به گزارش حلقه وصل، درمان فتودینامیک (PDT) درمانی است که در آن از یک دارو یا عامل حساس به نور استفاده می‌شود؛ هنگامی‌که عامل حساس به نور در معرض طول موج مشخصی از امواج قرار می‌گیرد، نوعی اکسیژن تولید می‌کند که سلولهای موردنظر را از بین می‌برد.
هر داروی حساس به نور با طول موج مشخصی فعال می‌شود و این طول موج تعیین می‌کند که نور تا چه فاصله‌ای می‌تواند به داخل بدن نفوذ کند.
بر این اساس، گروهی از محققان در دانشگاه تگزاس در آرلینگتون، دانشگاه رودآیلند و دانشگاه براون، از اشعه X و نانوذرات مس- سیستئامین (Cu-Cy) برای درمان تومورهای عمیق‌تر استفاده کردند که منجر به کاهش قابل‌توجهی در اندازه تومور شد.
آنها با ساختن این نانوذرات در روش درمانی فتودینامیک، به نتایج امیدوار کننده‌ای برای درمان سرطان دست یافتند که باعث فعال شدن گونه های اکسیژن فعال برای کشتن سلولهای سرطانی، بدون آسیب رساندن به سلولهای سالم اطراف آنها می شود.
گونه‌های اکسیژن فعال، محصول طبیعی متابولیسم اکسیژن در بدن است که به از بین بردن سموم بدن کمک می کند اما در صورت رسیدن به سطح بحرانی، می تواند برای سلول ها مضر باشد.
به گفته چن، استاد فیزیک دانشگاه تگزاس ، نانوذرات سنتی که تا پیش از این برای فتودینامیک درمانی مورد استفاده قرار می گیرند برای نفوذ در تومور دارای محدودیت هستند اما نانوذره Cu-Cy بی نظیر است زیرا می تواند با اشعه ایکس فعال شود و به مراتب عمیق تر نفوذ کرده و به تومورهای بدن برسد.