اشتباه بزرگ ویلموتس قبل از بازی با عراق

بازیکنان ناآماده به تیم ملی دعوت شدند وی افزود: از همان‌جا این مشکلات شروع شد از این جهت که برخی بازیکنان منتخب کیفیت لازم را نداشتند و برخی از شایسته‌ها هم از لیست جا مانده بودند. این مسئله در فیفادی دوم هم برای تیم ملی تکرار شد و برخی از بازیکنان شایسته که در لیگ درخشش داشتند باز هم جایی در تیم ملی نداشتند و نفرات دیگر که شرایط مناسبی از نظر آمادگی نداشتند، اما به خاطر مسائلی دیگر مجدد در لیست بودند. واقعاً دخالت‌هایی که در زمینه انتخاب نفرات تیم ملی شده بود را اصلاً نمی‌شد نادیده گرفت. بعد از آن وارد بحران دیگری که عدم پرداخت دستمزد ویلموتس بود، شدیم. این اتفاق حواشی زیادی برای تیم ملی آورد. یک مربی باهوش باید می‌دانست که این بازی چقدر برای مردم و فوتبال ایران حائز اهمیت است و نیاز شدید به برد مقابل عراق داشتیم، اما ویلموتس با مطرح کردن مسائل مالی خودش تیم را وارد حاشیه بزرگی کرد و بیشتر تمرکز تیم روی این مسئله قرار گرفت. دیر آمدن ویلموتس به ایران  نه تنها باعث شد فدراسیون زیر سؤال برود، بلکه کشورمان را هم زیر سؤال برد که چرا نتوانسته پول سرمربی‌اش را فراهم کند. البته این مسئله بر می‌گشت به تحریم‌ها، اما موضوع عدم پرداخت مطالبات ویلموتس بازتاب زیادی در رسانه‌های خارجی داشت.

ویلموتس نباید وارد این سیرک می‌شد کارشناس فوتبال کشورمان یادآور شد: ویلموتس نباید قبل از بازی مقابل عراق وارد این سیرک شده و برای تیم ملی حاشیه بزرگی ایجاد می‌کرد. او در واقع با این کارش تمرکز تیم ملی را بر هم زد. به دنبال این جریانات اوضاع سیاسی عراق هم خبرساز و باعث شد فیفا اجازه ندهد که بازی عراق - ایران در بصره برگزار شود. در این زمینه نباید خیلی راحت می‌پذیرفتیم که مکان برگزار مسابقه مدام عوض شود و تمرکز‌مان را به‌هم بزند. وقتی برای مدتی محل برگزاری بازی مشخص نبود باید فدراسیون به این مسئله اعتراض کرده و حداقل خیلی راحت نمی‌پذیرفتیم که با عراق در اردن بازی کنیم. باید سعی می‌کردیم بازی را به امارات یا قطر ببریم نه اردنی که عراقی زیاد داشت.

ترکیب تیم ملی ایرادات زیادی داشت مرزبان با بیان اینکه تیم ملی مشخص نبود با چه اهدافی وارد بازی شده است، خاطرنشان کرد: بازی با عراق باید آن‌قدر برای بازیکنان حساس جلوه داده می‌شد که بازیکنان بدانند باید با تمام وجود و شهامت‌شان وارد این بازی شده و برای پیروزی بجنگند. باید می‌دانستند که این یک جنگ واقعی است و فقط قرار نیست فوتبال بازی کنند. استراتژی که برای این بازی انتخاب شده بود اصلاً صحیح نبود. ترکیب انتخاب شده برای این بازی هم ایرادات زیادی داشت. اول اینکه مشخص نبود تمام بازیکنان آماده در ترکیب تیم ملی حاضر بودند یا غیر از این بود. البته در این مورد باید گفت انتخاب ترکیب حق مسلم هر سرمربی است. مورد دیگر اینکه آیا ویلموتس شناختی از فوتبال آسیا و حریفان ایران دارد که براساس آن تیمش را ارنج کند؟ آیا واقعاً ویلموتس می‌دانست که فوتبال عراق به شکلی است که با پرس از جلو بازی را شروع کرده و حریف خود را تحت فشار قرار می‌دهند و اینکه با توپ‌های بلند سعی می‌کنند تیم ملی را در زمین خود نگه دارند.

