به گزارش حلقه وصل، محمد علی حسینی، مجری این طرح تحقیقاتی با بیان این که این یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سو کور بوده است، گفت: این مطالعه اواخر سال ۲۰۱۶ در دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد.
این محقق درباره روند انجام پژوهش گفت: برای انجام این مطالعه، خانم‌هایی که در سنین ۱۸ تا ۲۵ سال بودند و درد دیسمنوره متوسط تا شدید داشتند وارد این مطالعه شدند. بیماران به چهار گروه تقسیم شدند به یک گروه ویتامین E به گروهی دیگر ویتامین D، به گروه سوم زنجبیل و به گروه چهارم دارونما یا پلاسیبو داده شد و در این روند زنجبیل به صورت یک کپسول حاوی عصاره زنجبیل به افراد داده می‌شد.
وی افزود: همه‌ی گروه‌ها در کنار ویتامین‌ها، زنجبیل و دارونما به مدت پنج روز داروهای مسکن نیز دریافت کردند و شدت درد آن‌ها بررسی شد. ویتامین D، E و زنجبیل تاثیر معناداری بر دیسمنوره داشتند و میان آن‌ها تاثیر زنجبیل از بقیه بیشتر بود. بعد از زنجبیل، ویتامین دی و پس از آن ویتامین ای به ترتیب بیشترین تاثیر را بر کاهش درد دیسمنوره داشتند. درد دیسمنوره به دردهای نواحی شکمی در دوران قاعدگی گفته می‌شود.
این دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در پاسخ به سوالی درباره علت دادن داروی مسکن به افراد حاضر در مطالعه گفت: مسکن‌ها به همه بیماران داده شد زیرا اخلاقی نبود که به دلیل آزمایش به بیمارانی که درد دارند مسکن داده نشود. کاهش درد قطعا به دلیل مسکن هم بوده اما هدف ما این بود که ببینیم از سه گروهی که زنجبیل، ویتامین D و ویتامین E دریافت کرده‌اند کاهش درد در کدام گروه بیشتر رخ داده است.
وی ادامه داد: یک گروه کنترل در این مطالعه وجود داشت که فقط مسکن و دارونما دریافت می‌کرد. دارونما هیچ تاثیر پزشکی ندارد و صرفا یک مکانیسم روانی است. افراد گروه‌های دیگر در مقایسه با این گروه بررسی می‌شوند؛ مثلا گروهی که زنجبیل و مسکن دریافت کرده در مقایسه با گروهی که فقط مسکن دریافت کرده میزان بیشتری کاهش درد داشته که این میزان بیشتر، نشان دهنده تاثیر زنجبیل است.
حسینی درباره حجم نمونه گفت: ۲۴۰ نفر وارد مطالعه شدند که ۴۰ نفر از آن‌ها به دلایلی از مطالعه خارج شدند. در نهایت این بررسی با حضور ۲۰۰ نفر و در چهار گروه ۵۰ نفره انجام شد. بر اساس نتایج این مطالعه می‌توان گفت که زنجبیل می‌تواند یک داروی مکملی برای کاهش درد دوران قاعدگی باشد. این مطالعه اواخر ۲۰۱۶ انجام شد و مقاله‌ی آن حدود چهار ماه پیش در ژورنال Obstetrics & Gynecology Science که یک نشریه‌ی کره‌ای است، منتشر شد.