به این ایام به دیده «عبرت» باید نگریست. اینکه، مدیر ضعیف چقدر میتواند برای کشور مضر و برای مردم خطرناک باشد. اینکه انتخاب از روی فکر و بررسی و تحقیق (نه از روی احساسات یا لجبازی) چقدر مهم است.
در صورت ورود ترکیه به جنگ یمن، هیچ بعید نیست، بلایی که موشکهای دوربرد انصارالله بر سر عربستان آورده، بر سر ترکیه نیز بیاورد.
وقتی با این همه فشار خارجی و ِاشکالات داخلی، از تمام منطقه، یک سر و گردن بالاتر است یعنی، با برخی اصلاحات مدیریتی در داخل و تلاش برای خنثیسازی عوامل بیرونی، کشور قطعا طعم توسعه را هم خواهد چشید.
برخی معتقدند، خطر احیای مجدد گروههای تروریستی و تکفیری در عراق - نه لزوما با اسم داعش- وجود دارد و واضحترین دلیل آن، حملات گاه و بیگاهی است که این گروههای تروریستی هراز چندگاهی انجام میدهند.
چرا در این شرایط کرونایی، وضعیت در ایرانِ تحتِ تحریمِ (لااقل تا امروز) خیلی بهتر از کشورهای ثروتمند و پرادعایی مثل آمریکا، ایتالیا، فرانسه و... است.
در یک جمعبندی میتوان این نتیجه را گرفت که، کشورها بسته به تخصص، امکانات و «ظرفیت»های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی که دارند، به جنگ این ویروس رفته و بعضا حتی از اهرم زور و خشونت نیز استفاده میکنند.
بنده با اطلاع میگویم، کسانی را میشناسم که روزانه چیزی حدود ۱۰۰ بیمار مشکوک به کرونا را از نزدیک معاینه میکنند، به نگرانیهایشان گوش میدهند و آرامشان میکنند.
این احتمال وجود دارد که طی ماههای آینده ورق در سوریه کاملا به نفع دولت سوریه برگردد و همه بشنویم «استان ادلب آزاد شد». این یعنی پیروزی نهایی برای سوریه و جبهه مقاومت.
محاسبات دشمن در ماجرای ترور سردار سپهبد سلیمانی «غلط» از آب درآمده و به قول تحلیلگر اسپوتنیک، «روح سلیمانی ولکن آمریکاییها نیست.»
چرا لیبرالهای وطنی نتیجه نمیگیرند؟ چرا دشمن با وجود اینکه با «تمام» ظرفیت و توان وارد میدان شده، تمام اصول انسانی و قوانین را زیر پا گذاشته، به ایران که میرسد، به در بسته میخورد؟
۱:۲۰ دقیقه بامداد چهارشنبه، ۱۸دیماه سال ۹۸ خورشیدی، حیثیت آمریکا بود که موشکباران شد.
این نشست میتواند آورده اقتصادی فراوانی برای شرکتکنندگان داشته باشد و بهانه و چماق تحریم را یکبار برای همیشه از دشمن بگیرد.
مخالفت با استعفای آقای روحانی، به معنای تایید کارنامه ایشان نیست. همانطور که موافقت آن جریان سیاسی با استعفا، لزوما به معنای مخالفتشان با آقای روحانی نیست.
دشمن به فتنهانگیزیهای خود علیه مقاومت که حالا با اسرائیل فاصلهای ندارد، ادامه داده و میلیاردها دلار دیگر برای حذف یا تضعیف آن هزینه خواهد کرد.
برای این قماش، جان و مال و ناموس و امنیت و آبرو و حیثیت کشور و مردم در برابر قطع سه روزه اینترنت کم اهمیتتر است. میگویید نه! به تیترها و گزارشهای چند روز اخیر آنها نگاهی بیندازید.
هزاران اتفاق ممکن است از لحظه پیشبینی تا زمان وقوع پیشبینی رخ دهد که بین نتیجه و آنچه تصور میکردیم، فرسنگها فاصله بیندازد این پیشبینی وقتی با «انسان» سر و کار داریم، سختتر و پیچیدهتر هم میشود.
به تکاپو افتادن و حتی جار و جنجال کشورهایی که هیچ گاه نفعشان به ایران اسلامی نرسیده است، نه تنها جای واهمه ندارد که نشان آن است که اقدامات انجام شده، موثر بوده است.
اتحاد مثالزدنی که بین جریانهای سیاسی ایران ایجاد شد، محبوبیت زیادی که به سپاه داد و همدلی که بین مردم راه انداخت، نمونههای ارزشمندی از نتایج حماقت ترامپ بود که، میلیاردها میارزد.
کسانی که تلاش میکنند نگاه دولت، تحت هر شرایطی به آن چند کشور غربی بد عهد «زیر برجام زده» باشد، همانهایی هستند که تلاش میکنند نگاه به سمت عراق، سوریه، چین، روسیه، پاکستان، هند و خلاصه باقی کشورهای دنیا نباشد.