به گزارش حلقه وصل، بهنام شیری که سال گذشته در مسابقات دوومیدانی قهرمانی آسیا پس از احسان حدادی در جایگاه دوم پرتاب دیسک ایستاد و مدال نقره گرفت، یکی از شانس های کسب سهمیه المپیک توکیو محسوب می‌شد و برهمین اساس برای برپایی اردوی آماده سازی به همراه حسین رسولی دیگر پرتاب دیسکی کشورمان راهی بلاروس شد تا با یک مربی مطرح این کشور کار کند.
شیری در یکی دو سال گذشته پیشرفت خوبی داشته است و با مربیگری هادی سپهرزاد توانست در مسابقات قهرمانی آسیا با رکورد 60.81 سانتی متر نقره بگیرد، اما پس از آن با توجه به شرایطی که فدراسیون داشت، ماه‌ها بی برنامه و بدون مربی بود تا اینکه در دوران سرپرستی ایرج عرب در لیست شانس‌های کسب سهمیه قرار گرفت و حمایت شد.
فدراسیون دوومیدانی هم با توجه به این موضوع شرایط حضور آنها را در بلاروس فراهم کرد و این دو پرتابگر کشورمان اوایل بهمن ماه راهی این کشور شدند. تمرینات آنها در کمپ بلاروس و زیر نظر جورجی کولنوچنکو آغاز شد و این دو پرتابگر امید زیادی داشتند تا در فصل بهار بتوانند با مسابقات زیادی که در اروپا برگزار می‌شود، سهمیه را کسب کنند، اما ویروس کرونا همه چیز را تغییر داد و تمام مسابقات را لغو کرد. حالا با تعویق یک ساله المپیک و شرایط به وجود آمده تمرینات آنها هم تحت تاثیر قرار گرفته است.
هرچند او می‌گوید فعلا در بلاروس و در کمپ مورد نظر تمرین می‌کند، اما شیوع کرونا احتمال قرنطینه در بلاروس را هم بالا برده است. شیری نگرانی‌های زیادی در مورد ویزا، لغو پروازها و قرنطینه در کشور دیگر را دارد و می گوید هیچ پروازی به سمت ایران وجود ندارد و وضعیت تمدید ویزا هم مشخص نیست.
شیری از تعویق المپیک راضی است، چون معتقد است فرصت بیشتری برای آماده سازی برای این رقابت‌ها دارد.
* با توجه به شیوع گسترده ویروس کرونا در اروپا وضعیت تان در بلاروس چگونه است؟
در همان کمپی که قرار داده بسته شده بود، حضور داریم و فعلا تمرین می‌کنیم تا ببینیم در ادامه چطور می‌شود.
* کمپ های آنجا فعال هستند یا تعطیل شده است؟
با توجه به اینکه بلاروس چندان با کرونا درگیر نشده، فعلا فقط دانشگاه‌ها و برخی مکان‌ها تعطیل هستند. ما در حال حاضر مشکلی برای تمرین نداریم، اما بعید نیست تا یک هفته دیگر کمپ های ورزشی را هم تعطیل کنند.
* مسئولان فدراسیون به دنبال این بودند که شرایط بازگشت شما به ایران را فراهم کنند...
بله، درست است، فدراسیون هر روز پیگیر کارهای ما است و مبینی از زمانی که به فدراسیون آمده به ما لطف داشته، اما متاسفانه هیچ پروازی وجود ندارد که بخواهیم بازگردیم. روز گذشته که پروازها بررسی می‌کردم، تا دو هفته دیگر هم خبری از بلیت نیست. مسکو و استانبول پروازها را لغو کرده‌اند و حتی شنیدم مسافران زیادی در فرودگاه استانبول به مشکل خورده‌اند. در این شرایط خودمان هم می خواهیم هرچه زودتر به ایران بیاییم.
* ویزای شما تا پایان فروردین بود، در این مورد مشکلی وجود ندارد؟
اتفاقا مشکلاتی در این زمینه داریم. مهلت ویزای ما تا 23 فروردین است و در بلاروس هم تاکید می‌کنند که باید باز گردید. حالا با مربی مان صحبت کردیم تا راه حلی برای این کار پیدا کند. ما اعلام کردیم پروازی وجود ندارد و چطور می‌توانیم بازگردیم. حالا متقاعد شده و گفته‌اند اگر پروازی پیدا نشود، تا یک ماه می‌توانند تمدید کنند. ما هم چمدان‌هایمان را آماده کرده‌ایم تا هر لحظه که پروازی فراهم شد، راهی ایران می‌شویم.
* از لحاظ تغذیه و مسائل مالی وضعیت‌تان چگونه است؟
خوشبختانه در این مورد مشکلی وجود ندارد و فدراسیون هزینه های کمپ را پرداخت کرده است. در مورد تغذیه هم با توجه به اینکه اکثر رستوران‌ها بسته شده، ما هم به خاطر رعایت مسائل بهداشتی وعده‌های غذایی را حدود یک ماه است خودمان در خانه درست می‌کنیم تا خیال مان راحت باشد. چون با این شرایط اگر خدایی ناکرده کرونا هم اضافه شود، کارمان سخت تر می‌شود.
