آیا واقعا هیچ خللی در تطابق تجارب آن جهانی، با واقع عالم معنا وجود ندارد؟ آیا میزان درک معرفتی و سیر علمی و عملی اشخاص در چگونگی این تجربه موثر نیست؟ آیا به واقع پیشفرضهای الهیاتی در درک هرکس از عالم مثال خود تأثیری ندارد؟ به نظر میآید پاسخ همه این پرسشها، مثبت است. اما در این میان، وقایعی که در کتاب پرکشش «سه دقیقه در قیامت» از زبان فردی با ایمانِ متوسط، روایت شده میتواند نزدیک به آن چیزی باشد که در انتظار همه ماست؛ واقعیتی تخلف ناپذیر به نام مرگ!