وعده‌های توخالی مسئولان برای کارگران

به گزارش حلقه وصل، شیوع و همگانی شدن ویروس کرونا بیش از همه معیشت کارگران را این روزها تحت تاثیر قرار داده است. کارگرانی که امیدشان اول به خداست و بعد به کارفرما و سیاستگذاری‌هایی که باید به درستی از سوی دولت صورت بگیرد.

در تمام مدت اخیر، تقریبا صحبت از معیشت کارگر، صفر بوده است و اگر هم اقدامی صورت گرفته در حد توزیع بسته‌های معیشتی باقی مانده است اما مگر مشکل کارگر صرفا بسته معیشتی است؟

تقریبا در بیشتر تصمیمات اقتصادی دولت در روزهای اخیر، کارگران به صورت ناخودآگاه از بهره این تصمیمات حذف شده‌اند و جای خالی آنها احساس می‌شود در حالی که به لحاظ جمعیتی، قشر عظیمی را تشکیل می‌دهند.

برای اهمیت موضوع کافی است به صحبت‌های محمدرضا داوری؛ دبیر انجمن صنفی کارگران ساختمانی مشهدمقدس نگاهی بیندازید.

وی در این زمینه می‌گوید: با توجه به وضعیت فعلی کلیه کارگران روزمزد و فصلی بیکار شده‌اند و دولت باید تدبیری عاجل برای این قشر داشته باشد. تقاضایی در کل کشور صورت گرفته و طوماری امضا شده و به وزیر تعاون و کار و رفاه اجتماعی ارسال شده تا در این زمینه و در زمینه اعطای سبد معیشتی و یا اقدامات دیگر برنامه‌ریزی صورت گیرد.

در کل استان خراسان رضوی 145 هزار کارگر ساختمانی داریم و در مشهدمقدس، 1500 تا 1700 کارگر روزمزد داریم که در اطراف میادین شهر حضور پیدا می‌کنند و هر کاری که باشد انجام می‌دهند.

متاسفانه در حال حاضر همه این کارگران بیکار هستند اما در مشهد کار خوبی شد که به تعداد حدود 5000 نفر از اینها و از طریق پیگیری نماینده مشهد و مدیرکل تعاون استان در ایام قبل از عید نوروز برای 5000 نفر که حاشیه‌نشین بودند سبد کالایی در نظر گرفته شود و اکنون در حال توزیع است.

کارگران ساختمانی که دارای کارت مهارت هستند و شغلشان ساختمانی هستند به انجمن‌های صنفی مراجعه و اشتغال آنها احراز شده و به تامین اجتماعی برای بهره‌مندی از ماده 5 اجباری کارگران ساختمانی مراجعه می‌کنند.

حدود 75 هزار نفر در استان و 37 هزار نفر در مشهد بیمه شده‌اند که آمار خوبی است و حمایت دولت نیز این است که کسانی که دارای کارت مهارتی هستند بیمه شوند؛ کارگران فصلی اما مشکلات خاص خود را دارند و پیگیر بیمه اجباری تامین اجتماعی نیستند و تمایلی برای بیمه شدن ندارند.

خراسان رضوی نخستین استانی بود که طرح ساماندهی کارگران روزمزد ساختمانی را اجرایی کرد و فرمانداری و شهرداری و شورای شهر و سایر نهادهای متولی در این زمینه پای کار آمدند و در بلوار پیروزی یک جایگاه در اختیار کانون انجمن‌های صنفی قرار گرفته و کسانی که قرار است در آن منطقه سرکار بروند پرونده تشکیل می‌دهند و به کارفرما معرفی می‌شوند.

امیدواریم از این طریق بتوانیم معضل چهارراه‌ها و میادین را بتوانیم حل کنیم زیرا چهره زیبنده‌ای برای شهر ایجاد نکرده است.

بیکاری 17000 کارگر روزمزد و فصلی در مشهدمقدس نکته مهمی است که داوری به آن اشاره می‌کند؛ مسئله‌ای که بیانگر این است که سالهاست که سیاستگذاری مدونی برای ساماندهی این کارگران صورت نگرفته تا اگر روزی با بحرانی این چنینی روبرو شدیم از مواهب این بسته سیاستگاری بهره‌مند شویم.

از سوی دیگر اما شاهد هستیم که این گروه از کارگران از بیمه بیکاری نیز بی‌بهره می‌شوند و مشخص نیست در چنین شرایطی آیا می‌توان صرفا با تکیه بر بسته‌های معیشتی زندگی را ادامه داد؟

نوبرانه‌ای به اسم فریز دستمزدی

فریز دستمزدی هم از آن نوبرانه‌هایی بود که در این روزها به گوش رسید؛ در این اوضاع و احوال واقعا همین کم بود که البته خوشبختانه گویا قرار نیست مصوب شود اما استرس بر جان کارگر در این روزهای کرونایی انداخت.

