یک روزنامه اصلاحطلب تأکید کرد: «اگر خاتمی 100 بار هم در انتخابات تکرار کند، اتفاقی نمیافتد و رویداد سال 96 به وقوع نمیپیوندد».
اگر روزگاری بیانیه موسوی توسط منافقین در خارج از کشور ساختهوپرداخته میشد؛ این روزها چه کسی برای موسوی خط و مشی تعیین میکند؟
این روزها سرنوشت کروبی (شیخ فتنه گران) درس عبرتی برای موسوی است، کروبی برخلاف انتظارش پس از عادیسازی سیاسی بههیچعنوان مورد استقبال حلقه امنیتی و تندرو اصلاحات قرار نگرفت!
نوع ارتباط برخی رسانه های اصلاح طلب با ضدانقلاب خارج نشین، این شائبه را ایجاد می کند که این دو طیف در پروژه ای مشترک، به تقسیم کار اقدام کرده اند
اصلاح طلبان به گونه ای درباره دیپلماسی و تحریم ها سخن می گوید که گویا اصلا دولت روحانی وجود نداشته و در سالهای گذشته نیز دولت در اختیار رئیسی و قالیباف و...بوده است!
عضو فراکسیون افراطیون مشارکت در مجلس ششم میگوید: اینکه اصلاحطلبان در هر موضوعی بخواهند فقط غُر بزنند، کسی حرفشان را گوش نمیکند.
علت اصلی وضع موجود بی مسئولیتی طیفی است که از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون حداقل ۳۴ سال در مناصب ارشد اجرایی، تقنینی و قضایی حضور داشته اما به هیچ عنوان کارنامه قابل قبولی ارائه نداده است.
حجاریان و تاجزاده و دیگر اعضای طیف تندرو اصلاح طلب نه تنها هیچ نسبتی با کارآمدی و شایسته سالاری ندارند، بلکه یکی از بانیان اصلی کاهش مشارکت و گلایه مندی مردم هستند.
امام خمینی در تاریخ ۶ فروردین سال ۶۸ در نامهای به منتظری ضمن عزل وی، انتقادات مهمی نسبت به وی انجام میدهد. نامهای که در زمان نگارش با اصرار آیتالله خامنهای مبنی بر حفظ آبروی منتظری منتشر نشد.
همان طیفی که از قیام امام حسین(ع) درس مذاکره گرفته بود، حالا مدعی است که بنابر فرمایش حضرت علی(ع) اگر دشمن دعوت به صلح کرد باید بپذیریم.
اختلاف درونی در میان اصلاحطلبان به این سادگی ها تمام نمی شود؛ حذف شدگان از لیست پدرخوانده (نوری) و صاحب اختیار قدیمی (خاتمی) به این سادگی ها از صحنه بیرون نخواهند رفت.
روزها و ماهها گذشت و دلار تا آستانه 32 هزارتومان افزایش یافت. ظریف در اظهارنظری عجیب گفت «هدف از برجام اصلا اقتصادی نبود»!؛ روحانی نیز تاکید کرد که «ما در برجام پیروزی اخلاقی به دست آوردیم»!
وزیر دولت اصلاحات انتقادات اخیر کرباسچی را دو حالت تعبیر میکند. دلگیری از دهه ۷۰ در ماجرای دادگاهی شدنش و دوم او را از طرفداران پر و پا قرص شورایی شدن رهبری اصلاحات میداند.
صادق زیباکلام میگوید اصلاحات مرده است. حالا اگر این فرضیه را بپذیریم و یا دستکم به این واقعیت که اصلاحات دچار انسداد جدی شده باور داشته باشیم، سوال اصلی این است که چه کسانی به اصلاحات شلیک کردند؟
افشاگری ها و رفتارهای اخیر اصلاح طلبان از جمله استعفا، بیش از پیش ثابت کرد که حملات گسترده اصلاح طلبان علیه شورای نگهبان، صرفا پوششی برای دیده نشدن کارنامه خالی این طیف در مجلس و دولت بوده است.
اصرار اصلاح طلبان برای فرار از مسئولیت خود در دولت در حالی است که محمدرضا خاتمی-سال ۹۶- درباره اینکه چه تضمینی برای همراهی دولت دوم روحانی و اصلاحطلبان وجود دارد،گفته بود:تضمین این مسئله خود ما هستیم
اصلاح طلبان به هیچ عنوان کارنامه قابل قبولی در دولت روحانی،مجلس دهم و شورای شهر و شهرداری تهران ندارند،به همین خاطر حساب ویژه ای بر اختلاف افکنی میان نمایندگان مجلس یازدهم باز کرده اند.
در دوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری ۹۶، اصلاح طلبان مدعی بودند که اگر آقایان رئیسی و قالیباف در انتخابات پیروز شوند، وضعیت کشور بحرانی شده و این بحران موجب می شود تا دلار به قیمت ۵ هزارتومان برسد.
دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی و مصطفی تاجزاده از شخصیتهای رادیکال جناح اصلاحطلب اخیراً مناظرهای را برگزار کردهاند که حاوی نکات مهمی است.
شومنهای جریان اصلاحات، تنها به صدور احکام کلی درباره «فساد»، «شکاف طبقاتی»، «محرومین» و کلیدواژههایی چون نقش «دولت پنهان» در اوضاع کنونی بسنده میکنند، لیکن وارد جزییات نمیشوند.