به گزارش حلقه وصل، تئاتر همچنان با حواشی و کژتابی‌های نگران‌کننده پیش می‌رود. این اوضاع وقتی نگران‌کننده به‌نظر می‌رسد که نقش مدیریت دولتی تئاتر در بسیاری از چالش‌ها پررنگ است. به‌طور مثال اخیرا چند نمایش در تالارهای دولتی روی صحنه رفتند که صدور مجوز برای آنها سؤال‌برانگیز است. مثل نمایش «چشم به راه میرغضب» که در تالار دولتی سنگلج روی صحنه رفت که ضمن طعنه به حاکمیت، به باورهای آخرالزمانی شیعه و انتظار نیز کنایه میزد.
همچنین نمایشی با عنوان «هوس و هفت دقیقه» که آن هم در تالاری زیرمجموعه اداره کل هنرهای نمایشی اجرا شد و ماجراهایی وقیحانه را روی صحنه برد. نمایش «استاد پینه دوز» را هم به این آثار باید اضافه کرد تا فهمید اخلال در اداره تئاتر جدی است. اما در مجموعه نشست‌هایی که تحت عنوان «سمینار مطالعات اجرا» روزهای پنجم تا هفتم مرداد در تالار مشاهیر تئاتر شهر برگزار شد، با حمایت اداره کل هنرهای نمایشی، دو تن از فعالان و بازداشت شدگان فتنه ۸۸ دیدگاه‌های آلوده خود را مطرح کردند.
یکی از آنها رسماً با به کار گیری عنوان «جنبش» به یادبود فتنه ۸۸ پرداخت و در بخشی از نشست گفت: «در ایران هم عملاًً با سوژه‌ها و تجربه‌های سیاسی دراشکال مختلف مواجه هستیم. از جنبش ۸۸ تا اعتراضات دی ماه ۹۶، و تا کثیر پراکنده‌ای از تجمعاتی که دست کم از سال ۹۲ به این سمت در حوزه‌های مختلف و در گستره‌ای از میدان‌های مختلف سیاسی از معلمان، دانشجویان، مالباختگان، محیط زیستی‌ها و کارگران تا دختران خیابان انقلاب؛ همه اینها به زعم من گویای برآمد یک سوژه سیاسی جدید است که من می‌خواهم با اتکای به مفهوم سیاست پرفورماتیو و اجراگری سیاسی به این تجارب فکر کنم.»
یکی دیگر از فعالان فتنه نیز از فرصتی که مدیریت اداره کل هنرهای نمایشی برای وی فراهم کرد، برای حمله به حجاب اسلامی استفاده کرد. همچنین شخصی دیگر در این نشست، همسو با سند ۲۰۳۰ سفارش کرد که از نظرات جامعه‌شناس یهودی، والتر بنیامین برای آموزش جنسی به کودکان استفاده شود. دیگر به اصطلاح کارشناس این نشست نیز به صحبت درباره رقص‌مدرن پرداخت. اما نکته مهم، حمایت صریح شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد از این نشست‌ها بود.