اینگونه شد که مادر و پدری تا امروزها که بار دیگر مشتی از استخوانهای حمید را آوردهاند، ۳۵ سال در فراق فرزندانشان صبوری کردند. فراقی که برای ما ۳۵ سال، ولیکن برای آنان که با تماشای هرآنچه که از آنان به یادگار مانده است، هر لحظهاش، ۳۵ سال گذشت و زین پس نیز!