به گزارش «حلقه وصل»، پانزدهمین مراسم شب شاعر پاسداشت غلامرضا کافی عصر سهشنبه 22 مهر با حضور سیمین دخت وحیدی، حجتالاسلام دعایی، دکتر محمدرضا سنگری، حسین اسرافیلی، رضا اسماعیلی، حمیدرضا شکارسری، میلاد عرفانپور، پروانه نجاتی، محمدمهدی سیار، هاشم کرونی، شهرام شکیبا، حجتالاسلام دعایی و جمعی از اهالی شعر و ادبیات در سازمان هنری رسانهای اوج برگزار شد.
سنگری: بعد از نخستین دیدار با کافی، احساس سجده شکر به من دست داد
حسین قرایی، دبیر سلسله نشستهای شب شاعر در ابتدای این مراسم از همراهی اهل فرهنگ و ادب و رسانه به خاطر همراهی سه ساله در این سلسله نشستها که به شماره پانزدهم خود رسیده است تشکر کرد. در ادامه محمدرضا سنگری اولین سخنران این مراسم با بیان اینکه اولین دیدار من با دکتر کافی مربوط به جلسهای در اصفهان با حضور مرحوم قیصر امین پور بود گفت: «پس از آن جلسه به یاد تعبیر رهبر انقلاب در رابطه با مقالهای که از مرحوم سیدحسن حسینی خوانده بود افتادم که میفرمایند بعد از خواندن آن مقاله سجده شکر به جا آوردم. من نیز وقتی با کافی روبهرو شدم این حالت به من دست داد.»
سنگری، خاکساری و تواضع علمی را از دیگر برجستگیهای شخصیت کافی عنوان کرد و افزود: «ایشان هر چه بارورتر میشود سرش خم میشود البته حضور بانویی چون پروانه نجاتی به عنوان همسر در کنار کافی توفیقی بوده که نصیب ایشان شده است.»
اسماعیلی: کافی، شاعری متعهد و آرمانگراست
در ادامه مراسم، رضا اسماعیلی شاعر معاصر نیز در سخنانی غلامرضا کافی را شاعری متعهد و آرمان گرا معرفی کرد و گفت: «متأسفانه بعد از انقلاب و در سالهای اخیر میان روشنفکران و تعهد و آرمانگرایی فاصله افتاده است و همین موجب شده که میان روشنفکران دینی با سایر افراد متعهد فاصله بیفتد. دکتر کافی شخصیتی آرمانگرا و واقعبین هستند که این دو خصیصه را در کنار یکدیگر دارند و تعادل را برقرار کرده و در مباحث علمی خود از نظریات غربی نیز استفاده کرده است اما هیچگاه آن نظریات را عیناً کپی نکرده بلکه آنها را بومیسازی کردهاند.»
حمیدرضا شکارسری نیز از دیگر حاضران در این مراسم بود. وی گفت: «ترانکها جزو شکلدهندگان و آغازکنندگان شعر کوتاه در جریان شعر انقلاب است. رباعیها، دوبیتیها و غزلهایی که از کافی میشنویم گویای منِ شخصی کافی است که میتوان آن را در سایر شعرا نیز دید اما در «ترانکها» میتوان خود واقعی کافی را مشاهده کرد و در این مجموعه، اشعار بیشتر بار استعاری دارند. اشارات صریح و استعاری که به وضعیت روزگار دارد در اشعار دیگر کافی دیده نمیشود. جزئی نگری که در «ترانکها» وجود دارد در سایر سرودهها به چشم نمیآید. شعر اجتماعی کافی را بهترین شکلش را میتوان در «ترانکها» دید. کلیگویی و معناگرایی در این اشعار کنار گذاشته شده و بیپرده سخن به میان آورده است. سادهنویسی در شعر انقلاب مدیون «ترانکها»ی کافی است.»
