به گزارش حلقه وصل، پمپ بنزین‌های تهران این روزها بیشتر از روزهای دیگر شاهد حضور و توقف خودروهاست. دلیل این امر نیز یک موضوع ساده است که البته با توجه به بی‌تدبیری صورت‌گرفته درباره کارت‌های سوخت تبدیل به یک موضوع پیچیده شده است. رانندگان بسیاری هنوز کارت سوخت جدید خود را نگرفته‌اند و باید از کارت جایگاه استفاده کنند؛ این در حالی است که سهمیه کارت سوخت جایگاه‌ها هم نصف شده است.
پمپ بنزین خیابان میرداماد در ظاهر وضعیت نرمالی دارد اما وقتی به صف خودروهای منتظر که انتهای آن به خیابان پشتی جایگاه رسیده است، نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید که وضعیت خیلی هم عادی نیست. خودروها یک به یک وارد جایگاه می‌شوند، اما روبه‌روی یکی از پمپ‌ها بحث درگرفته است. راننده خودروی پژو پارس که با استفاده از کارت جایگاه توانسته 30 لیتر بنزین بزند، متوجه شده که پمپ اجازه سوخت‌گیری بیشتر را نمی‌دهد. مسوول پمپ هم می‌گوید: «همین 30 لیتر را زدی برو، بیشتر نمی‌شود.» راننده هم با ناراحتی درخواست می‌کند که یک‌بار دیگر از کارت سوخت استفاده کند تا بقیه ظرفیت خالی‌مانده باک ماشینش را پر کند. حالا صدای اعتراض راننده‌های پشت سر هم بلند شده است. راننده پژو پارس مجبور به ترک جایگاه می‌شود. قبل از خروج از او درباره اینکه چرا از کارت سوخت شخصی خود استفاده نمی‌کند، می‌پرسم. می‌گوید: «آقا این چه بازی است که درآورده‌اند؟ مگر ما کارت سوخت نداشتیم. چند سال قبل تعطیلش کردند. حالا دوباره کارت سوخت می‌دهند. من کارت سوختم را گم کرده‌ام. پسرم رفته و درخواست داده اما هنوز کارت نیامده است.» او می‌گوید در چند روز گذشته این دومین‌بار است که به پمپ بنزین می‌آید چراکه هر بار باک ماشینش نصفه پر شده. او می‌گوید: «خب همین مساله باعث شلوغ‌تر شدن جایگاه‌ها می‌شود. واقعاً چرا مسوولان طوری برنامه‌ریزی می‌کنند که مشکلات مردم بیشتر شود؟»
راننده خودروی مزدا، فرد دیگری است که از طولانی شدن صف جایگاه کلافه شده و هنوز چند خودرو مانده تا نوبتش برسد. از او درباره کارت سوخت شخصی‌اش می‌پرسم؛ می‌گوید: «کارت سوخت داشتم که برای مالک قبلی بود. در مردادماه و قبل از آغاز استفاده دوباره از کارت‌ها که گفتند کارت خود را امتحان کنید، من هم با همان کارت سوخت بنزین زدم و مشکلی نبود، اما چند روز قبل که می‌خواستم بنزین بزنم، دیدم کارتم سوخته و مجبور شدم با کارت جایگاه بنزین بزنم.» او در ادامه می‌گوید: «البته گویا دو سه روز است که سهمیه کارت سوخت جایگاه‌ها را از 60 لیتر به 30 لیتر کاهش داده‌اند و این وضعیت جایگاه‌ها شده که می‌بینید. قبلاً اگر هفته‌ای یک‌بار و 40 لیتر بنزین می‌زدم حالا باید هر 4، 5 روز بیایم و 30 لیتر بزنم تا کارت سوخت جدید را بگیرم.»
جایگاهی دیگر و همچنان، مشکلاتدر پمپ بنزین خیابان مفتح هم وضعیت به همان شکل پمپ بنزین شمال شهر است. راننده‌ای که در صف بنزین ایستاده است، می‌گوید: «کارت من خودبه‌خود سوخت. به دفتر پلیس به اضافه 10 رفتم و گفتند که برای من کارت جدید صادر شده است و باید به مرکز پستی میدان شوش مراجعه کنم. وقتی علت اینکه چرا باید این همه راه را تا مرکز شوش بروم پرسیدم، گفتند چون در مشخصات مالک خودرو آدرس قبلی من در محله بهارستان ثبت شده که مربوط به مرکز پستی شوش می‌شود. خلاصه اینکه در این ترافیک و شلوغی آنجا رفتم و کارت جدید را گرفتم. حالا هم می‌خواهم برای اولین بار با آن بنزین بزنم.» اما در داخل جایگاه راننده یک خودروی شاسی‌بلند در حال بحث با مسوول پمپ است. مسوول جایگاه بنزین اصرار دارد که راننده بیشتر از یک‌بار نمی‌تواند از کارت جایگاه استفاده کند. در مقابل راننده خودروی شاسی‌بلند می‌گوید: «به‌دلیل حجم بالای موتور از ابتدا به ما کارت سوخت ندادند. ما هم از کارت جایگاه و سهمیه 60 لیتری آن استفاده می‌کردیم. حالا 60 لیتر را به 30 لیتر در هر بار سوخت‌گیری کاهش داده‌اند. 30 لیتر که برای باک 80 لیتری این خودرو چیزی نیست. حداقل باید دو بار از کارت جایگاه استفاده کنم که اجازه نمی‌دهند. حالا باید دوباره در صف یک پمپ دیگر معطل شوم تا بنزین بزنم.»
