راحله صبوری در مقدمه کتاب «برسد به دست خانم ف» نوشته است: نامهها نشانههای روشنی داشت که نمیتوانستم از آن چشم بپوشم. آن سطرها و کلمات، جهانبینی صوفیانه آدمهای زمان خود را حکایت میکرد.