این مراسم از اول محرم ساعت 14 شروع و تا روز دهم ادامه خواهد یافت. این تعزیه ها به همت هیئت حضرت اباالفضل این شهرستان برگزار می شود.
لازم به ذکر است بنا بر روایت کتاب دُرُ الصدف حسینیه افوشته نطنز در عهد قاجار در محله افوشته نطنز ساخته شد. در آن زمان هزینه های اجرای تعزیه از دولت به بخشدار و توسط آن به دهدار پرداخت می شد. بعد از آن توسط شخصی به نام محمد باقر انتخاب سلطان که دولت وقت، حاکمیت نطنز را به او سپرده بود و در محله ی افوشته زندگی می کرد، هزینه های تعزیه پرداخت می شد و خود نیز در مراسم شرکت می کرد و با فوت او هزینه ها به عهده بزرگان و اهالی افوشته قرارگرفت. در سال ۱۳۴۲ مرحوم سید محمد واقفی، محمد معیری، عباس حقیقی، رحمت الله معیری، سید مسعود بروجردی، غلامرضا و غلامعلی حقیقی به هم دست یاری دادند تا حسینیه افوشته را که به یک ویرانه و محلی برای عبور چارپایان و اسکان کاروان های شتر تبدیل شده بود را سر و سامان دهند.آن ها پس از زحمت های بسیار در سال ۱۳۴۵ هیئت باب الحوائج قمر بنی هاشم را تاسیس کردند.
در سال ۱۳۴۸ با خرید چادر سقف حسینیه را مانند خیمه پوشاندند و آن را برای اجرای مراسم آماده کردند که در همان سال گروهی از تعزیه خوانان تهران به سرپرستی مرحوم هاشم فیاض و مرتضی سلیمانی به افوشته دعوت شدند و مورد استقبال اهالی نطنز قرار گرفتند و از آن پس تعزیه خوانی توسط افراد غیر بومی من جمله مرحوم لقمان یوسفی و غلامعلی ایوبی و گاه با همکاری افراد بومی از جمله مرحوم شادروان ملا علی اصغر ذاکر حقیقی اجرا می شد.
تعزیه هایی چون قانیای فرنگ، یحیی و ذکریا، جنگ مالک اشتر، به چاه انداختن یوسف، تولد امام حسین، حمزه،پادشاهی یوسف، فتاح، پشیمانی یزید در این حسینیه خوانده شد که بسیار زیبا و بی نظیر بود.
بعد از سال۴۸ طبقه دوم حسینیه در مدت بسیار کوتاهی احداث شد. راه های عبور از داخل حسینیه مسدود گردید، چهار طرف حسینیه از سمت بیرونی بازسازی شد و ساختمانی در کنار آن به نام جایگاه در دو طبقه احداث گردید و در سال۱۳۶۵ مصادف با میلاد امام زمان افتتاح شد. قریب به ده سال پیش هیئت اقدام به ساخت اسکلت فلزی چادر برای امنیت و آرامش بیشتر عزاداران کرد.
سال های زیادی پس از گروه غلامعلی ایوبی، تعزیه با افراد بومی که توسط مرحوم لقمان یوسفی پرورش یافته بودند به سرپرستی و شهادت خوانی اکبر حاج هادی اجرا می شد. اما در چهار سالی که گذشت توسط حاج محمد عبقری تحولی در کادر اجرایی هیئت ایجاد شد. باه همت و تلاش او و سید مسعود بروجردی و جوانان خدمتگزار، اجرا های بومی جایش را به تعزیه های حرفه ای با حضور پیشکسوتان و اساتید این هنر داد. حسینیه افوشته پس از ۳۰ سال شاهد بزرگانی بود که یاد استاد مرتضی سلیمانی و مرحوم هاشم فیاض را در خاطرش زنده کرد. به گونه ای که در ۴ سال اخیر برگزیده و مطرح در سطح کشور بوده است و این افتخار را داشته که در همایشی که جهت ثبت ملی تعزیه در یونسکو در تهران برگزار گردید، از۱۰ نفر از اعضا و خدمت گزارانش دعوت به عمل آید.