انتخابات کجایی؟ دقیقا کجایی؟

سبد فرهنگی تلویزیون در هفته آخر مانده به انتخابات 2 اسفند، صرفا چند برنامه گفتگومحور بود و همه می‌دانیم با چند برنامه از این دست، نمی‌توان تب انتخابات را در جامعه افزایش داد. مردم نیازمند برنامه های سرگرم‌کننده و نمایشی هستند تا در تب و تاب انتخابات قرار بگیرند.

حلقه وصل: دو روز دیگر تا انتخابات مجلس مانده است. در انتهای سالی که حوادث طبیعی و غیرطبیعی متعددی رغم خورد و مردم با مشکلات اقتصادی فراوانی دست و پنجه نرم کردند، مردم ایران باید بار دیگر به پای صندوق‌ها بروند تا نامزدهای اصلح را انتخاب کنند.

در شرایطی که رسانه‌های بیگانه به دنبال پایین آوردن مشارکت مردم در انتخابات هستند و برای مردم، بهانه‌های متعددی می‌تراشند، رسانه ملی، با چند برنامه گفتگومحور و فرمایشی، سعی در افزایش تب و تاب انتخابات می‌کند.

تلویزیون، امسال هم بار دیگر فرصت به این مهمی را از دست داد. در سینما که خبری نیست. از سینمایی که بخش قابل‌توجه آن را آثار مایوس‌کننده و روشنفکرنما تشکیل می‌دهند و هرچیزی در آن یافت می‌شود به جز استراتژی فرهنگی، نباید انتظار بیشتری داشت. سینمایی که سیمرغ بهترین فیلمش تعلق می‌گیرد به فیلمی که راه حل مشکلات اقتصادی را تشکیلی خیریه‌ها می‌داند، آنقدر عقب مانده است که نباید از آن انتظار داشت فیلمی در راستای مسئله مهمی مانند انتخابات تولید کند.

اما تکلیف تلویزیون با سینما بسیار متفاوت است. تلویزیون با ده‌ها میلیون مخاطب طرف است و هزاران میلیارد تومان بودجه سالانه دریافت میکند و چندین هزار کارمند دارد تا بتواند حداقل امید و آرزو را در مردم این کشور از بین نبرد.

سبد فرهنگی تلویزیون در هفته آخر مانده به انتخابات 2 اسفند، صرفا چند برنامه گفت و گو محور بود و همه می دانیم با چند برنامه از این دست، نمی توان تب انتخابات را در جامعه افزایش داد. مردم نیازمند برنامه های سرگرم کننده و نمایشی هستند تا در تب و تاب انتخابات قرار بگیرد. برنامه های نمایشی که با کاندیداهای انتخاباتی شوخی کند یا به طمع ورزی آنهایی که میخواهند از کرسی مجلس برای رانت خواری استفاده کنند، حمله کند.

وقتی تعداد زیادی از نماینده های دوره قبلی مجلس، به دلایل اقتصادی رد صلاحیت میشوند، نمی توان از چند تا از آنها سوژه یک مینی سریال 6 قسمتی کمدی و کم هزینه را فراهم کرد تا مردم بدانند باید به چه کسانی رای بدهند؟ این شائبه به وجود می آید که مدیران فرهنگی تلویزیون، نه بی تفاوت که خود بخشی از پازلی هستند که قرار است منجر به کمتر شدن میزان مشارکت در انتخابات شود.

یک مقایسه کوتاه وضعیت سینما و تلویزیون خودمان با کشورهایی که در جنگ رسانه ای، چند دهه از ما جلوتر هستند، کافی است تا به اهمیت ساخت آثار نمایشی درباره انتخابات پی ببریم.

در امریکا، چند دهه است که انتخابات، سوژه بسیاری از فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی میشود. آثار کمدی و جدی زیادی درباره فرایند انتخابات در ایالات متحده و شخصیت های متعددی که برای انتخابات از سوی احزاب مختلف کاندید میشوند، ساخته شده است. با اینکه شکل برگزاری انتخابات در امریکا با ایران تفاوت دارد و مشارکت مردمی در انتخابات ایران از اهمیت بیشتری برخوردار است، کمی عجیب نیست که مدیران فرهنگی امریکا، اهمیت بیشتری به مردم کشورشان میدهند؟

برچسب ها: حلقه وصل جبهه فرهنگی انقلاب انتخابات مجلس تلویزیون سینما صدا و سیما انتخابات 98