به گزارش حلقه وصل، سرانجام پسر سیاه‌پوستی که بارها مرز بین عشق و نفرت را جا به جا کرد، تصمیم گرفت از فوتبال دل بکند؛ آن هم در سن 38 سالگی.
اتوئو در یک چشم به هم زدن از آکادمی «کاجی» به تیم اول رئال مادرید پیوست اما به قول خودش نتوانست دوری از خانواده را تحمل کند و فرصت جا افتادن در تیم سفیدپوش را از دست داد. البته او دربرنابئو به او فرصت لازم هم داده نشد. رئال مجبور به قرض دادن او به لگانس و مایورکا شد و سرانجام لحظه «اتوئو» فرا رسید.
آن 5 گل رویایی
اتوئو در لباس مایورکا بهترین فرصت را برای انتقام گرفتن از رئال انتخاب کرد؛ بازی برگشت فصل 2002-2003 لالیگا. رئال مادرید دل‌بوسکه در اوج قدرت در برنابئو با 5 - یک مغلوب مایورکا شد و اتوئو با گلزنی و شادی تحریک آمیزش نقش اول را داشت. از همان جا تخم نفرت از رئال بیش از پیش در دل او کاشته شد و با پیوستن به بارسلونا، کینه به اوج رسید.
روزهای طلایی و جنجالی
اتوئو در مراسم معارفه به عنوان بازیکن بارسلونا حرف‌های کنایه‌آمیزی علیه رئال مادرید زد اما هیچ کدام از اظهاراتش به اندازه فحاشی به رئال در جریان جشن قهرمانی بارسلونا تیتر روزنامه‌ها نشد. او حتی عذرخواهی هم نکرد و فقط سال‌ها بعد وقتی در جریان ال‌کلاسیکوی دور برگشت فصل 2008-2007، هزارمین گل خورده رئال در تاریخ لالیگا را رقم زد به جبران هم فحاشی‌های گذشته به هواداران رئال ادای احترام کرد و در پایان رقابت منجر به شکست 2-4 بارسا از هواداران رئال عذرخواهی کرد.
قهرمان اروپا
اتوئوی آرام شده به عنوان گلزن‌ترین آفریقایی تاریخ لالیگا با به ثمر رساندن گل تساوی بارسلونا مقابل آرسنال، زمینه‌ساز برتری تیمش در بازی نهایی فصل 2006-2005 لیگ قهرمانان شد و 3 سال بعد بار دیگر گل اول بازی نهایی را این بار وارد دروازه یک تیم دیگر انگلیسی به نام منچستریونایتد کرد تا در هر 2 قهرمانی تیمش در لیگ قهرمانان اروپا نقش عمده‌ای داشته باشد. فتح 4 لالیگا و 2 سوپر جام اروپا از اتوئو یک اسطوره ساخت. او با کوله‌باری از افتخار جای خودش را به آنری داد و خودش در اینتر مورینیو یک قهرمانی دیگر در لیگ قهرمانان اروپا را جشن گرفت. انتظار می‌رفت روند موفق اتوئو در سایر باشگاه‌ها ادامه یابد اما او در سامپدوریا، چلسی، اورتون و آنژی ماخاچ قلعه هیچ جامی به ویترینش اضافه نکرد.
رکوردها در تیم ملی
اتوئو در رده ملی هم روزهای خوبی داشت. او با 17 سال سن عنوان جوان‌ترین بازیکن جام‌جهانی 1998 را از آن خودش کرد و علاوه بر ثبت رکورد 4 عنوان مرد سال آفریقا، 2 قهرمانی در جام ملت‌های آفریقا و یک مدال طلای المپیک را هم به افتخاراتش افزود. روزهای پایانی دوران او در ترکیه و قطر ملاک خوبی برای ارزیابی یک عمر درخشش ساموئل نیست. در دنیایی که یک تصویر به هزار کلمه می‌ارزد، شادی گل طعنه‌آمیز او کنار خط کرنر، پس از گلزنی برای چلسی، همه چیز را درباره‌اش توضیح می‌دهد. او به طعنه و در پاسخ به منتقدانی که می‌گفتند پیر شده، پس از گل کنار خط طولی کرنر، با دست به پرچم تکیه داد و با یک دست دیگر کمرش را گرفت تا به فریاد بزند در دوران به زعم منتقدان «پیری»، همیشه جوان است.