به گزارش حلقه وصل، بعد از حرف و حدیث‌های فراوان، سرانجام قرعه‌کشی لیگ نوزدهم در شهر مشهد برگزار شد تا نوید آغاز این مسابقات به هواداران فوتبال در ایران داده شود؛ هرچند فدراسیون فوتبال همچنان در اعلام تاریخ شروع لیگ تعلل می‌کند. سازمان لیگ اعلام کرده قرعه‌کشی به منزله آغاز مسابقات نیست و تا مشکلات زیرساختی ورزشگاه‌ها به‌طور کامل رفع نشود، لیگ نوزدهم استارت نخواهد خورد. در فضای غیر رسمی اما از روز ۲۸ مرداد به‌عنوان تاریخ شروع رقابت‌ها یاد می‌شود.
اگر مبنا را بر همین تاریخ قرار بدهیم، نودمین داربی پایتخت که هفته چهارم خواهد بود، به احتمال فراوان در میانه‌های شهریورماه برگزار می‌شود. این یعنی فدراسیون فوتبال تنها یک ماه تا برگزاری این بازی فرصت دارد و البته که این یک چالش بزرگ جدید است؛ بحرانی قبل از پایان یک بحران دیگر! مشخصا برگزاری شهرآورد برای فدراسیون فوتبال ایران اتفاق جدیدی نیست، اما آن چه داربی ۹۰ را متمایز می‌کند، الزام سازمان لیگ به تقسیم ۹۰ به ۱۰ سکوهاست. این اتفاق سال‌هاست که در داربی‌های سراسر دنیا رخ می‌دهد و حتی اگر هر دو تیم یک ورزشگاه مشترک داشته باشند، سکوها به‌نوبت بین آنها تقسیم می‌شود اما از آنجا که ما در ایران همیشه دنبال «ساده‌ترین راه» هستیم، این موضوع هرگز جدی گرفته نشده است. به این ترتیب در داربی‌های پایتخت، ورزشگاه آزادی تقریبا به‌صورت مساوی تقسیم شده که یک رفتار غیر استاندارد و غیر حرفه‌ای بوده است. سازمان لیگ در چند سال گذشته فشارها را برای تغییر این رویه افزایش داده و فصل گذشته چیزی تا اجرای قانون ۹۰ به ۱۰ باقی نمانده بود اما مخالفت باشگاه استقلال همه چیز را متوقف و به امسال موکول کرد.
استقلال چرا مخالف بود؟
داربی رفت پارسال باید به میزبانی استقلال برگزار می‌شد و این تیم محق بود که ۹۰ درصد سکوها را در اختیار هواداران خودش بگذارد اما باشگاه با موضوع مخالفت کرد. دلیلش هم این بود که استقلالی‌ها در آغاز فصل نتایج خوبی به‌دست نیاورده بودند و مدیران این باشگاه نگران بودند مبادا ۹۰ درصد سهم تخصیص داده‌شده به هواداران‌شان پر نشود. بنابراین به آسانی زیر همه توافقات زدند و قرار شد هر دو داربی لیگ هجدهم کماکان با آرایش نصف - نصف روی سکوها برگزار شود. همان زمان اما سازمان لیگ اعلام کرد برای فصل بعد زیر بار هیچ بهانه‌ای نخواهد رفت و امکان ندارد به تقسیم‌بندی سنتی ۵۰-۵۰ تن بدهد. حالا رسیده‌ایم به فصل بعد و باز بازی رفت با میزبانی استقلال همراه شده است. البته حداقل روی کاغذ برنامه استقلال تا پیش از داربی هفته چهارم طوری است که احتمال اندکی برای ناکامی آبی‌ها وجود دارد. شاگردان استراماچونی پیش از تقابل با پرسپولیس، در سه بازی نخست باید به مصاف ماشین‌سازی، فولاد و نفت مسجدسلیمان بروند و بعید است آنها آن قدر بد نتیجه بگیرند که باز هم نگران خالی ماندن سکوهای‌شان باشند. به هر تقدیر اگر یک بار این قاعده رعایت شود، راه برای اجرای قانون در داربی‌های بعدی هم هموار خواهد شد.
همین یکی را درست کنید
جان کلام؛ این همه توضیح دادند اما هنوز هم هیچ‌کس نفهمیده شروع لیگ نوزدهم چرا عقب افتاد. خودشان می‌گویند موضوع مربوط به اصلاح بلیت‌فروشی و شماره‌دار کردن صندلی‌هاست تا مثلا به استانداردهای حرفه‌ای نزدیک‌تر شویم اما افکار عمومی آن‌قدر بی‌صداقتی دیده که این حرف‌ها را راحت قبول نمی‌کند. خب اصلا بیایید فرض کنیم آقایان درست می‌گویند و واقعا دنبال حرفه‌ای کردن فوتبال هستند. اگر این‌طور است کاش برای اثبات نیت‌شان، اول از همین ماجرای تقسیم تماشاگران داربی شروع کنند. وقتی در مورد الزامات حرفه‌ای شدن فوتبال حرف می‌زنیم، یکی از سادهترینشان همین است؛ همین که بالاخره شکل برگزاری داربی در ایران به شرایط استاندارد و بین‌المللی نزدیک شود. قطعا اختصاص اکثریت سکوهای ورزشگاه به یک تیم، شور و حال بسیار متفاوتی را بر داربی پایتخت حاکم می‌کند و چه‌بسا در تعدیل نرخ غیر استاندارد نتیجه «مساوی» در این بازی هم موثر باشد. بالاخره وقتی ۹۰ درصد ورزشگاه در اختیار یک تیم باشد، میزبان برای پیروزی عطش بیشتری خواهد داشت. البته که می‌دانیم طبق معمول بخش چشمگیری از این ماجرا مربوط به هماهنگی با ارکان بیرون از فدراسیون است.»
مشتریان نفت ایران در ۷ سال گذشته +فیلم
راز اصرار بر «مذاکره و ملاقات به هر قیمت» چیست؟