* بلاروس یکی از کشورهای سردسیر جهان و شما هم باید در فضای باز تمرین کنید، چرا در این شرایط این کشور را برای اردو و تمرین انتخاب کردید؟
به هرحال مربی ای که انتخاب شده بود از بلاروس بود و او هم فقط در شرایطی به ایران می‌آمد که قرار داد یک ساله داشته باشد چون خودش مدرس دانشگاه بود و نمی‌توانست برای یکی دو ماه همه چیز را رها کند. با توجه به اینکه شرایط این کار فراهم نبود، ما به بلاروس رفتیم. به هرحال برای موفقیت باید سختی کشید.
*تمرین کردن در آنجا با توجه به سرمای زیاد سخت نیست؟
چرا سخت است، چون بیشتر اوقات برف می‌بارد، اما به هرحال برای کسب موفقیت باید سختی کشید. نمی‌توان فقط منتظر شرایط خیلی خوب ماند و سرما و گرما نباید انگیزه را کم کند.
* وضعیت مربی تان چگونه است؟ راضی هستید؟
بله. او خودش یکی از پرتابگران معروف بوده و شاگردان خوبی هم معرفی کرده است. رکورد 70 متر دارد و شاگردانش هم چنین رکورد هایی را ثبت کرده اند. وضعیت بدنی خود ما هم خیلی بهتر از قبل شده و مربی هم امید زیادی دارد که بتوانیم نتیجه خوبی را کسب کنیم.
* بعد از بازگشت به ایران باز هم بدون مربی خواهید بود. این موضوع چه قدر در کارتان تاثیرگذار است؟
امیدوارم اینطور نباشد که مثلا دو ماه مانده تا المپیک بخواهیم باز هم با مربی خارجی کار کنیم. داشتن مربی به صورت موقت نمی‌تواند کارساز باشد.
* المپیک هم به تعویق افتاد. این اتفاق به سود شما شد یا به ضررتان؟
به نظرم به نفع ما شد، چون با این شرایط فرصت مان برای بهتر شدن و پیشرفت زیاد شده است. اگر سهمیه را امسال کسب کنیم یک سال برای آماده سازی وجود دارد و این کمک می‌کند.
* یعنی اگر امسال برگزار می‌شد کارتان سخت بود؟
تمام تلاش ما برای کسب سهمیه بود و برنامه‌مان این بود که بعد از اردو در بلاروس در مسابقاتی که شرکت می‌کنیم سهمیه را کسب کنیم. اگر امسال برگزار می‌شد فرصت کمی بعد از سهمیه داشتیم، اما حالا یک سال دیگر فرصت داریم.
*به نظر می‌رسد اردوی دو نفره انگیزه‌تان را هم بالا می‌برد...
بله همین طور است. وقتی با یکدیگر تمرین می‌کنیم، انگیزه بیشتر می‌شود و می‌توانیم ایرادات یکدیگر را بگوییم. از سوی دیگر تمرین به صورت تنهایی و در کشور دیگر سخت است و وقتی دو نفر هستیم، این سختی‌ها کمتر می‌شود. مخصوصا در این دورانی که کرونا همه گیر شده به یکدیگر روحیه می‌دهیم.
* رکوردهایتان چه تغییری کرده است؟
با توجه به سرمای هوا نمی‌توانیم پرتاب بلند داشته باشیم، اما از لحاظ تکنیکی و بدنی شرایط مان خیلی بهتر شده و هم خود مان و هم مربی راضی هستیم. به دنبال این بودیم که در مسابقات آغاز فصل خودمان را محک بزنیم که متاسفانه ویروس کرونا همه چیز را خراب کرد.
*به فدراسیون برسیم، مجمع انتخاباتی ریاست باید یک بار دیگر برگزار شود. چه قدر پیگیر این موضوع بودید؟
به هرحال برای ما که شانس کسب سهمیه داشتیم انتخابات خیلی مهم بود. در سال المپیک بودیم و دوست داشتیم تکلیف فدراسیون مشخص شود. خبرها را همان روز انتخابات پیگیری می‌کردم. دقیق نمی‌دانم که چه اتفاقی روز مجمع افتاد و در نهایت انتخابات باطل شد. دوومیدانی رشته مهمی در المپیک است و باید نگاه المپیکی به آن وجود داشته باشد.امیدوارم فدراسیون هرچه زودتر سر و سامان پیدا کند.
* چه قدر از مبینی سرپرست فدراسیون شناخت داری؟
او خودش از دوومیدانی کاران سابق بوده و شرایط این رشته را به خوبی می‌شناسد. در این چند روز گذشته هم کاملا پیگیر کارهای ما بوده است. همه باید کمک کنیم که اتفاقات خوبی برای دوومیدانی کشورمان رقم بخورد.
و صحبت پایانی؟
در حال حاضر تنها به بازگشت به ایران فکر می‌کنیم و امیدوارم این بیماری هرچه زودتر ریشه کن شود تا همه مردم بتوانند در شرایط بهتری به زندگی ادامه دهند.
مشتریان نفت ایران در ۷ سال گذشته +فیلم
راز اصرار بر «مذاکره و ملاقات به هر قیمت» چیست؟