به گزارش حلقه وصل، با رونمایی رسمی دولت ترامپ از طرح موسوم به «معامله قرن» این طرح از سوی محافل آمریکایی و صهیونیستی در حال پی گیری است. در جهت مقابل گروه های مقاومت با رد این طرح، راهکارهای مقابله با این طرح را در قالب‌های مختلف ارائه کرده‌اند.
در این راستا در شماره گذشته در یک بخش به اولین راهکار عملی مقابله با «معامله قرن» پرداختیم که عبارت بود از «آغاز مقاومت در کرانه باختری» در بخش دوم این نوشته به دومین راهکار عملی مقابله با این طرح مذموم می پردازیم.
این راهکار به داخل فلسطین معطوف است و عبارت است از «قطع همکاری امنیتی با رژیم صهیونیستی» . در این راستا ابتدا باید از ماهیت «همکاری امنیتی» آگاه شویم.
«همکاری امنیتی» چیست؟«همکاری امنیتی» عبارت است از همکاری دستگاه امنیتی حکومت خودگردان با واحد «هماهنگی مناطق» در ارتش رژیم صهیونیستی که تحت عنوان «COGAT» شناخته می‌شود. این واحد از ارتش رژیم صهیونیستی مسئول اجرای امور اداری و شهری در کرانه باختری و نوار غزه است که از سال ۱۹۸۱ تأسیس شده است. دستگاه امنیتی حکومت خودگردان و به طور خاص دستگاه «امنیت پیشگیرانه» یا «أمن الوقائی» مسئول برقراری امنیت در مناطق فلسطینی در کرانه باختری و نوار غزه شده است. اما در مقابل باید از اقدامات مقاومتی و مسلحانه در این منطقه جلوگیری کند و هر گونه رفت و آمد در این مناطق را با هماهنگی تام با ارتش رژیم صهیونیستی انجام دهد. به این هماهنگی «همکاری امنیتی» گفته می شود که از سال ۱۹۹۵ ، در جزئیات امنیتی توافقنامه به اصطلاح صلح موسوم به «اسلو۲» بین حکومت خودگردان و رژیم صهیونیستی به وجود آمد.
تغییر ساختار دستگاه امنیتی، پس از انتفاضه دومبراساس توافقنامه اسلو ۲، از زمان تأسیس حکومت خودگران در سال ۱۹۹۵، دستگاه امنیتی حکومت خودگردان دارای ۳ بخش بود که هر کدام به طور مستقل و با مدیریت جدا اداره می‌شدند. بخش اعظم مسئله امنیت در اختیار دستگاه «امنیت پیشگیرانه» حکومت خودگردان بود. وقوع انتفاضه دوم، بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵، و وقایعی که در این مدت به وجود آمد، صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها را بر آن داشت تا دستگاه امنیتی حکومت خودگردان را کاملاً متحول کنند. علت اصلی امر آن بود که بخش قابل توجهی از نیروهای دستگاه امنیتی حکومت خودگردان در انتفاضه دوم حضور می یافتند و حتی از سلاح های دستگاه امنیتی و پلیس، در انتفاضه علیه صهیونیست‌ها استفاده می‌کردند.
تا سال از سال ۲۰۰۵ آمریکایی ها با تغییر ساختار امنیتی حکومت خودگردان، ضمن یکپارچه کردن این دستگاه، تمامی بخش های موجود در این دستگاه را وادار به همکاری امنیتی کردند. از آن سال تا کنون تمامی بخش های دستگاه امنیتی حکومت خودگردان، حتی پلیس و دستگاه های امداد رسان مثل آتش نشانی و اورژانس نیز در همکاری امنیتی قرار گرفتند. دستگاه امنیتی حکومت خودگردان امنیت رژیم صهیونیستی و شهرک نشینان را در مناطق فلسطینی تضمین کرده است.
از سویی نیروهای این دستگاه امنیتی از سال ۲۰۰۵ از فلسطینیان ساکن اردن انتخاب شدند که توسط آمریکا، هم پیمان استراتژیک رژیم صهیونیستی در اردن آموزش دیده، به کرانه باختری منتقل می شوند. این اقدام برای آن است که این نیروها با نداشتن خانواده در کرانه باختری، تعلق خاطر کمتری به این منطقه داشته باشند. براساس پیوست امنیتی سری توافقنامه اسلو۲، تمامی جاسوسان و مزدوران رژیم صهیونیستی در کرانه باختری و نوار غزه به عضویت دستگاه امنیتی حکومت خودگردان در آمده اند.
این دستگاه امنیتی با همکاری وسیعی که با دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی دارد یا مبارزان فلسطینی را دستگیر کرده، یا اینکه اطلاعات مربوط به آنها را به صهیونیست‌ها می‌دهد تا ارتش رژیم صهیونیستی مبارزان فلسطین را دستگیر کند.
دستگاه امنیتی با دستگیری های وسیعی که از زمان بازسازی پس از انتفاضه دوم داشته ، به شدت مبارزان و مقاومان فلسطینی را در تنگنا قرار داده است. تنها نوار غزه است که با اداره شدن توسط حماس از سال ۲۰۰۷ تحت اشراف این دستگاه قرار ندارد و یکی از خواسته‌های صهیونیست‌ها و اقدامات آنها در طول این سال ها این بوده است که دستگاه امنیتی بر نوار غزه نیز سیطره یابد.
دستگاه امنیتی و آزادی فلسطیندستگاه امنیتی حکومت خودگران با نوع عملکردی که پیش گرفته و به آن اشاراتی شد، از یک سو مانع مقاومت و مبارزان فلسطین در داخل فلسطین است و از سوی دیگر به افزایش امنیت صهیونیست کمک می‌کند. در حقیقت این دستگاه در حال حاضر یکی از موانع بزرگ در مقابل هر گونه اقدام مقاومتی برای آزادی فلسطین است.
به طور کلی مقابله با «معامله قرن» و طرح‌های مشابه آن و آزادی فلسطین به اقدامات مردمی و مقاومتی در وهله نخست نیاز دارد که دستگاه امنیتی حکومت خودگردان بزرگترین مانع آن محسوب می‌شود. صهیونیست‌ها با ایجاد این دستگاه در حقیقت فلسطینیان را در مقابل فلسطینیان قرار داده‌اند و هم از حساسیت مقابله کاسته‌اند و هم این که خود را از مقابله مستقیم با مقاومت دور کرده‌اند. به همین دلیل مهمترین گام در آغاز حرکتی همه جانبه برای مقابله با «معامله قرن» و پس از آن آزادی فلسطین از بین بردن همکاری امنیتی دستگاه امنیتی حکومت خودگردان در فلسطین است.