مخاطب در نظر اول شاهد فیلمی مشابه طبقه حساس ساخته پیشین کمال تبریزی است. با شباهتهای ریز و درشتی که در ساختار فیلم مشهود است. اما اندکی که با فیلم همراه میشویم تغییر نگاه و نوآوری را در آن حس میکنیم.