بدانید که هر کس تقوای خدا را پیشه خود سازد، خداوند برای او راه خلاصی و رهائی از فتنه ها قرار میدهد، و نوری را برای روشنگری از تاریکی ها و ظلمت ها برای او روشن میکند.
یکی از مسببان بطلان اعمال مومنین، منّت گذاشتن و آزار دادن نیازمندان است، که پاداش انفاق را محو می کند.
روز قیامت، زمانی است که آسمانْ شکافته می شود و در هم می پیچد و فرشتگان در صف هایی، بیمناک از خدا و در برگیرنده بندگان و با مهربانی نازل می گردند و تو موظّف می شوی که از صراط، گذر کنی...
اینچنین نیست که انسان بگوید: در ماه مبارک رمضان این معارف را شنیدم، یاد گرفتم، بعدها عمل می کنم. اگر اینجا عمل نشد، بعد هم عمل نمی شود. چون زمانهای دیگر توان رقابت با توفیق ماه مبارک رمضان را ندارند.
امور چهار گانه یعنی«نماز» و «زکات» و «ترک مجالس اهل باطل» و «ایمان به قیامت»، اهمیت و نقش فوق العادهای در هدایت و تربیت انسان دارد.
هر که از خدا پروا کند، خدا برای او راه بیرون شدن از مشکلات و تنگناها را قرار میدهد و او را از جایی که گمان نمیبرد روزی میدهد و هر که از خدا پروا کند برای او در کارش آسانی قرار میدهد.
و در راه رفتنِ خود، میانه رو باش. و صدایت را آهسته ساز، که بدترینِ آوازها بانگ خران است.
«لعب» به معنای بازی قانونمندی است که اطفال به منظور رسیدن به غرضی خیالی آن را انجام می دهند. «لهو» به معنای هر عمل سرگرم کنندهای است که انسان را از کاری مهم و حیاتی و وظیفهای واجب باز بدارد
کسی که روزه او را از غذاهای مورد علاقه اش باز دارد برخداست که به او از غذاهای بهشتی بخورانند و از شرابهای بهشتی به او بنوشاند.
امام سجاد شعر معروف حسن بصری مقدس مآب را شنیدند و فرمودند: این جمله غلط است. باید این طور گفت: تعجب و شگفتی از این است که با این همه وسایل رحمت که خدا گسترده است، چطور هلاک می شود آنکه هلاک می شود.
ای پسرم! از زورگویی و تکبّر و تفاخر بپرهیز، و گرنه، با ابلیس در خانه اش همسایگی کن!
زینت حقیقی زینت ایمان است که باید جان را به آن تزیین کنیم. در این صورت، همان ایمان، انسان را وا می دارد که به ظاهر خود توجه کرده و بهداشت و زیبایی را آن گونه که شایسته یک فرد مومن است رعایت کند.
مروت ما، خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عفو و گذشت است نسبت به کسانی که بر ما ظلم کرده اند، و عطا و بخشش به کسانی است که ما را از حقمان محروم نموده اند.
اگر خدای تعالی رزق همه بندگان خود را وسعت بدهد و همه سیر شوند، شروع به ظلم کردن در زمین می کنند؛ چون طبیعت مال، این است که وقتی زیاد شد طغیان و استکبار می آورد، همچنان که در سوره علق فرموده است.
مقام عصمت دو نوع است، عصمتی که موجب میشود تا انسان گناه نکند، مانند بسیاری از اولیاء الهی که دارای این عصمت هستند و عصمت دیگری هم داریم که خدا ضامن آن است که مخصوص انبیاء و معصومین می باشد.
شهید مطهری میگفت: علامه طباطبایی هر افطار می آمد، اول ضریح حضرت معصومهعلیهاسلام را می بوسید بعد میرفت منزل و افطار می کرد، یعنی علامه افطارش را با احترام به حضرت معصومهعلیهاالسلام قرار میداد.
ورود به جهنم و تحمل عذاب آخرت تنها یک شرط دارد و آن اینکه انسان نافرمانی خدا را کرده و مرتکب گناه شود؛ ولی ورود به بهشت دارای دو شرط است: یکی ایمان و دیگری عمل صالح
امام صادق(ع) فرمود: شخصیت انسان در عقل او و شرافتش در دین او و برتریاش در تقوای اوست. زیرا مردم از نظر نسل یکسانند و همه از بنیآدم هستند و مزایای مادی ارزش آفرین نیست.
کسی که عالمانه و از روی عمد مرتکب معصیت می شود در حقیقت همان راهی را رفته است که ابلیس رفته. یعنی به خدا می گوید تو گفته ای نکن ولی نظر من این است که انجام این کار اشکالی ندارد و بعد مرتکب می شود.