به گزارش حلقه وصل، مراسم برترین‌های فصل 98-97 فوتبال ایران شنبه با معرفی برترین‌ها در بخش‌های مختلف برگزار شد. جشنی که با وجود قدمت و سابقه چند ساله‌اش دارای ایرادهای اساسی بود؛ از تاخیر حدوداً دو ساعته در آغاز مراسم تا عدم پرداخت اجاره بهای سالن و حضور نیافتن تعداد زیادی از منتخبین و کاندیداها که مجموع همه آنها باعث شد یکی از بی‌نظم‌ترین، بی‌برنامه‌ترین و بدترین جشن‌های فوتبال در این دوره برگزار شود.
اوج بی برنامگی این مراسم را می‌توان به همزمانی با بازی شاهین شهرداری بوشهر و سپاهان نسبت داد آن هم در صورتی که باشگاه سپاهان در بسیاری از موارد برای کسب جایزه برترین کاندیدا داشت! مورد دیگری که حسابی بحث بر‌انگیز شد, در «مراسم برترین‌های فوتبال و فوتسال» فوتسالی‌ها هیچ جایگاهی نداشتند و اصلاً در این برنامه به غیر از عنوان مراسم, هیچ نامی از این رشته و اهالی‌اش برده نشد. اتفاقات عجیب و غریب در این مراسم به حدی بود که می‌توان از این جشن با عنوان «جشن بدترین‌ها» یاد کرد.
معطلی حدوداً 2 ساعته مدعوین برای آغاز مراسم برترین‌های فوتبال در هتل اسپیناس پالاس
جدا از همه کم و کاستی‌ها و بی‌نظمی‌ها و بی‌برنامگی‌های آزاردهنده, می‌توان به این مراسم در محتوا, ماهیت و چند و چون انتخاب برترین‌ها نیز ایراد گرفت, موضوعی که در بسیاری از موارد تعجب حضار و اهالی فوتبال را به همراه داشت. به طور مثال در انتخاب برترین هیئت فوتبال, در کمال تعجب هیئت استان خوزستان یکی از سه کاندیدای نهایی در این بخش بود! استانی که فصل گذشته با 4 نماینده در لیگ برتر, سال شلوغ, پرکار و البته پر حاشیه‌ای را سپری کرد.
برای اینکه ثابت شود این استان به هیچ وجه صلاحیت قرار گرفتن در بین سه هیئت برتر سال را نداشته, تنها نگاه به اتفاقات تلخ دیدار فینال جام حذفی کافی خواهد بود. دیداری که دقیقاً مانند همین مراسم برترین‌ها با تاخیر طولانی‌مدت آغاز شد. برای این دیدار که پرسپولیس و داماش گیلانیان دو طرف مسابقه بودند, مدیریت درستی صورت نگرفت و کل فضای ورزشگاه شهدای فولاد خوزستان بر خلاف قانون به هواداران تیم تهرانی تعلق گرفت و گیلانی‌ها هیچ سهمی از سکو‌ها نداشتند, همین موضوع کافی بود تا منجر به تاخیر 140 دقیقه‌ای و دو بار گرم کردن بازیکنان شود و یک آبروریزی بین‌المللی در اهواز رقم بخورد. علاوه بر این در طول بازی روی سکو‌ها اتفاقاتی افتاد که منجر به وارد شدن خسارت میلیاردی به ورزشگاه فولاد خوزستان شود.
اگر از دیگر اتفاقات عجیب این بازی که با یک جست‌و‌جوی ساده در فضای مجازی می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد, با سرعت بیشتری عبور کنیم و نگاه جامع‌تری به یک سال گذشته فوتبال در خوزستان بیندازیم, نکات تاریک دیگری دیده می‌شود که قطعاً هر یک آنها نمایانگر سوء مدیریت و ظرفیت کلی جریمه و برکناری و استعفا را به تنهایی دارد. به طور مثال دیدار پرسپولیس و استقلال خوزستان که با درگیری بین هواداران و زخمی شدن تعداد زیادی از آنها ختم شد یا در مورد دیگر اتفاقات دیدار نفت مسجد سلیمان و سپیدرود بود که شاهد باران سنگ و بطری آب از آسمان و کلی اتفاق دیگر بودیم.
