کرونا یک ماه نیست به آمریکا رسیده، اما با ۳۱.۱ درصد از کل انقباض اقتصاد جهان، بالاترین خسارت را به این کشور زده است.
سوءمدیریت دولت روحانی است که به ناشیانهترین شکل ممکن با این پدیده برخورد کرد.
بالاخره رفقا و شرکا سال 96 در ستاد عرق ریخته بودند و باید سیب و گلابی آن را می چیدند. برجام نبود که بشود مردم را چند سال آزگار سر دواند و امروز و فردا کرد.
موضوع مبارزه با بیماری عالمگیر کرونا آن قدر مهم است که باید از سیاسی کاری درباره آن پرهیز کرد اما گویا جناب سخنگو اصرار دارد برخی خطاهای سیاسی خود در سال 88 را تکرار کند.
در شرح این عکس نوشته اند "پیرمرد ۹۸ ساله آران و بیدگلی، پس از سه هفته کرونا را شکست داد".
ما با وجود شرایط سخت تحریم توانستیم مواجهه موثرتری داشته باشیم و حال آنکه برخی کشورهای پیشرفته درمانده شدهاند.
در عین حال بعضا، اتفاقاتی در رسانه ملی رقم می خورد، که خلاف رویکرد حکیمانه است. "سلبریتی گری" به ویژه در مناسبت ها و ایام و ساعات پر مخاطب، آفتی است که می تواند به کارکرد درست رسانه ملی آسیب جدی بزند.
«متنهای سخنرانی روحانی را در سال 92 من نوشتم. 27- 28 جمله طراحی شده بود که قرار بود او بگوید. مثلاً «هم چرخ سانتریفیوژها باید بچرخد، هم چرخ زندگی مردم»
کرونا با همه خطرناکیاش، یک فرصت است؛ فرصت بازاندیشی در مسائل مهم، فرصت همدلی و مراعات طبقات ضعیفتر و فرصت تغییر برخی روالهای مدیریتی.
هم در اعلام آمار، برخی مقامات محلی اظهار نظرهای غیر مسئولانه می کنند و هم در زمینه اقدامات سختگیرانه برای جلوگیری از شیوع، تصمیمات نا هماهنگ از سوی برخی مدیران دولتی از جمله شخص رئیس جمهور صادر می شود
اواخر هفته گذشته و لا به لای جنجال کرونایی، دو اتفاق نا متعادل در حوزه سیاست خارجی توسط دولت رقم خورد.
به نظر می رسد کُشنده تر از کرونا، ویروس تروریسم سیاسی و رسانه ای است که اعصاب و روان مخاطبان را آماج حمله قرار می دهد.
آیا بین تحریم رسانه ای انتخابات و ابتلا به کرونا، رابطه مستقیمی وجود دارد؟! کرونا خطرناک تر است یا این جماعت بی وطن که تقلا کردند مردم را از انتخابات و حق رای بترسانند؟!
این اتفاق حتی اگر اصول و چهارچوب های انتخاب از پیش مشخص شده بود، در تشخیص مصادیق رخ می داد، چه رسد به این که چهارچوب ها به شکل کامل تدوین نشده است.
آنها توانستند در یک وقت کشی نسبتا موفق، مجال نقد کارنامه پر خسارت خود را از منتقدان بدزدند و تمرکز عمومی در این باره را به حاشیه برانند. بماند که بخش دیگری از عملیات آنها، بر نقار افکنی و تعمیق اختلاف
باید با هم بسازند. این «باهم بسازند»، معنای خیلی عمیقی دارد. من یک وقت خدمت امام رفتم، ایشان میخواستند خطبهی عقدی را بخوانند؛ تا من را دیدند، گفتند شما بیا طرف عقد بشو.
عدهای سال اول انقلاب میخواستند در دانشگاه بین زنان و مردان دیوار بکشند. زمان انتخابات همین را میگفتم، میگفتند برای انتخابات اینها را میگوید.
انتخابات مجلس، مجال پیروزی خدمتگزاران است؛ اگر از تنگه و شبیخون غفلت نکنیم.