در بخش دیگری از این مراسم محمدمهدی سیار شاعر مجموعه شعر رودخوانی گفت: «غلامرضا کافی از آن دست شاعران اهل متن است که آن اندازهای که اهل متن است اهل حاشیه نیست و آهسته و پیوسته کار شعر و پژوهش را در شیراز انجام میدهد. خاطرم هست در فسا هر وقت شب شعری برگزار میشد یکی از شعرایی که انتظار میکشیدیم شعر وی خوانده شود غلامرضا کافی بود. چهرهایی که از آن سالها از کافی در خاطرم مانده چهرهای جدی بوده که همچنان نیز به همان شکل است.»
میلاد عرفانپور، دیگر شاعر شیرازی نیز در ادامه این مراسم گفت: «ما افرادی مانند کافی که شاعر و پژوهشگر انقلاب اسلامی و همچنین فعال در دانشگاه باشند را کم داریم. کافی اکنون در بین شاعران شناخته شده است. شاعران باید در محافل پژوهشی و دانشگاهی شرکت کنند، همانند کافی که زندگی او با شعر و ادبیات پیوند خورده است. سابقه کافی در شعر و ادبیات انقلاب بسیار روشن است و تمام شخصیتهای فعال در عرصه ادبیات او را میشناسند. او بخشی از منزلش را اکنون در اختیار موسسه شهرستان ادب قرار داده است و انجمن شعر موسسه شهرستان ادب در منزل کافی برگزار میشود.»
عرفانپور با اشاره به مدیریت فرهنگی کافی گفت: «در زمانی که او مدیر حوزه هنری فارس بود ما شاهد شکوفایی شعر و ادب در این استان بودیم و خاطرات خوبی را از آن دوران داریم. برخی هستند که اکنون در جامعه ادبی ما پرسروصدا هستند اما آثار در خور توجهی خلق نکردهاند اما اگر به آثار کافی نگاه کنید متوجه میشوید که کافی با وجود بی سر و صدا بودن آثار خوبی را ارائه کرده است.»
کافی: ما در این بازار مکاره با انتخاب ادبیات انقلاب، متاع کفر و دینمان را برگزیدهایم
در انتهای این مراسم غلامرضا کافی ضمن تقدیر از برگزارکنندگان و سخنرانان این مراسم گفت: «برخی شاید دوست نداشته باشند که از ادبیات انقلاب به شکلی صریح یاد کنند اما من متاع کفر و دین را انتخاب کرده ام و با افتخار سرم را بالا می گیرم و می گویم انقلاب اسلامی و ادبیات انقلاب. در عین حال این سوال جدی را هم دارم که چه شده که وقتی در همه دنیا می توانیم با افتخار سربلند کنیم و بگوییم انقلاب اسلامی چرا هنوز موضوعی به نام ادبیات انقلاب برایمان وجود خارجی ندارد.؟ من به کسانی که از راه ادبیات انقلاب نان می خورند کاری ندارم اما سوالم از برخی است که هنوز با ترس و دغدغه از ادبیات انقلاب یاد می کنند.»
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز در ادامه افزود: «عدهای شاگردان ما در کلاس میپرسند مگر در انقلاب اسلامی کتاب ضد انقلاب و ضد جنگ هم چاپ میشود که در جواب گفتم حقالتألیف هم پرداخت میشود، کجای کارید؟!»
کافی در ادامه افزود: «من درد نام خودم را ندارم اما متاسفم که خیلی از نهادهایی که بودجه به نام انقلاب می گیرند اصلا نفعی برای انقلاب ندارند. پرحجم ترین کتابی که نشر تکا(وابسته به موسسه خانه کتاب) منتشر کرده است متعلق به شمس لنگرودی است. ما می توانستیم امثال او را مصادره به مطلوب کنیم اما نکردیم. در مقابل از کسی کتاب منتشر می کنیم که جریان شعری سیاهکل و شوشتر را در ادبیات معاصر می بیند اما جریان ادبی انقلاب اسلامی را نه.»
در انتهای این مراسم نیز سازمان هنری رسانهای اوج، حوزه هنری و دیگر نهادهای فرهنگی از غلامرضا کافی تقدیر به عمل آوردند.