معلوم می شود مشکل اینها با اصل ‘سربازی وطن’ یا ‘دفاع ایدئولوژیک’ است که اگر نبود، هیچ کس نمی داند چه بر سر قلمروی به نام ایران می آمد.
مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران گفت: روشنفکرنماها عناصر حقیری هستند که به هیچ عنوان به توانمندی داخلی قائل نیستند و اعتقاد دارند که زندگی بهتر تنها از مسیر غرب میگذرد.
بخش اعظم این انتلکتوئلها، در برابر هر نوع استدلال، پکی به سیگار می زنند و در حالی که «اسپرسوی دوبل» خود را مزمزه میکنند و میگویند: «دهانت را میبویند...مبادا گفته باشی دوستت دارم».
کتاب «انسان خردمند» که عکس گرفتن با آن نشانه فرهیختگی بود و مدتی روی موج فروش قرار داشت و همچنان نیز عرضه میشود، اثری است که نویسنده آن را براساس مغالطههای فراوان نوشته و به شبهات بسیاری دامن میزند.
پاشنه آشیل شاملو جایی است که در مسائلی اظهار نظر کند که کمترین صلاحیتی در آنها نداشته و این اظهار نظراتش تاحدی که تخصصی و فنی است مملوّ از خطا و اشتباه است.
روزنامه شرق در سرمقاله دیروز خود به بهانه طرح مسئله اجماع ملی و بهحساب آوردن روشنفکران، به تمجید و تجلیل از دوران رضاخانی پرداخت!
طرح شبهات مختلف عقیدتی و سیاسی چندان دشوار نیست. اما پاسخ دادن به آنها معمولا نیاز به زمان دارد. به قول معروف، گاهی یک دیوانه سنگی را در چاه می اندازد که صد عاقل هم نمیتوانند بیرونش بیاورند! به عنوان مثال، شما خیلی راحت میتوانید با نگاهی انکاری و تمسخر آمیز مثلا قابلیت پرواز هواپیماها را زیر سوال ببرید. و از مخاطب بپرسید، این یک مشت آهن پاره چطور میتواند در آسمان پرواز کند؟! یا ادامه بدهید، ادعا از این مضحکتر هم میشود؟! چرا دست از این خرافات پوچ بر نمیدارید و کمی منطقی نگاه نمیکنید؟! مگر این یک مشت آهن پاره بال و پر دارد که بتواند بپرد؟ اما طرف مقابل برای توضیح اینکه چطور یک هواپیما میتواند پرواز کند، گاهی باید طرز کار یک میلیون قطعه مختلف را توضیح بدهد!