میگفت ما به جای این که تفنگمان را به مردم بلوچ نشان بدهیم، میباید توی کار عمرانی و توسعه اشتغال گام برداریم؛ حتی به قیمت برداشتن فاصله میان مردم و مسئولان. اساسا او خودش را یکی از مردم میدانست تا اینکه یکی از مسئولان باشد، چراکه وظیفه سازمانیاش او را یک مسئول معرفی کرده بود و دیگر لازم نمیدید که این ریاست را به رخ کسی بکشد.