به گزارش حلقه وصل، اگر رودربایستی را کنار بگذاریم، پاورلیفتینگ را باید از امیدهای همیشگی کسب مدال در خانواده پارالمپیک کشور دانست. در تمام این سال ها، این ورزش در عرصه های مختلف برون مرزی، مدال ها و نتایج قابل قبولی داشته است. اکنون، هر انتقادی درباره آن و مشاهده انحراف از مسیر موفقیت، این نگرانی را ایجاد می کند که مبادا شاهد افول این قهرمانی ها باشیم. نور سلطان و برگزاری مسابقات قهرمانی جهان، این تردید را ایجاد کرده که اوضاع در این ورزش رو به راه نیست. نگرانیم که تغییرات صورت گرفته در ساختار مدیریتی و فنی، نه تنها به بار ننشسته که ناکامی را هم در پی داشته است.
نتایج و عملکرد ملی پوشان اعزامی ایجاد نگرانی کرده است. اعداد و ارقام نوید خوبی نمی دهد. حسین توکلی که مربی موفقی نبوده و در وزنه برداری نیز ناکام بود، این باره بدون هیچ سابقه ای، به پاورلیفتینگ آمده است. اولین آوردگاه نشان می دهد که اوضاع بر وفق مراد نیست و نمی تواند چاره گشای این ورزش پرمدال باشد. حتی در انتصاب وی که مربی با کارنامه ضعیف است، دلالت هایی بر دلایل غیر فنی وجود دارد. نوز سلطان نیز نشان داد که باید نگران بود که مسیر کنونی به مقصد نرسد!
نگرانیم. این روزها نگرانیم که مبادا در توکیو، افسوس و ناراحتی سودی نداشته باشد! بر کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین است که وارد موضوع شده و به بررسی دقیق ماجرا بپردازند. باید مراقب بود که مبادا، ناگهان دیر شود!