تیم ملی از نظر روحی و روانی آماده این بازی نبود وی در این باره خاطرنشان کرد: بازیکنان در طول بازی خیلی سخت از پرس تیم حریف بیرون می‌آمدند و این مسئله کاملاً مشهود بود. ما با دو مهاجم، مهدی طارمی و سردار آزمون بازی می‌کردیم و پشت آنها هم شجاعی به همراه نوراللهی و ابراهیمی که هافبک دفاعی هستند، بودند به همین خاطر همیشه کناره‌های زمین ما تحت فشار از سوی حریف بود و بارها از جناحین دروازه‌مان را تهدید کردند. نوع بازی تیم ملی کاملاً نشان می‌داد که بازیکنان با یکدیگر هماهنگ نیستند و از نظر استراتژی بازی هم شکل خوبی را برای این بازی در نظر نگرفته بودند. بازیکنی مثل صفا هادی در وسط  زمین هر کاری که توانست انجام داد و به خوبی حملات تیمش را طراحی می‌کرد. فشاری که در این بازی روی دروازه تیم ما وجود داشت اصلاً اتفاقی نبود و کاملاً سازماندهی شده بود. می‌توانم بگویم که تک تک بازیکنان ایران شهامت این را داشتند که در این بازی بجنگند و اشکالی بر آنها وارد نیست بلکه بازیکنان ما جایی شکست خوردند که از نظر روحی و روانی اصلاً آماده این بازی نبودند. درسی که باید از بازی با بحرین می‌گرفتیم را نگرفتیم. بازیکنان برای نبرد‌های فیزیکی در این بازی سنگین خوب توجیه نشده بودند.

تیم ملی خیلی زود عقب نشسته و بازی و توپ را به حریف می‌داد کارشناس فوتبال کشورمان با تأکید بر اینکه بازی با عراق دیداری بود که باید در نبردهای تک به تک پیروز می‌شدیم، افزود: ما از خط جلو اصلاً حریف را خوب پرس نمی‌کردیم در حالی که مهاجمان ما باید مدافعان عراق را در زمین خودشان نگه می‌داشتند. بازیکنان همه مبارزه کردند، اما تیم خیلی زود عقب نشسته و بازی و توپ را به حریف می‌داد و فکر می‌کنم این استراتژی تیم ملی بود که از سوی ویلموتس به بازیکنان دیکته شده بود. بزرگ‌ترین مشکلی که با آن مواجه بودیم مدافعان چپ و راست عراق بودند که هیچ وقت مشخص نشد چه نفراتی باید با آنها حرکت می‌کردند. بارها صفا هادی این دو مدافعان کناری تیمش را راه انداخت.

به ویلموتس و تیمش ایمان دارم مرزبان درباره آینده تیم ملی با ویلموتس نیز گفت: قدر مسلم اگر استراتژی‌مان به مانند دو بازی اخیر باشد در آینده با مشکلات جدی‌تر مواجه خواهیم بود. البته اعتقاد قلبی من است که کادرفنی خوبی داریم، علی‌رغم اشتباهاتی که در این دو بازی داشتند. بازیکنان ما کیفیت خیلی بالایی دارند و ایمان دارم این تیم با کمی احساس بهتر نسبت به فوتبال آسیا می‌تواند مسیر خوبی را در پیش بگیرد. بازیکنان با همبستگی و شرافتی که دارند چهار بازی آینده خود را با پیروزی پشت سر خواهند گذاشت. قبل از آن باید یک همبستگی بزرگ و ملی داشته باشیم و اجازه ندهیم با اظهارنظرهای اشتباه تیم ملی را وارد حاشیه کنند. از ویلموتس انتقاد منصفانه و در عمل از وی حمایت کنیم. در بازی‌های خانگی باید جهنمی برای حریفان درست کنیم به مانند نوجوانان 13 و 14 ساله‌ای که در جنگ درس‌های بزرگی به دشمنان دادند. مردم ایران پیش از این زمین خوردند، اما هیچ وقت روی زمین نماندند. ما بازی‌های آینده را خواهیم برد و با اقتدار راهی جام جهانی می‌شویم.