حرکت کاروان اسیران کربلا به سمت کوفه در روز یازدهم محرم سال 61 هجری و ورود آن بزرگواران به کوفه در تاریخ 12 محرم سال 61 قمری به وقوع پیوست.
حرکت نمادین کاروان امام حسین(ع) از مدینه به کربلا با عنوان «کاروان عشق» از شهرک الوند تا مریانج انجام شد.
همزمان با دومین روز از ماه محرم، مراسم نمادین ورود کاروان امام حسین(ع) به صحرای کربلا تحت عنوان "تشابیه" در کربلای معلی برگزار شد.
مدیر بخش اندیشه پژوهشگاه اندیشه اسلامی گفت: عمر بن سعد پس از ورود به کربلا پیکی به نام کثیر بن عبدالله شعبی را برای مذاکره و سؤال در خصوص علت حضور کاروان کربلا در آن منطقه برای «امام حسین(ع)» فرستاد.
یک کارشناس علوم قرآنی گفت: مسیر کاروان «امام حسین(ع)» در روز دوم ماه محرم توسط «حر بن یزید ریاحی» در کربلا بسته شد. حر بن یزد از سوی عبیدالله بن زیاد دستور داشت تا اجازه ندهد سیدالشهدا(ع) و یاران این امام بزرگوار از این مکان عبور کند.