مسوول یکی از پمپ‌بنزین‌ها در جایگاهی دیگر می‌گوید: تا زمانی که سهمیه کارت سوخت جایگاه هنوز 60 لیتر بود مشکلی نداشتیم. البته مردم هم همچنان از کارت ما استفاده می‌کردند و خیلی کم بودند راننده‌هایی که کارت شخصی را از کیف‌شان بیرون می‌آوردند. در چند روز گذشته که سهمیه کارت جایگاه را از 60 لیتر به 30 رسانده‌اند، مشکلات ما هم بیشتر شده. مردم می‌خواهند باک ماشین را پر کنند و برای همین درخواست دارند که دو بار از کارت استفاده کنند. همین مساله مدت زمان سوخت‌گیری را بیشتر کرده که موجب ناراحتی رانندگان پشت سری می‌شود. او در ادامه به نکته جدیدی هم اشاره کرده و می‌گوید: «در مدتی که مردم دوباره باید از کارت سوخت استفاده کنند مشکل جدیدی به وجود آمده و آن هم اینکه خیلی‌ها یادشان می‌رود کارت‌شان را ببرند چون به اینکه از کارت خودشان استفاده کنند، عادت ندارند؛ البته یکی، دو بار راننده‌ها برگشته و کارت را گرفته‌اند اما در بقیه موارد باید همین کارت‌هایی که جدید صادر شده‌اند را به پست بدهیم تا به دست صاحبان‌شان برسد.»
اجبار سهمیهبندیروایتهای این‌چنینی از جایگاه‌های بنزین گوشه و کنار پایتخت بسیار است. این در حالی است که وزیر نفت اعتقاد دارد «تا زمانی که سهمیه‌بندی بنزین وجود نداشته باشد مردم کارت سوخت را جدی نخواهند گرفت.» آقای بیژن نامدارزنگنه که چند سال قبل استفاده از کارت سوخت را رد کرده و موجب شد تا میزان قاچاق سوخت افزایش یابد و دوباره برای برقراری آن تلاش کرد روز گذشته از احتمال دونرخی شدن بنزین در صورت سهمیه‌بندی خبر داده است. وی همچنین با اشاره به اینکه بیش از 40 میلیون کارت سوخت برای خودروهای بنزین‌سوز و موتورسیکلت‌ها صادر شده است، اظهار کرد: کارت سوخت برای همه خودروهایی که شماره شده‌اند، صادر شده و کارت سوخت بیشتر برای سهمیه‌بندی است. وزارت نفت برای کسانی که کارت سوخت خود را گم کرده‌اند، اعلان ثبت‌نام داد که در این اعلان حدود سه و نیم میلیون نفر ثبت‌نام کردند و شماره کارت بانکی نیز ثبت شد. زنگنه افزود: در 9 کلان‌شهر برای 99.9 درصد از خودروها کارت سوخت صادر شده است. هفته گذشته اعلام شد که باید از کارت سوخت در جایگاه‌ها استفاده شود ولی زیاد استقبال نشده است. به گفته زنگنه در سوخت‌گیری با کارت سوخت خودرو به جز سیستان‌وبلوچستان محدودیتی در تعداد دفعات سوخت‌گیری 60 لیتر بنزین وجود ندارد ولی در صورت استفاده از کارت سوخت جایگاه‌داران فقط 30 لیتر در روز می‌توان بنزین زد.
از سوی دیگر خانم فاطمه کاهی، سخنگوی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی به مالکان خودروها توصیه کرده که برای رصد وضعیت کارت سوخت خود به سایت پلیس مراجعه کرده و از وضعیت آن اطلاع گرفته و به مراکز پستی مراجعه کنند. بر اساس آمار شرکت ملی پخش فراورده‌های نفتی «حدود یک‌میلیون کارت سوخت صادر شده اما به‌دست مالکان خودرو در سراسر کشور نرسیده یا در باجه‌های پست معطل مانده است. افزون بر اینکه از مجموع سه میلیون و 500هزار ثبت‌نام صورت‌گرفته برای صدور کارت سوخت المثنی، برای یک میلیون و 900هزار نفر کارت سوخت جدید صادر شده و همچنان این شرکت در حال صدور کارت‌های باقیمانده است.»
منبع : صبح نو
مشتریان نفت ایران در ۷ سال گذشته +فیلم
راز اصرار بر «مذاکره و ملاقات به هر قیمت» چیست؟