تهران: ۱۰ روش کارتونیست شدن در «بزنگاه» تشریح شد

به گزارش حلقه وصل، اولین نشست مکتب طنز و کاریکاتور بزنگاه، عصر روز چهارشنبه 25 شهریور 1394 در سازمان هنری، رسانه‌ای اوج برگزار شد.

نشست مکتب طنز و کاریکاتور با موضوع آموزش طنز و کاریکاتور برگزار می‌شود و در هر یک از این نشست‌ها استادان طنز و کاریکاتور مهمان نشست هستند تا درباره تجربیات خود سخن بگویند.

در اولین نشست این سلسله برنامه‌های آموزشی مازیار بیژنی و شاهین کلانتری مهمان این برنامه بودند.

شاهین کلانتری سردبیر مجله بزنگاه ضمن تاکید بر 10 روش که یک شخص می‌تواند به یک کارتونیست حرفه‌ای تبدیل شود گفت: این 10 روش در سایر کارهای خلاقانه نیز کارآیی دارد و چنین روشی از تجربه‌ها و مصاحبه‌هایی که با هنرمندان ایرانی و خارجی داشته‌ایم به دست آمده است. ما در این کارگاه سعی داریم که بحث ایجاز را شرح دهیم. در این کارگاه‌ها ما چیزی یاد نمی‌دهیم بلکه راه‌های یادگیری را می‌آموزانیم در این 10 قدم تا کارتونیست شدن اولین قدم طراحی است. به طوریکه اشخاص باید بسیار طراحی کنند. پایه کاریکاتور  خود کاریکاتور نیست. کاریکاتوریست ابتدا باید با آناتومی آشنا باشد و به شیوه رئال توانایی طراحی داشته باشد. شاید احساس ما این باشد که هر کس طراحی کج و کوله داشته باشد می‌تواند کاریکاتوریست شود اما این تصوری اشتباه است.

کلانتری درباره تقویت روش‌های طراحی گفت: کتاب، اجرای مدل زنده و کلاس؛ این 3 روش برای تقویت پایه طراحی مهم است. در هر هنری یک مسئله‌ای وجود دارد و‌ آن برنامه‌ریزی برای تداوم کار است. یک زمانی ممکن است که شما برای روزنامه‌ای کار کنید و باید اثرتان را سر ساعت مشخصی برسانید اما در بقیه اوقات طراح می‌تواند یک برنامه منظم برای طراحی داشته باشد. در مورد کارهای آقای بیژنی همانطور که وی درباره زمان ثابت برای تمرین اشاره کردند به آلبوم کارهای ایشان در طول 10 سال به خوبی این نکته نمایان است. تقریبا آقای بیژنی در طی این 10 سال هر روز یک اثر برای چاپ در روزنامه داشته است و مهمتر اینکه این تداوم کار سبب پدید آمدن سبک خاص وی شده است.

سردبیر مجله بزنگاه در ادامه گفت: کسانی که می‌خواهند داستان‌نویس شوند باید بسیار داستان بخوانند. اینجا نیز برای کاریکاتوریست شدن باید خیلی کاریکاتور دید. در واقع تفاوت خاصی میان کاریکاتور و کارتن وجود دارد که باید به آن اشاره کنیم. کاریکاتور به آن اثر کومیک گفته می‌شود که صرفا به چهره می‌پردازد و کارتن آن کارهایی است که موضوعی را انتقال می‌دهد. اگر ما در اینجا از ایده‌یابی صحبت می‌کنیم منظور ایده‌یابی در کارتن است.

در بخش دیگری از این نشست مازیار بیژنی در ادامه بحث طراحی به عنوان پایه کاریکاتور گفت: بعضی‌ها ممکن است که طراحی را مبنای اولیه ندانند و فقط شم طنز و استعاره را کافی بدانند. چه بسا عده‌ای هم طراح قدرتمندی نباشند اما همین شم طنز کار آنها را راحت می‌کند و کارهای خوبی هم خلق می‌کند.

وی با تاکید بر طراحی از مدل زنده گفت: من به طراحی از مدل زنده اصرار دارم آن هم به خاطر ارتباط با دنیای کاریکاتور است که دنیای تخیلی و ذهنی است. طراحی ابزاری است که ما از آن ابزار استفاده می‌کنیم که آن دنیای ذهنی را بازسازی کنیم. کاریکاتور فقط کشیدن چهره یک شخص نیست.

بیژنی درباره تفاوت نگاه به کاریکاتور و کارتن گفت: این نوع تقسیم‌بندی تقریبی است. یک کارتن ممکن است کاریکاتور چهره هم در آن به کار رفته باشد. برخی افراد کارهای کاریکاتوری را تقسیم‌بندی می‌کنند و بخشی از آنها را مطبوعاتی و برخی دیگر را جشنواره‌ای تقسیم‌بندی می‌کنند و همچنین برخی از جشنواره‌ها کارهای مطبوعاتی را پذیرش نمی‌کنند.

شاهین کلانتری در پایان این نشست به تشریح 10 روش کارتونیست شدن پرداخت.

وی دیدن عکس، ارائه کارهای خلق شده، همراه داشتن مداوم کاغذ و قلم، در جریان بودن اخبار روز را از جمله 10 روش اصلی برای کارتونیست شدن برشمرد.

در پایان این نشست، برنامه‌های نشست آینده برای حاضران تشریح شد.

نشست مکتب طنز و کاریکاتور، چهارشنبه هر هفته در مؤسسه رسانه‌ای اوج برگزار می‌شود.