بعضی از خنده‌ها و شوخی‌ها، مسئولیت دارد و باید روز قیامت جواب داد؛ مثلا بچه‌ای که به تکلیف رسیده و می‌خواهد به دستورات اسلام عمل کند اما فامیل به او می‌خندند. این خنده‌ها، دهن کجی به دستورات اسلام است.
حجت‌الاسلام قرائتی گفت: به مقام معظم رهبری گفتم: «برخی فکر می‌کنند که پیش‌‌نمازی در مدارس کار کوچکی است اما در مسجد و برای یک عده پیرمرد عزت است. ایشان فرمودند: «اگر این طور است، من خودم می‌روم و در یک مدرسه پیش‌نماز می‌شوم».
اَنَس می‌گوید: خدمت رسول خدا(ص) رسیدم، حضرت فرمود: مرگ من نزدیک است و مشتاق دیدار پروردگار و انبیاء هستم سپس بسیار گریه کردند. پرسیدم: پس برای چه گریه می‌کنید؟ فرمود: برای حوادثی که بعد از من پیش خواهد آمد.
عرب بیابانی نزد پیامبر(ص) آمد و هدیه‌ای برایش آورد و همان‌جا گفت: بهای هدیه ما را بده، پس رسول خدا(ص) خندید و هر زمان که اندوهگین می‌شد، می‌فرمود: کاش آن عرب بیابانی نزد ما می‌آمد!
ابن مسعود می‌گوید: روزی پیامبر(ص) گوشه‌ای از وضع آخرالزمان را برای ما ترسیم و سپس گریه کرد. ما هم به گریه رسول خدا گریستیم و پرسیدیم: یا رسول‌الله! برای چه گریه می‌کنید؟ فرمود: «از روی رحمت و طلب بخشش برای گناهکاران آخرالزمان».
گاهی انسان در عمل کاری انجام نمی‌دهد اما چون نیت انجام خیری را دارد خداوند اجرش را به او می‌دهد، مانند شخصی که در بستر بیماری بود و به گواهی پیامبر(ص) خدا به فرشتهایش دستور داد تا برایش ثواب بنویسند.
امام صادق (ع) فرمودند: اگر خواسته باشید به این کارها شاد باشید: به پیمان‌ها وفا کن. این لذ‌ت‌بخش است، حقوق دیگران را مراعات کن. این خوشحالی دارد، در سختی‌های دیگران برخیز و کاری انجام بده. این شادمانی دارد.
پیامبر اسلام(ص) خطاب به یارانش فرمود: می‌دانید خداوند چه کسانی را در قیامت نمی‌سوزاند؟ گفتند: نه، پیامبر خدا(ص) فرمود: افرادی که نرم و خوش برخورد هستند و با مردم مانوس می‌شوند، خداوند بدن آنها را بر جهنم حرام کرده است.
حجت‌الاسلام قرائتی در کتاب «خنده و گریه» با نگارشی روان در مورد شاد بودن فرد مسلمان و اینکه چگونه شاد باشیم و چطور بخندیم که خنده حرام نباشد، موضوعاتی از ائمه معصومین(ع) و نقل کرده است.
