اشتاینهاور که پروژه «همه چاقوهای قدیمی» را با محوریت ایرانهراسی به نگارش درآورده شبیه جاسوس-نویسندگانی است که در آمریکایی جنوبی و اروپای شرقی هر پرونده امنیتی را تبدیل به داستان میکنند.
ظاهرا، این یک پروتکل پنهان اما آهنین در سینمای غرب است که نمی توانی دربارهی جنگ دوم جهانی فیلم سینمایی بسازی و در آن اشارهای به مظلومیت قوم یهود نکنی و البته کریستین شوخو سوراخ دعا را خوب یافته است.
استفانی زاخارک منتقد مجله تایم به عدم ظرافت مک کی ایراد گرفته و نوشته:«فیلم به جای استفاده از دو ساعت زمان برای بروز ایدههایش در نیم ساعت اول تمام آنها را هدر میدهد!»
با افتتاح نمایش جوکر، ادارات پلیس در نیویورک و لس آنجلس، نیروهایشان را در مقابل برخی سالنهای نمایش این فیلم، مستقر کردند.
کشتن شخصیت «جان کانر»سیلی است محکمی است به مخاطبانی که این قصه علمی تخیلی را بر اساس دوگانه نخست دنبال میکنند.
«تومباد»، یکی از آثار ترسناک دوره نوین سینمای هند است که توسط «رهی آنیل بریو» فیلمساز تازهکار در ساخت فیلمهای بلند اما با تجربهای کم و «ادش پراساد»یی که سالهای به عنوان دستیار دوم و فعالیت میکرد
آخرین تصنیف سینمایی برادران کوئن بهدلیل آمیخته آموزههای ایمانی یک اثر برجسته است.