حلقه وصل: سال ۲۰۲۲ میلادی است. فرانسه به افول آرام خود ادامه داده و رهبر یک حزب اسلامی به عنوان رئیسجمهور جدید این کشور انتخاب میشود. زنان به خانهنشینی تشویق میشوند، نرخ بیکاری کاهش پیدا میکند. جرم و جنایت از شهرکهای مهاجرنشین اقماری رخت برمیبندد، حجاب همهگیر میشود و چندهمسری قانونی. دانشگاهها مجبور میشوند قرآن تدریس کنند.
دمیدن در بوق اسلامهراسی
در این کتاب، جامعه منحط و فاسد فرانسه در یک اقدام غریزی خود را با این فرانسه جدید اسلامی تطبیق میدهد. این، داستانی است که میشل ولبک، معروفترین نویسنده در قید حیات در فرانسه، در رمان جنجالی جدید خود تعریف میکند.
"تسلیم" از روز چهارشنبه، برای فروش روی پیشخوان کتابفروشیها رفت ولی از یک هفته پیش از آن بحثهای داغی پیرامون انتشار این رمان درگرفته بود. آیا این کتاب میخواهد زیر ردای ادبیات، در بوق اسلامهراسی بدمد؟
این نویسنده نژادپرست درسال 2001 به اسلام دشنام داد ولی در دادگاه تبرئه شده و فرانسه را ترک کرد و به اسپانیا و ایرلند رفت و حالا با بازگشت به فرانسه رمانی کاملاً ضد اسلامی علیه مسلمانان این کشور نوشته ولی مدعی است نوشتهاش سیاسی نیست.
بی بی سی فارسی در گزارشی از این کتاب یک سوال پرسیده است، سوالی که با فضای امروز جهان غرب، تناسب دارد: «آیا خیالی بودن داستان این کتاب، ما را مجاز میکند تا چشمهایمان را بر همسو بودن پیامش با راست افراطی ببندیم؟ یا نقیض این وارد است و ولبک دارد با نشان دادن چهره دنیا به خودش در آینه و بازگو کردن حقایقی عمیق، ولو با بزرگنمایی، به وظیفه خود عمل میکند؟ بحث در مورد اسلام و هویت در قلب مباحث ملی در فرانسه باعث شده صفکشیها جدیتر هم بشود.»
بی بی سی سپس با اشاره ای به وضعیت فعلی فرانسه نگاهی می اندازد و چنین ادامه می دهد: «سال گذشته "جبهه ملی" فرانسه که حزبی حزب ضدمهاجرت است در انتخابات پارلمان اروپا به اولین پیروزی انتخاباتی خود رسید که چشمگیر بود. مارین لوپن، رهیر این حزب، یکی از بختهای جدی برای پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری در سال ۲۰۱۷ است. اتفاقا در کتاب "تسلیم" احزاب اصلی فرانسه برای خارج نگه داشتن لوپن از قدرت، از کاندیداتوری محمد بن عباس، کاندیدای مسلمان حمایت میکنند. این رمان در فضایی منتشر میشود که تحت تأثیر موفقیت قابل توجه یک رمان دیگر، یعنی "خودکشی فرانسوی" نوشته اریک زومر، روزنامهنگار راستگرا است. یکی از موضوعاتی که در آن کتاب مطرح میشود فروریختگی روحی فرانسه در تقابل با اسلامی پرروحیه است. منتقدان ولبک بر این عقیده اند که او با نوشتن این کتاب به نظریه آقای زومر و دیگر "نومرتجعان" اعتبار میبخشد. به عقیده لوران ژوفرن، نویسنده روزنامه چپگرای لیبراسیون، ولبک دارد "برای ماری لوپن در کافه فلوره" - پاتوق معروف فیلسوفها در ساحل چپ رودخانه سن - "صندلی میگیرد."»
علی بَدو، مجری تلویزیون فرانسه گفته است: "این کتاب حال من را برهم میزند...احساس میکنم به من توهین شده. در همان ابتدای سال باید شاهد انتشار اسلامهراسی از طریق نوشتههای یک رماننویس بزرگ فرانسوی باشیم."
ترفند تازه
رشد سریع اسلامگرایی در فرانسه عاملی است که دشمنان اسلام و نژادپرستان را به تکاپو برای مقابله با این حرکت عظیم مردمی واداشته است. به همین دلیل بی بی سی هم از کسانی یاد می کند که آینده محتمل فرانسه با وجود رشد اسلام را دردناک می خوانند: «به توصیف آلن فنکلکرو، فیلسوف و عضو آکادمی فرانسه، ولبک "یک رماننویس بزرگ است که درباره آیندهای محتمل مینویسد." "او دارد با مطرح کردن اسلامی شدن فرانسه در آینده، انگشت بر زخمی سوزناک میگذارد و جیغ ترقیخواهان هم به هوا رفته." ولبک که سابقا یک بار اسلام را "احمقانهترین دین" نامیده بوده میگوید قصد نداشته جنجال به پا کند. او در مصاحبههایش پیش از ورود کتاب به بازار گفته بود این فکر که یک حزب اسلامگرا صحنه سیاست فرانسه را تغییر دهد اصلا دور از ذهن نیست اما اذعان کرده بود که بازه زمانی آن به این کوتاهی نخواهد بود. به گفته او خاستگاه مسلمانان، محافظهکاری است و چندان با چپگرایان احساس راحتی نمیکنند، آن هم وقتی که سوسیالیستهای فرانسوی ازدواج همجنسگرایان را قانونی کردهاند. آنها به همان اندازه هم نسبت به راستگراها که آنها را طرد کردند احساس بیگانگی میکنند.»
همزمانی رخدادهای تازه اتفاق افتاده در آغازین روزهای سال میلادی، نشان از اراده ای دارد که دور جدیدی از فشار و اسلام هراسی در کشورهای اروپایی برای مقابله با رشد اسلام در حال شکل گیری است. همان طور که این روزها، بسیاری از مساجد و مغازه های مسلمانان در فرانسه که ادعا می شود مهد تمدن است، مورد حمله و انفجار قرار گرفته است.