حذف شریعت در ایران هرگز به بهبود اوضاع و به پیشرفت فرهنگی منجر نخواهد شد، بلکه تأثیر معکوس خواهد گذاشت؛ یعنی باعث خواهد شد که واکنشهای جدی در قبال آن صورت گیرد. همانطور که کشف حجاب به زور سرنیزه واکنش منفی در پی داشت.
در بررسی مشکلات جامعه، فقط نباید دیگران را مسئول بدانیم. بلکه باید به منبع این مشکلات هم توجه داشته باشیم و بدانیم که تنها با ایجاد پشیمانی از انقلاب و ناامیدی از آینده کشور کار به جایی نمیرسد که هیچ، بلکه نتایج زیانبار هم در بر خواهد داشت.
راستی چرا رمضان های ما سازنده نیستند و چرا از علی(ع) نمیآموزیم؟ به نظر من یک عامل بیش از همه در قطع ارتباط رفتاری ما با قرآن و اهل بیت(ع) از همه مؤثرتر است و آن اینکه ما همه چیز را تبدیل به مراسم کردهایم!
ینکه جامعهای بتواند با تولیدات خویش زندگی کرده و حتی پا به میدانهای رقابت جهانی بگذارد، هدف بزرگی است. ولی ناگفته پیداست که دست یافتن به چنین هدفی با انجام کارهای شتابزده، غیرعلمی و شعارزده ممکن نیست.
این مردم به اسلام و قرآن و نظام اسلامی دلبستهاند، اما از مسئولین نظام رنجیدهاند. مردم دل دردمندی دارند که تندی زبانشان هم از آن سرچشمه گرفته است.
سیدیحیی یثربی با انتشار سرودهای بهمناسبت اربعین حسینی(ع)، مینویسد: «اربعین حسینی(ع) ادامه دست هدایت و حمایت پروردگار جهان است تا انسانها را در برابر تهدید همیشگی شرک و ستم پناه ببخشد».
زن و شوهر از خدا میخواهند که فرزند شایستهای داشته باشند. اما چون فرزندشان به دنیا میآید، بتها را در پدید آمدن و نگهداری فرزندشان دخالت میدهند و بدینسان مشرک میشوند. روشن است که منظور این آیهها مشرکان هستند، نه آدم و حوا.
خداوند در برابر هرگونه بهانهجویی و اشکالتراشی مشرکان، پیامبرش را یاری رسانده، با پاسخ مناسب، آن شبهه و اشکال را دفع میکند. اما ترجمه بیشتر مترجمان به گونهای است که مطلب چندان مفهوم و روشن نمیشود.