به گزارش حلقه وصل، دو ویروس نیوکاسل و آنفلوانزای فوق حاد پرندگان هر ساله تعداد قابل توجهی از پرندگان وحشی و اهلی را قربانی میکنند. دو ویروسی که به گفته مسئولان سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت، منشاء ورود آن به کشور پرندگان مهاجر است و تنها راه چاره مهار آن، دوری از کانونهای تراکم این پرندگان.
علی برهانیکیا میگوید: آنفلوانزای فوق حاد پرندگان و نیوکاسل دو بیماری ویروسی اندمیک هستند که در ایران در میان پرندگان بومی، مهاجر، شکاری و طیور تجاری شیوع بسیاری دارند. این دو بیماری در تمام طول سال وجود دارند اما با شروع فصل سرما و فرا رسیدن پاییز شیوع بیشتری پیدا میکنند.
وی ادامه میدهد:متاسفانه در میان پرندگانی که برای درمان ارجاع میشوند، چه آنها که به صورت مصدوم در طبیعت مشاهده شدهاند و چه آنها که توسط اشخاص نگهداری میشوند این دو ویروس به وفور شناسایی و جداسازی میشوند.
این دامپزشک درباره نحوه ورود این دو ویروس به کشور یادآور میشود: منشاء ورود این دو بیماری، پرندگان مهاجر هستند. اما حالا دیگر این دو بیماری در کشور ما هم مانند بسیاری از کشورها بومی شدهاند. با این حال با فرا رسیدن فصل سرما از یک سو، کاهش شدت نور خورشید و از سوی دیگر تراکم پرندگان مهاجر که به تالابهای کشور وارد میشوند این دو بیماری را در کشور گسترش میدهند.
برهانیکیا با بیان اینکه تراکم پرندگان مهاجر، در کریدورهای مهاجرتی، مهمترین عامل گسترش ویروس در میان آنهاست میگوید: با فرا رسیدن فصل سرما پرندگان مهاجری که از عرضهای شمالی به کشور ما وارد میشوند و پرندگانی که در داخل کشور از عرضهای شمالی به عرضهای جنوبی مهاجرت میکنند همگی جمعیتهای متراکمی را تشکیل میدهند که بستری مناسب برای گسترش دو ویروس آنفلوانزای فوق حاد پرندگان و نیوکاسل فراهم میکند. بستری که متاسفانه علاوه بر تلفات گسترده در میان پرندگان مهاجر، تلفاتی قابل توجه در میان پرندگان شکاری و طیور تجاری به جا میگذارد.
وی با اشاره به خسارات هنگفتی که شیوع ویروس آنفلوانزای فوق حاد پرندگان طی سالهای گذشته به صنعت مرغداری کشور وارد کرده میگوید: متاسفانه طبق اعلام دبیرکل کانون سراسری مرغ تخمگذار بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان طی سالهای 95 و 96، به معدومسازی 28 میلیون مرغ تخمگذار و وارد آمدن خسارتی 2000 میلیارد تومانی به صنعت مرغداری منجر شده است.
این دامپزشک میافزاید: ورود پرندگان مهاجر به ایران، مانند ورودشان به بسیاری از کشورهای دیگر، بخشی از طبیعت است. نمیتوانیم جلوی ورود پرندگان مهاجر را بگیریم اما آنچه باید انجام دهیم جلوگیری از شیوع بیماری و مهار آن است: جلوگیری از نگهداری پرندگان بومی و طیور تجاری در نزدیکی تالابها و مناطقی که میزبان تراکم بالایی از پرندگان مهاجر هستند و جلوگیری از صید و شکار پرندگان در فصول سرد، بهترین سیاست برای جلوگیری از انتشار این دو ویروس مهلک است.
برهانیکیا با ابراز تاسف از تلفاتی که دو بیماری آنفلوانزای فوق حاد پرندگان و نیوکاسل در میان حیات وحش به ویژه پرندگان شکاری به جا میگذارند میگوید: هرساله موارد بسیاری از ابتلا به این دو ویروس در میان پرندگان شکاری، به ویژه شاهین، بالابان و دلیجه شناسایی میشود؛ پرندگان شکاری که در عرضهای جنوبی پرواز میکنند به دلیل تغذیه از پرندگان آلوده به این بیماریهای عفونی مبتلا میشوند. به عنوان مثال شاهینها به شکار کبوتر علاقه زیادی دارند و کبوترها یکی از اصلیترین جمعیتهای مبتلا به این دو ویروس به شمار میروند.
وی در پایان میگوید: بخشی از تلفات پرندگان شکاری بر اثر ابتلا به این ویروس، طبیعی و ناشی از تغذیه آنها از پرندگان آلوده است اما بخش دیگری از تلفات به روند قاچاق پرندگان شکاری بازمیگردد: قاچاقچیانی که پرندگان شکاری را صید کرده و پیش از فروش آنها به متقاضیان در کشورهای همسایه، برای خوراک آنها از پرندگان آلوده به این دو ویروس استفاده میکنند زمینه را برای انتقال این ویروس به کشورهای دیگر فراهم میآورند.