ما الان با پروژهسازی و برنامهسازی به عنوان یک کار ستادی درست و درمان برخورد نمیکنیم، ما در برنامه سازی فقط به این فکر میکنیم که ما فردا پخش داریم و پخش را چه کنیم.
در خانه پدری به نظر میرسد تمام پروژه این است که کارگردان میخواهد بگوید این خانه قبرستان است.
معلوم نیست دلیل اینگونه تصمیمات آشفته مدیران رسانه ملی چیست؟! آیا قرار است شبکهای سراسری نیز به جای تولید محتوایی جدید، همانند شبکههای دیجیتال به سراغ بازپخش آثار قدیمی بروند؟! پس بودجه سازمان صدا و سیما صرف تولید چه آثاری خواهد شد؟!