کشور سوریه از لحاظ فیزیکی تجزیه نمیشود
رئیسجمهور اوکراین در تلاش برای تغییر ناخوشایند پایان جنگ حدود سه ساله با روسیه که چشمانداز حضور ترامپ در کاخ سفید مقابل او قرار داده، سعی کرد او هم از آشفتگی سوریه بهرهای ببرد.
رژیم صهیونیستی بلافاصله در خلاء قدرت مستحکم در دمشق اقدام به تجاوز به بخشی از خاک سوریه و تخریب زیرساختهای نظامی و تحقیقاتی این کشور کرد؛ اما در این میان نیروهای شورشی شام کجا هستند؟
بشار اسد سقوط کرد و محور مقاومت یکی از سنگرهای مهم خود را از دست داد، اما این پایان کار جبهه حق نیست، زیرا وعده خدا حق است و باطل نابود شدنی است.
در داخل و خارج از ایران و بسیاری از دوستان و دشمنان میگویند چرا ایران نتوانست دولت سوریه را حفظ کند؟ پاسخ به این سوال در ساعات گذشته متعدد داده شده ولی این پرسش یک فرامتن مهم دارد و آن اینکه انتظار و محاسبه درباره جمهوری اسلامی در داخل و خارج از ایران این است که این توان وجود داشت که بتواند کیلومترها دورتر از خودش یک نظام سیاسی را حفظ کند.
وزیر امور خارجه در تشریح جلسه غیرعلنی خود با نمایندگان مجلس گفت: در این جلسه نمایندگان سوالاتی درباره سیر تحولات و سرعت تحولات سوریه مطرح کردند که به آن پاسخ دادیم.
از سال 1967 تاکنون، باوجود ضعفهای شدید در دولت و ارتش سوریه، رژیم صهیونیستی نتوانسته بود در اشغال سوریه پیشروی کند. اما به محض اعلام سقوط بشار اسد، تانکهای اسرائیل وارد سوریه شدند.
تحولات سریع سوریه در یک هفته گذشته و عدم مداخله ایران در این تحولات مسألهای است که باید علل آن را در عوامل مختلف جستوجو و تحلیل کرد.
از زمان آغاز تحولات سوریه در سال ۲۰۱۱، آمریکا اقدام به ایجاد پایگاههای نظامی در این کشور کرد که از لحاظ نقاط پراکندگی و کارکرد حائز اهمیت هستند.
شهید حاج قاسم سلیمانی در یک از سخنرانیهای خود گفته بود: «حجم مرارتهایی در اطراف شاهد هستیم كه جانها را به لب میآورد؛ اما میبینیم كه این كشور در دل این بحرانها آرام ایستاده و ملت آن احساس آرامش میكنند، این آرامش بدون رهبری محال است حاصل شود.»
مهدی رسولی سرشناس کشورمان با ارائه تحلیلی قرآنی به اتفاقات روزهای اخیر کشور سوریه واکنش نشان داد.
وجود بشار اسد در راس حکومت سوریه هم برای جمهوری اسلامی ایران و هم برای او یک فرصت بود. اما پیروزی گروههای مسلح تکفیری آغازی بر فتنه در کشورهای منطقه و حتی اروپا خواهد بود. و این، تازه ابتدای رویارویی محور مقاومت با اسرائیل و آمریکاست.
فرآیندی که در کمتر از ۱۰ روز منجر به سقوط حکومت در دمشق شد، حاصل یک فرآیند نظامی و مبارزاتی نیست؛ بلکه یه روند سیاسی و دیپلماتیک است. یعنی مجموعهای از بازیگران - روسیه، ترکیه، قطر، آمریکا و حتی احتمالا خود بشار اسد - دست به معاملات سیاسی زدند تا چنین اقدامی امکان پذیر شود. غایب بزرگ این فرآیند سیاسی ایران بود.
تکلیف پشتیبانی از محور مقاومت پسا سقوط بشار اسد چه می شود؟ ایران در حالی یکی از مهمترین راههای پشتیبانی مطمئن و آسانتر خود را برای تقویت مقاومت مخصوصا در تقویت مقاومت لبنان از دست داده که تا قبل از این نیز سوریه تنها راه پشتیبانی نبوده است.
دولت سوریه پس از یک بحران امنیتی بزرگ که کل کشور را درگیر کرده بود، توان چندانی جهت بازسازی ارتش نداشت.
«محمد غازی الجلالی» نخستوزیر سوریه گفت که آماده همکاری با هر رهبری است که مردم سوریه انتخاب کنند و ساعاتی دیگر در ساختمان نخستوزیری حاضر خواهد شد.
در حال حاضر مقاصد رویایی اقتصادی و استراتژیک و همچنین رقابتی گردانندگان منطقهای تروریستها در سوریه، چشم آنها را به روی پیامدهای بلندمدت چنین امری در ایجاد بی ثباتی در کل منطقه بسته است.
تصور غالب این است که عبارت "وحدت میدان ها"، صرفا ناظر به "میدان نظامی" و منحصر به اعضای جبهه مقاومت است. اما این تلقی، دقیق نیست. وحدت میدان ها نه منحصر به میدان نظامی است و نه منحصر به جبهه مقاومت.
پس از حملۀ تروریستهای تحریرالشام به حلب، شایعهای مبنی بر فرار بشاراسد به روسیه منتشر شد که نادرست بود. رئیسجمهور سوریه با وجود بحرانهایی مانند داعش و تحریرالشام، کشور را ترک نکرده است؛ اما محمدرضاشاه پهلوی دو بار بعد از مواجهه با بحران، از کشور فرار کرد و جالب است که دفعۀ اول، همسرش ثریا را جا گذاشت.
پس از چهار سال مناطق شمال و شمال غربی سوریه و مشخصا شهر حلب شاهد حملات گروههای تروریستی تکفیری بودند که از سوی اوکراین و ترکیه حمایت میشوند.