به گزارش حلقه وصل، مریض می‌شویم و در خانه نمی‌مانیم و در نتیجه دیگران را هم مریض می‌کنیم. آیا وقت آن نرسیده است که در تعریفمان از آداب معاشرت تجدید نظر کنیم؟ آیا حق دیگران در این شرایط ضایع نمی‌شود؟
شوخی که همیشه با دوستانمان داشتیم را به یاد آوریم: «اگر از مریضی در حال مرگ هم باشم، مادرم من را به مدرسه می‌فرستد.» سال‌ها از آن خاطرات گذشته است و برخی از ما هنوز هم وقتی مریض می‌شویم، فک می‌کنیم به زودی خوب می‌شویم و نباید از مرخصی‌هایمان به خاطر مریضی استفاده کنیم. بدون شک یکی از مهم‌ترین آداب در زندگی، رعایت حقوق دیگران و توجه به سلامت دیگران است که با سر کار رفتن در زمان مریضی تناقض دارد.
مریض می‌شویم. سرمان سنگین می‌شود و پشت هم سرفه و عطسه می‌کنیم. در همین حالت دلمان نمی‌خواهد به خاطر مریضی در خانه بمانیم. اگر مریضی ما با علائم سرماخوردگی که در فصل‌های سرد سال رخ می‌دهد همراه باشد، ممکن است مانند بیماری‌های شایع این روزها، ویروسی باشد و به دیگران انتقال پیدا کند. این اتفاق در محل کار، به سادگی می‌تواند افراد جدیدی را درگیر بیماری کند که متأسفانه ما باعث مریض شدن آن‌ها شده‌ایم.
استفاده از مرخصی در مریضی؛ آداب معاشرت در محل کار و مدارس
هر یک از ما در مورد آداب معاشرت در محل کار می‌دانیم. چه سوالاتی را نباید بپرسیم و چه کارهایی از حیطه ادب خارج هستند و اینکه ما در چه چارچوبی باید عمل کنیم. اما بسیاری از ما نمی‌دانیم که غیبت از کار، هنگامی که مریض هستیم، یکی دیگر از این آداب و اصول است که باید آن را رعایت کنیم. اگر مریض می‌شویم، باید تا بهبود کلی صبر کنیم و سر کار نرویم. این کار رعایت آداب معاشرت است. به علت چنین بی‌احتیاطی، همکاران ما و افرادی مانند خانواده و فرزندان آن‌ها هم در معرض خطر قرار می‌گیرند. هر چند روز به طول بینجامد مهم نیست. با همکاران خودتان صحبت کنید و مرخصی بگیرید.
همین رفتار در مورد بچه مدرسه‌ای‌ها هم هست. همیشه خیلی از بچه‌ها از همکلاسی‌هایشان که در دوره انتقال ویروس بوده‌اند، مریضی گرفته‌اند. اینکه به هر بهایی به مدرسه یا سر کار برویم، اما در عوض سلامتی دیگران را به خطر بیندازیم و دیگران را هم درگیر دوره مریضی بکنیم، کار درستی نیست و بهتر است والدین از همین امروز این نوع از آداب معاشرت را رعایت کنند و به سلامتی دیگران و سلامت جسم خودمان اهمیت دهند.
منبع: ایرنا