احسان سهرابی، عضو هیئت مدیره کانون عالی شوراهای کار در این زمینه می‌گوید: نماینده‌های کارگری با «فریز دستمزدی» کارگر مخالف هستند و کارفرما دنبال تصویب این مسئله بود و می‌خواهد بر مبنای 15 درصد در یک بازه زمانی حقوق کارگر را فریز کند و استناد به 15 درصد برنامه و بودجه می‌کنند.

سهرابی خاطرنشان کرد: کارفرمایان خواستار این هستند به مدت سه ماه این افزایش 15 درصد باشد و پس از بحران کرونا دوباره جلسه تشکیل دهند در حالی که در این زمینه شیطنت می‌کنند.

وی بیان کرد: رفرنسی که به 15 درصد دولت نیز می‌دهند اشتباه است زیرا دولت حداقل کف دستمزد را 2 میلیون و 800 قرار داده‌اند و قیاس نیز غیرمنطقی است؛ ما از قانون نمی‌خواهیم عدول کنیم و آنچه ما خواسته‌ایم اجرای ماده 41 قانون کار است و به اجماع رسیده‌اند برای تبصره دوم این ماده، 4 میلیون و 940 هزار بابت هزینه معیشتی یک خانوار 3.3 در نظر گرفته شود.

عضو هیئت‌مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار تاکید کرد: چرا کارفرمایان سقف بالا را در نظر نمی‌گیرند؟ بر مبنای 4 میلیون و 940 هزار تومان بازه زمانی محدودی را هزینه کارگر را پرداخت کنند.

سهرابی عنوان کرد: به نظر می‌رسد متاسفانه کارفرمایان از بحث کرونا در حال سوء استفاده هستند و ما می‌خواهیم براساس شاخص تورم و سبد معیشتی حقوق کارگر تعیین شود؛ در مورد سبد معیشتی اجماع حاصل شده است و باید همین مبنای مذاکره باشد و نه فریز کردن 15 درصد مدنظر کارفرمایان محترم.

وی تصریح کرد: کارفرمایان باید به کارگر نگاه سرمایه‌ای داشته باشند و برای کارگر ارزش قائل باشند و نباید هزینه کارگر را کاهش داد و صرفا دنبال سود باشیم و آن را از طریق کارگر تامین کنیم.

عضو هیئت‌مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار ادامه داد: زمانی که کارفرمایان بهاری داشتند کارگران از آن بهار بهره‌ای نبردند وای به حال اینکه اکنون کارفرمایان به مشکل خورده‌اند و باید هزینه‌های سربار خود را کم کنند؛ در همین شرایط نیز کارگران باید پای کار باشند و همه نیز از کارگران توقع دارند.

شرمندگی نوبخت

وی همچنین در واکنش به ابراز شرمندگی نوبخت بابت عدم‌تعیین دستمزد 99 اظهار داشت: کارگران افرادی زحمتکش هستند که غیر از محافظت و تامین قوت و معاش برای خانواده‌شان و کسب روزی حلال به هیچ چیزی دیگری فکر نمی‌کنند و یکی از آمال و آرزوهایشان، ارتقاء فرزندانشان از طبقه  کارگری است.

عضو هیئت مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور گفت: آنها می‌خواهند شرمنده تحصیل، معیشت، شرمنده خریدن ماسک و مواد ضدعفونی نبوده و حداقل چند روزی در کنار خانواده‌ بدون هیچ واهمه‌ای از کرونا در محل امن، (که خانه اجاره‌ای باشد) بوده و چند لحظه‌ای در قرنطینه بدون دغدغه پیامک‌های قبوض تلفن، برق، گاز باشند.

سهرابی تصریح کرد: کارگران علم  سیاست نمی‌دانند و روش آن را بلد نیستند، فقط می‌دانند که تاخیر در تصمیم‌گیری چه تبعات و عواقبی دارد؛ مسئولان بگذارند شورای عالی کار وظایفش را انجام دهد؛ امروز با یک شرمندگی گفتن  مشکلات کارگران و بازنشستگان مرتفع نمی‌شود.

 وی تصریح کرد: البته ما کارگران سابقه این بازی‌ها را داریم؛ یک روز بحث 15 درصد،یک روز «فریز مزدی»، یک روز شرمندگی، چون  آموزه های پدران کارگرمان این بود  فرزندم همه چی راست و حقیقت است مگر خلاف اش ثابت شود.  کاش آقای نوبخت نیز درد مستاجری را درک می‌درک  و می‌دانست تاخیر در تصمیم گیری‌ها چه تاثیری بر خانواده بیش از 40 میلیون نفر دارد.