به مناسبت میلاد حضرت محمد(ص) ویژه برنامه ی جشنی با حضور خانواده های گیلانی ظهر فردا 29 آبان ماه به همت ستاد مردمی جبهه فرهنگی استان برگزار می شود.
در روز جمعه، اول ماه رجب سال 1357 هجری، در شهر مدینه، فرزندی متولد شد که او را محمد نامیدند. مادرش فاطمه دختر امام حسن(ع) و پدرش امام سجاد(ع) بود. از این جهت، نخستین امامی بود که هم از نظر پدرو هم از نظر مادر، فاطمی و علوی بود.
حضرت امام هادي عليه السّلام گاهي اشخاصي را سؤال و مشكلي داشتند، راهنمايي مي فرمودند كه از حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السّلام بپرسند و او را از دوستان حقيقي خويش مي شمردند و معرّفي مي فرمودند .
در سال سوم هجرت و در شب نیمه ماه رمضان ـ که بهترین ماههای خداست ـ خانه امیرالمؤمنین و فاطمه علیهماالسلام میزبان قدوم مولود مبارکی شد که شادی را با خود به خانه وحی آورد. در این شب فرخنده، سبط اکبر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم، حضرت امام حسن مجتبی علیهالسلام چشم به جهان گشود و شهر مدینه را غرق نور کرد.
حضرت امام رضا علیهالسلام در توصیف ویژگیهای چهره و سجایای اخلاقی و ویژگیهای برجسته آن حضرت میفرمایند: «قائم آل محمد(عج) هالههایی از نور چهره زیبای او را احاطه کرده است رفتار معتدل و چهره شادابی دارد. از نظر ویژگیهای جسمی شبیهترین فرد به رسول خدا(ص) است. نشانه خاصّ او آن است که گرچه عمر بسیار طولانی دارد، ولی از سیمای جوانی برخوردار است؛ تا آنجا که هر بینندهای او را چهل ساله یا کمتر تصور میکند.
حضرت علیاكبر(ع) جوانی خوشچهره، زیبا، خوشزبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیهترین مردم به پیامبر اكرم(ص) بود و شجاعت و رزمندگی را از جدش علی ابن ابی طالب(ع) به ارث برده و جامع كمالات، محامد و محاسن بود.
به مناسبت فرار رسیدن میلاد با برکت اباعبدلله الحسین علیهالسلام، مهدی چراغزاده شاعر جوان و آئینی کشورمان مثنوی جدیدی سروده است که در ادامه خواهید خواند.
وجود مقدس امیرالمومنین(ع) بنا بر نقل مشهور در 13 رجب 30 سال بعد از عامالفیل یعنی 30 سال بعد از حمله ابرهه به مکه درون خانه خدا ولادت یافت. افتخاری که نصیب هیچکس نه قبل از حضرت علی(ع) و نه بعد از آن حضرت شده است.
وقتي امام جواد (علیهالسلام) از مادر متولّد شد پدر بزرگوارش امام رضا (علیهالسلام) فرمود :«هذا المُولُودُ المُبارَكٌ لَمْ يُولَد فِي الاِسلامِ، مَولُودٌ اَعْظَمُ بَرَكَةً مِنهُ عَلي شيعَتِنا»؛ اين نوزاد مباركي است كه در اسلام مولودي با بركتتر از او بر شيعه ما تولّد نيافته است.