رعایت حدود و حریم‌ها بیشتر به نفع زنان و فراتر از آن تأمین کننده امنیت خانوادگی، آرامش روانی افراد و سلامت اجتماع است و مانع بروز و ظهور آسیب‌های اجتماعی می‌شود.
در جوامع غربی بزرگترین ارزشی که برای انسانها تعریف می شود، لذت انسان است. همه ی قوانین و سیاستهای حاکم بر کشورهای غربی نیز تحت تأثیر این ارزش شکل می گیرد و در راستای دستیابی به این مهم تعریف و تعیین می شود.
اگر زنان بگویند من دلم می خواهد این را بپوشم، مردان هم میتوانند بگویند ما دلمان می خواهد اینگونه نگاه کنیم؟ و یا هر طور دلمان می خواهد رفتار کنیم؟ داشتن حق انتخاب به این نحو نه تنها در دوره ی پهلوی رخ نداد بلکه در هیچ کشوری هم رخ نخواهد داد که افراد رفتارهای اجتماعی شان بر مبنای دلم می خواهد باشد.
نقش حمایتگری مردان نسبت به زنان و دختران و همچنین مدیریت نگاه و رفتار و داشتن غیرتِ به جا از جانب مردان، در تداوم و تشکیل جامعه ی عفیف بسیار موثر است.
واقعیت این است که حجاب یک مساله شخصی نیست بلکه یک موضوع به شدت اجتماعی است. تصمیمی که هر خانمی می گیرد برای با حجاب بودن یا بی حجاب بودن، تکه هایی از پازل جامعه و فرهنگ را شکل می دهد. لذا نمی توان به حجاب به عنوان مساله شخصی نگاه کرد
درست است که مسائل اقتصادی زیادی هم در جامعه وجود دارد و مردم را به سختی انداخته است اما مسائل اقتصادی شاخ و برگ های زندگی هر خانواده ای را تحت تاثیر قرار می دهد نه بنیان و ریشه ی خانواده که تعهد و وفاداری و امنیت و سلامت روانی آنهاست.
اگر افراد علیرغم اینکه دارای خانواده هستند، در روابط اجتماعی، خود کنترل درونی لازم را نداشته و حریم ها را رعایت نکنند، به غیر از مشکلات فردی بین زوجین در خانواده، در اجتماع نیز با زیرپا گذاشتن حد و حدودها، سبب اختلال و بروز دیگر مشکلات خواهند شد و جامعه را به سمت بی بند و باری می کشانند.