فصل گذشته از این دست اتفاقات را در تعداد زیادی از دیدار‌‌های تیم‌های خوزستانی شاهد بودیم که بازگو کردن همه جزئیات آنها نیاز به یک گزارش بلند دارد. با این حال همیشه مسئولان هیئت فوتبال خوزستان با شانه خالی کردن از زیر بار انتقادات خود را مسؤل برگزاری مسابقات و اتفاقاتش نمی‌دانستند و توپ را همیشه به زمین نیروی انتظامی یا باشگاه‌ها و عوامل دیگر انداخته‌اند. اگر این ادعا‌ها درست هم باشد اما باز هم نمیتوان هیئت فوتبال این استان را کاملاً بی‌تقصیر در اتفاقات تلخ رخ داده در سال گذشته دانست. حتی اگر بر فرض بپذیریم که هیئت فوتبال خوزستان در اتفاقات تلخ نقشی نداشته، برای حفظ ظاهر و احترام به هواداران نباید در میان کاندیداها قرار می‌گرفت.
تنها عامل موثر در «بد بودن» برای «برتر بودن» می‌تواند عامل بازدارنده آن باشد, یعنی کسانی که قرار است هیئت‌های فوتبال را برای برتر بودن ارزیابی کنند و به اصطلاح نمره بدهند, می‌توانند در کنار خوبی و مزیت‌ها که نتیجه مثبت در پی خواهد داشت, «بدی»ها را نیز لحاظ کنند تا ارزیابی درستی داشته باشند. حالا با همه بدی‌ها و مشکلات و اتفاقاتی که در سال گذشته در فوتبال خوزستان رخ داد دیگر نمیتوان انتظار داشت که این هیئت فوتبال در بین سه هیئت برتر سال باشد, اما در کمال تعجب هست!
موضوع جایی جالب‌تر می‌شود که انتخاب برترین‌های بخش‌های دیگر با نظر کارشناسان, مربیان و اهالی رسانه انتخاب شده بود اما این بخش (انتخاب برترین هیئت فوتبال) در لیست نظرخواهی وجود نداشت و مشخص نیست چه کسانی و با در نظر گرفتن چه ِالمان‌هایی این انتخاب‌ها را داشته‌اند. البته در کنار نام خوزستان, نام هیئت فوتبال استان تهران نیز در بین سه کاندید برتر دیده شد که با توجه به اتفاقاتی که در تهران نیز رخ داده جای کمی تامل دارد.
تنها نکته مثبت بخش معرفی برترین هیئت فوتبال را می‌توان حداقل معرفی استان بوشهر به عنوان برترین هیئت -و نه انتخاب تهران و خوزستان- دانست که باید این نکته را به فال نیک گرفت. هرچند در مراسم یک ساعته‌ای که خودش با تاخیر دو ساعته آغاز می‌شود می‌تواند معیار‌ها برای انتخاب کاندیدا‌های برترین قسمت اجرایی استانی فوتبال نیز متغیر باشد؛ به عنوان مثال تاخیر 2 ساعته برای آغاز دیدار یک بازی فوتبال که می‌تواند یک امتیاز مثبت لحاظ شود! در این شرایط ظاهراً هر چقدر بدتر باشی، باز هم در بین بهترین جا داری.
هیئت فوتبال استان خوزستان به ریاست عبدالکاظم طالقانی عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال در سال‌های اخیر همیشه یا برترین هیئت شده یا جزو برترین‌ها بوده است، موضوعی که می‌توان با مراجعه به مواضع طالقانی در سال‌های اخیر به بخشی از دلایل آن پی برد.
در این گزارش تنها روند انتخاب کاندیدا‌های بخش برترین هیئت فوتبال را ارزیابی کردیم و هیچ قصدی برای به چالش کشیدن دیگر انتخاب‌های صورت گرفته در این مراسم را نداریم. بنابراین منظور از «جشن بدترین‌ها» رخ دادن انواع و اقسام اتفاقات ناگوار در برگزاری این جشن فوتبالی و همچنین حضور هیئت فوتبال خوزستان در بین برترین‌ها بود و این عنوان شامل انتخاب برترین‌های بخش‌های دیگر نمی‌شود.
لازم به ذکر است که در فصل‌های فوتبالی 96-95 استان خوزستان و 97-96 استان تهران به عنوان برترین هیئت‌های فوتبال معرفی شده بودند.