قبول دارید که این از حداقلهای بصیرت و درک و فهم سیاسی ست ... که یک حاکم نگران آینده حکومت و مردمش باشد؟ (و در این مورد حداکثر احتیاطها را کرده و حتی المقدور همه چیز را مشخص کند) پس بلاتکلیف گذاشتن امت نوپای اسلامی در این شرایط، آن هم از جانب خدا و رسول ص چطور ممکن است؟! یعنی نعوذا بالله، آیا خدا و رسول ص همین مقدار دلسوزی و مصلحت سنجی بدیهی و ساده را نیز تشخیص نداده اند؟! چنین چیزی شدنی ست؟!»