهرست رفاقت هایش از نعمت میرزازاده و محمد رضا شجریان هست تا پرویز خرسند تا برسد به محمود کاوه و اسماعیل قاآنی. سرتا پا ایمان و آمادگی برای حضور ؛در هر صحنه ای که اسلام و انقلاب اقتضا کند.
ما تا چشم گشوده ایم مقام معظم رهبری را دیده ایم و خاطرات آقا را در کتابها خوانده ایم، او اما رفیق سالهای غربت و مبارزه بود و آقای خامنه ای (به جزم میم) را آنچنان زلال ؛ دوست داشت که وقتی نام امام مسجد کرامت را می برد در چشم هایش ابتهاج می تراوید و لحنش شیرین تر می شد و همزمان مراقبه داشت ذره ای از محبوب قدیمی اش خرج نکند.
قدر انقلاب و امام راحل و حاضرش را او می دانست که درازی شب را از چشم های صبورش می شد پرسید که دوره رضا قلدر را زندگی کرده بود و اشغال ایران را و نهضت نفت را و پانزده خرداد را و انقلاب را و دفاع مقدس را.
هیآتی ها اگر الگو بخواهند هم اوست تمام قد.و فرهنگی ها هم.شصت سال بر صراط مستقیم رفتن و نایستادن و نلغزیدن وتمام بضاعت خویش را به میدان آوردن و فدای تکلیف کردن.
یادت به خیر باد و نامت جاودان !
هفتاد سال چه چشم ها که جوشید با نوای نوحه های حسینی و فاطمی ات وچه جان ها که جلایافت به بینش بصیر ت وچه دل ها که تسکین یافت با دلداری های شاعرانه ات.
بنده خوب خدا ، مومن بی ادعا ، مرید مخلص اهل بیت مصطفی(ص) ، مداح شهدا و سیدالشهدا(ع)
انقلابی ناب؛حاجی اکبرزاده نازنین و دوست داشتنی!
سلام مارا به شهدا برسان.
مشهدالرضا از یاد نخواهدت برد .