به گزارش حلقه وصل، احمدرضا عامری اظهار داشت: در حالی که از سال گذشته تاکنون فقط 20 درصد به نرخ‌های قبلی ما افزوده شده است، باز شرکت‌های تعاونی حمل و نقل مسافری تلاش می‌کنند در برخی ساعات و ایام در همین ارقام بلیت هم تخفیف‌هایی اعمال کنند تا جذب مسافر داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه تقاضا در بخش حمل و نقل مسافری عمومی جاده‌ای زیاد نیست، افزود: متوسط ضریب اشغال صندلی ناوگان ما 50 درصد است.
عامری اضافه کرد: با وجود آنکه نرخ فعلی بلیت اتوبوس با توجه به قیمت‌های گران قطعات و لوازم یدکی ناوگان اصلا قابل توجه نیست، اما مایل به افزایش نرخ‌ها نیستیم چون موجب کاهش استقبال مسافران می‌شود چون در همین شرایط فعلی هم سفر از سبد خانوار بسیاری از اقشار حذف شده است.
* مشکلات شرکت‌محوری و برندسازی
مدیرعامل اتحادیه شرکت‌های تعاونی مسافربری کشور در پاسخ به این سؤال که آیا شرکت‌محوی نسبت به ناوگان خودمالکی در این شرایط مطلوب‌تر نیست؟ بیان کرد: شرکت محوری اصلاً در این شرایط اقتصادی مصداق و توجیه اقتصادی ندارد، به نظر شما یک سرمایه‌دار عاقل آیا در این شرایط می‌آید و مثلا 10 دستگاه اتوبوس با قیمت حدود 27 میلیارد ریالی خریداری کند تا با این تقاضای محدود سفر جاده‌ای، شرکت تأسیس کند؟
وی ادامه داد: در کنار این هزینه سنگین، نبود تسهیلات و حمایت خرید ناوگان، قوانین و آیین‌نامه‌های دست و پاگیر سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای، کمیسیون‌های ماده 12 و ماده 11 و مشکلات احداث شرکت را هم در نظر بگیرید.
عامری اظهار داشت: ما از سال 1302 در ایران حمل و نقل مسافری جاده‌ای داریم، اما هر روز مباحثی مطرح می‌شود و مشکلات افزایش می‌یابد.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا بهتر نیست همه شرکت‌های تعاونی مسافربری جاده‌ای با هم تجمیع شوند و چند برند انگشت‌شمار در کشور تشکیل دهند؟ گفت: قطعا برندمحوری امری مناسب است اما به این موضوع توجه کنید که برند زمانی ایجاد می‌شود که فردی زحمت بکشد و با تلاش خود برندی احداث کند، اما اگر ما به دنبال آن باشیم که دولت خود برند احداث کند، مشکل رخ می‌دهد.
مدیرعامل اتحادیه شرکت‌های تعاونی مسافربری کشور اضافه کرد: در حال حاضر حدود 2500 شرکت حمل و نقلی در کشور داریم، اما اینکه دولت شرایطی فراهم کند تا بخشی بدون زحمت برند شوند، قطعاً مناسب نیست، برند باید با تلاش و زحمت ایجاد شود، در غیر این صورت رانت خواهد بود.
مشتریان نفت ایران در ۷ سال گذشته +فیلم
راز اصرار بر «مذاکره و ملاقات به هر قیمت» چیست؟