به ندرت یک روحانی مصلح پیدا میشود که از مطالبه عدالت در برابر قدرت و مواخذه بدعت در میان ملت ابایی نداشته باشد، نه از واکنش حکومت بترسد و نه از نارضایتی جماعت، هیچکدام را فدای دیگری نکند... نه بی عدالتی را برای حفظ حکومت مشروعیت ببخشد و نه امام معصوم را واسطه تهیه مشروب برای کسب رضایت همه سلایق بداند، روحانیتی که انحراف خط قرمزش باشد نه جایگاه منحرف
آیا دین با شادی مخالف است؟ آیا شادی با رعایت ارزشها ممکن نیست؟ این دو سوالی است که پاسخ منفی مشخصی میتوان به آن داد. ولی این مسئولین فرهنگی ذیربط هستند که در دوران جمهوری اسلامی باید توجه خاصی به فرهنگ انتظار داشته باشند که بسیار در کلام بزرگان آمده است و غایت این انقلاب است.
